Salmi 90
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA CEI 1974 |
---|---|
1 Precatio. Moysis viri Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem. | 1 'Preghiera. Di Mosè, uomo di Dio.' Signore, tu sei stato per noi un rifugio di generazione in generazione. |
2 Priusquam montes nascerentur, aut gigneretur terra et orbis, a saeculo et usque in saeculum tu es Deus. | 2 Prima che nascessero i monti e la terra e il mondo fossero generati, da sempre e per sempre tu sei, Dio. |
3 Reducis hominem in pulverem; et dixisti: “ Revertimini, filii hominum ”. | 3 Tu fai ritornare l'uomo in polvere e dici: "Ritornate, figli dell'uomo". |
4 Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna, quae praeteriit, et custodia in nocte. | 4 Ai tuoi occhi, mille anni sono come il giorno di ieri che è passato, come un turno di veglia nella notte. |
5 Auferes eos, somnium erunt: | 5 Li annienti: li sommergi nel sonno; sono come l'erba che germoglia al mattino: |
6 mane sicut herba succrescens, mane floret et crescit, vespere decidit et arescit. | 6 al mattino fiorisce, germoglia, alla sera è falciata e dissecca. |
7 Quia defecimus in ira tua et in furore tuo turbati sumus. | 7 Perché siamo distrutti dalla tua ira, siamo atterriti dal tuo furore. |
8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo, occulta nostra in illuminatione vultus tui. | 8 Davanti a te poni le nostre colpe, i nostri peccati occulti alla luce del tuo volto. |
9 Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua, consumpsimus ut suspirium annos nostros. | 9 Tutti i nostri giorni svaniscono per la tua ira, finiamo i nostri anni come un soffio. |
10 Dies annorum nostrorum sunt septuaginta anni aut in valentibus octoginta anni, et maior pars eorum labor et dolor, quoniam cito transeunt, et avolamus. | 10 Gli anni della nostra vita sono settanta, ottanta per i più robusti, ma quasi tutti sono fatica, dolore; passano presto e noi ci dileguiamo. |
11 Quis novit potestatem irae tuae et secundum timorem tuum indignationem tuam? | 11 Chi conosce l'impeto della tua ira, tuo sdegno, con il timore a te dovuto? |
12 Dinumerare dies nostros sic doce nos, ut inducamus cor ad sapientiam. | 12 Insegnaci a contare i nostri giorni e giungeremo alla sapienza del cuore. |
13 Convertere, Domine, usquequo? Et deprecabilis esto super servos tuos. | 13 Volgiti, Signore; fino a quando? Muoviti a pietà dei tuoi servi. |
14 Reple nos mane misericordia tua, et exsultabimus et delectabimur omnibus diebus nostris. | 14 Saziaci al mattino con la tua grazia: esulteremo e gioiremo per tutti i nostri giorni. |
15 Laetifica nos pro diebus, quibus nos humiliasti, pro annis, quibus vidimus mala. | 15 Rendici la gioia per i giorni di afflizione, per gli anni in cui abbiamo visto la sventura. |
16 Appareat servis tuis opus tuum, et decor tuus filiis eorum. | 16 Si manifesti ai tuoi servi la tua opera e la tua gloria ai loro figli. |
17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum confirma super nos et opus manuum nostrarum confirma. | 17 Sia su di noi la bontà del Signore, nostro Dio: rafforza per noi l'opera delle nostre mani, l'opera delle nostre mani rafforza. |