Giobbe 31
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Pepigi foedus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine. | 1 Yo establecí un pacto con mis ojos para no fijar la mirada en ninguna joven. |
2 Quae enim pars mea apud Deum desuper, et quae hereditas apud Omnipotentem in excelsis? | 2 Porque ¿cuál es la porción que Dios asigna desde lo alto y la herencia que el Todopoderoso distribuye desde el cielo? |
3 Numquid non perditio est iniquo, et alienatio operantibus iniustitiam? | 3 ¿No es la ruina para el injusto y el desastre para los que hacen el mal? |
4 Nonne ipse considerat vias meas et cunctos gressus meos dinumerat? | 4 ¿Acaso él no ve mis caminos y cuenta todos mis pasos? |
5 Si ambulavi in vanitate, et festinavit in dolo pes meus, | 5 Si caminé al lado de la mentira y mis pies corrieron hacia el engaño, |
6 appendat me in statera iusta et sciat Deus integritatem meam. | 6 ¡que Dios me pese en una balanza justa y reconocerá mi integridad! |
7 Si declinavit gressus meus de via, et si secutum est oculos meos cor meum, et si manibus meis adhaesit macula, | 7 Si mi paso se desvió del camino y mi corazón fue detrás de lo que veían mis ojos; si alguna mancha se adhirió a mis manos, |
8 seram, et alius comedat, et progenies mea eradicetur. | 8 ¡que otro coma lo que yo siembro y mis retoños sean arrancados de raíz! |
9 Si deceptum est cor meum super muliere, et si ad ostium amici mei insidiatus sum, | 9 Si me dejé seducir por alguna mujer o aceché a la puerta de mi vecino, |
10 molat pro alio uxor mea, et super illam incurventur alii. | 10 ¡que mi mujer muela el grano para otro y que otros abusen de ella! |
11 Hoc enim nefas est et iniquitas iudicialis; | 11 Porque eso sí que es una infamia, un delito reprobado por los jueces; |
12 ignis est usque ad perditionem devorans et omnia eradicans genimina. | 12 es un fuego que devora hasta la Perdición y exterminará de raíz todas mis cosechas. |
13 Si contempsi subire iudicium cum servo meo et ancilla mea, cum disceptarent adversum me, | 13 Si desestimé el derecho de mi esclavo o el de mi servidora, cuando litigaban conmigo, |
14 quid enim faciam, cum surrexerit ad iudicandum Deus; et, cum quaesierit, quid respondebo illi? | 14 ¿qué haré cuando Dios se levante, qué le replicaré cuando me pida cuenta? |
15 Numquid non in ventre fecit me, qui et illum operatus est, et formavit me in visceribus unus? | 15 El que me hizo a mí, ¿no lo hizo también a él? ¿No es uno mismo el que nos formó en el seno materno? |
16 Si negavi, quod volebant, pauperibus et oculos viduae languescere feci; | 16 Si rehusé a los pobres lo que ellos deseaban y dejé desfallecer los ojos de la viuda; |
17 si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea, | 17 si comí yo solo mi pedazo de pan, sin que el huérfano lo compartiera |
18 quia ab infantia mea educavi eum ut pater et de ventre matris meae direxi eam; | 18 –yo, que desde mi juventud lo crié como un padre y lo guié desde el vientre de mi madre– |
19 si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem; | 19 si vi a un miserable sin ropa o a un indigente sin nada para cubrirse, |
20 si non benedixerunt mihi latera eius, et de velleribus ovium mearum calefactus est; | 20 y no me bendijeron en lo íntimo de su ser por haberse calentado con el vellón de mis corderos; |
21 si levavi super pupillum manum meam, cum viderem in porta adiutorium mihi, | 21 si alcé mi mano contra un huérfano, porque yo contaba con una ayuda en la Puerta, |
22 umerus meus a iunctura sua cadat, et brachium meum cum ossibus lacertorum confringatur, | 22 ¡que mi espada se desprenda del cuello y mi brazo sea arrancado de su juntura! |
23 quia timor super me calamitas a Deo, et contra maiestatem eius nihil valerem! | 23 Porque el terror de Dios me acarrearía la ruina y no podría resistir ante su majestad. |
24 Si putavi aurum securitatem meam et obryzo dixi: Fiducia mea!; | 24 Si deposité mi confianza en el oro y dije al oro fino: «Tú eres mi seguridad»; |
25 si laetatus sum super multis divitiis meis, et quia plurima repperit manus mea; | 25 si me alegré de tener muchas riquezas y de haber adquirido una enorme fortuna; |
26 si vidi solem, cum fulgeret, et lunam incedentem clare, | 26 si a la vista del sol resplandeciente y de la luna que pasaba radiante, |
27 et decepit me in abscondito cor meum, et osculatus sum manum meam ore meo, | 27 mi corazón se dejó seducir en secreto y le envié besos con la mano: |
28 quae est iniquitas iudicialis, eo quod negassem Deum desuper; | 28 ¡también eso sería un delito reprobado por los jueces, porque yo habría renegado del Dios de lo alto! |
29 si gavisus sum ad ruinam eius, qui me oderat, et exsultavi quod invenisset eum malum, | 29 ¿Acaso me alegré del infortunio de mi enemigo y me regocijé cuando le tocó una desgracia? |
30 cum non dederim ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam eius; | 30 No, no dejé que mi boca pecara, pidiendo su muerte con una imprecación. |
31 si non dixerunt viri tabernaculi mei: “Quis det, qui de carnibus eius nonsaturatus sit?”; | 31 ¿No decían los hombres de mi carpa: «¿Hay alguien que no se sació con su carne?». |
32 foris non mansit peregrinus, ostium meum viatori patuit; | 32 Ningún extranjero pasaba la noche afuera, y yo abría mi puerta al caminante. |
33 si abscondi quasi homo peccatum meum et celavi in sinu meo iniquitatem meam; | 33 Si oculté mis transgresiones como un hombre cualquiera, escondiendo mi culpa en mi pecho, |
34 si expavi ad multitudinem nimiam, et despectio propinquorum terruit me, et magis tacui nec egressus sum ostium. | 34 porque temía el murmullo de la gente o me asustaba el desprecio de mis parientes, y me quedaba en silencio, sin salir a la puerta... |
35 Quis mihi tribuat auditorem? Ecce signum meum! Omnipotens respondeat mihi! Ecce liber, quem scripsit vir litis meae, | 35 ¡Ah, si alguien quisiera escucharme! Aquí está mi firma: ¡que el Todopoderoso me responda! En cuanto al documento que escriba mi oponente, |
36 ut in umero meo portem illum et alligem illum quasi coronam mihi. | 36 yo lo llevaré sobre mis espaldas, y me lo ceñiré como una corona. |
37 Numerum graduum meorum pronuntiabo illi et quasi principem adibo eum. | 37 Sí, le manifestaré cada uno de mis pasos; como un príncipe, me acercaré hasta él. |
38 Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci eius deflent; | 38 Si mi tierra gritó venganza contra mí y también sus surcos derramaron lágrimas; |
39 si fructus eius comedi absque pecunia et animam agricolarum eius afflixi, | 39 si comí sus frutos sin pagar y extorsioné a sus propietarios, |
40 pro frumento oriatur mihi tribulus, et pro hordeo herba foetida! ”. Finita sunt verba Iob. | 40 ¡que en lugar de trigo salgan espinas, y en vez de cebada, ortigas punzantes! |