2 Samuel 18

NEW JERUSALEM	LXX
1 David reviewed the troops who were with him and appointed commanders of thousands andcommanders of hundreds to lead them.	1 και επεσκεψατο δαυιδ τον λαον τον μετ' αυτου και κατεστησεν επ' αυτων χιλιαρχους και εκατονταρχους
2 David divided the army into three groups, one under the command of Joab, another under thecommand of Abishai son of Zeruiah and brother of Joab, and the third under the command of Ittai the Gittite.David then said to the troops, 'I shal take the field in person with you.'	2 και απεστειλεν δαυιδ τον λαον το τριτον εν χειρι ιωαβ και το τριτον εν χειρι αβεσσα υιου σαρουιας αδελφου ιωαβ και το τριτον εν χειρι εθθι του γεθθαιου και ειπεν δαυιδ προς τον λαον εξελθων εξελευσομαι και γε εγω μεθ' υμων
3 But the troops replied, 'You are not to take the field. No one wil bother about us if we run away, theywil not even bother about us if half of us are kil ed, but you are ten thousand times more valuable. So it is betterif you stay inside the town, in case we need reinforcements.'	3 και ειπαν ουκ εξελευση οτι εαν φυγη φυγωμεν ου θησουσιν εφ' ημας καρδιαν και εαν αποθανωμεν το ημισυ ημων ου θησουσιν εφ' ημας καρδιαν οτι συ ως ημεις δεκα χιλιαδες και νυν αγαθον οτι εση ημιν εν τη πολει βοηθεια του βοηθειν
4 David said, 'I will do what you think best.' And the king stood beside the gate as the troops marchedout by their hundreds and their thousands.	4 και ειπεν προς αυτους ο βασιλευς ο εαν αρεση εν οφθαλμοις υμων ποιησω και εστη ο βασιλευς ανα χειρα της πυλης και πας ο λαος εξεπορευετο εις εκατονταδας και εις χιλιαδας
5 The king gave orders to Joab, Abishai and Ittai, 'For my sake, treat young Absalom gently!' And thetroops all heard the king give al the commanders these orders about Absalom.	5 και ενετειλατο ο βασιλευς τω ιωαβ και τω αβεσσα και τω εθθι λεγων φεισασθε μοι του παιδαριου του αβεσσαλωμ και πας ο λαος ηκουσεν εντελλομενου του βασιλεως πασιν τοις αρχουσιν υπερ αβεσσαλωμ
6 So the troops marched out into the open to engage Israel, and the battle took place in the Forest ofEphraim.	6 και εξηλθεν πας ο λαος εις τον δρυμον εξ εναντιας ισραηλ και εγενετο ο πολεμος εν τω δρυμω εφραιμ
7 There, the army of Israel was beaten by David's retainers; it was a great defeat that day, with twentythousand casualties.	7 και επταισεν εκει ο λαος ισραηλ ενωπιον των παιδων δαυιδ και εγενετο η θραυσις μεγαλη εν τη ημερα εκεινη εικοσι χιλιαδες ανδρων
8 The fighting spread throughout the region and that day the forest claimed more victims than the sword.	8 και εγενετο εκει ο πολεμος διεσπαρμενος επι προσωπον πασης της γης και επλεονασεν ο δρυμος του καταφαγειν εκ του λαου υπερ ους κατεφαγεν εν τω λαω η μαχαιρα εν τη ημερα εκεινη
9 Absalom happened to run into some of David's guards. Absalom was riding his mule and the mulepassed under the thick branches of a great oak. Absalom's head got caught in the oak and he was left hangingbetween heaven and earth, while the mule he was riding went on.	9 και συνηντησεν αβεσσαλωμ ενωπιον των παιδων δαυιδ και αβεσσαλωμ επιβεβηκως επι του ημιονου αυτου και εισηλθεν ο ημιονος υπο το δασος της δρυος της μεγαλης και εκρεμασθη η κεφαλη αυτου εν τη δρυι και εκρεμασθη ανα μεσον του ουρανου και ανα μεσον της γης και ο ημιονος υποκατω αυτου παρηλθεν
10 Someone saw this and reported to Joab, 'I have just seen Absalom hanging from an oak.'	10 και ειδεν ανηρ εις και ανηγγειλεν ιωαβ και ειπεν ιδου εωρακα τον αβεσσαλωμ κρεμαμενον εν τη δρυι
11 Joab said to the man who had informed him, 'If you saw him, why did you not strike him to theground then and there? I would have made it my business to give you ten silver shekels and a belt!'	11 και ειπεν ιωαβ τω ανδρι τω απαγγελλοντι και ιδου εορακας τι οτι ουκ επαταξας αυτον εις την γην και εγω αν δεδωκειν σοι δεκα αργυριου και παραζωνην μιαν
12 The man replied to Joab, 'Even if I could feel the weight of a thousand silver shekels in my hand, Iwould not lift my hand against the king's son. In our own hearing, the king gave you and Abishai and Ittai theseorders, "For my sake, spare young Absalom."	12 ειπεν δε ο ανηρ προς ιωαβ και εγω ειμι ιστημι επι τας χειρας μου χιλιους σικλους αργυριου ου μη επιβαλω χειρα μου επι τον υιον του βασιλεως οτι εν τοις ωσιν ημων ενετειλατο ο βασιλευς σοι και αβεσσα και τω εθθι λεγων φυλαξατε μοι το παιδαριον τον αβεσσαλωμ
13 Even if I had deceived myself, nothing stays hidden from the king and you would have dissociatedyourself from me.'	13 μη ποιησαι εν τη ψυχη αυτου αδικον και πας ο λογος ου λησεται απο του βασιλεως και συ στηση εξ εναντιας
14 Joab then said, 'I cannot waste time arguing with you!' And, taking three darts in his hand, he plantedthem in Absalom's heart, while he was stil alive, deep in the oak-tree.	14 και ειπεν ιωαβ τουτο εγω αρξομαι ουχ ουτως μενω ενωπιον σου και ελαβεν ιωαβ τρια βελη εν τη χειρι αυτου και ενεπηξεν αυτα εν τη καρδια αβεσσαλωμ ετι αυτου ζωντος εν τη καρδια της δρυος
15 Ten soldiers, Joab's armour-bearers, then came in close, struck Absalom and kil ed him.	15 και εκυκλωσαν δεκα παιδαρια αιροντα τα σκευη ιωαβ και επαταξαν τον αβεσσαλωμ και εθανατωσαν αυτον
16 Joab then had the trumpet sounded, and the troops left off pursuing Israel, since Joab held thetroops back.	16 και εσαλπισεν ιωαβ εν κερατινη και απεστρεψεν ο λαος του μη διωκειν οπισω ισραηλ οτι εφειδετο ιωαβ του λαου
17 They took Absalom, flung him into a deep pit in the forest and raised a huge cairn over him. Al theIsraelites had fled, dispersing to their homes.	17 και ελαβεν τον αβεσσαλωμ και ερριψεν αυτον εις χασμα μεγα εν τω δρυμω εις τον βοθυνον τον μεγαν και εστηλωσεν επ' αυτον σωρον λιθων μεγαν σφοδρα και πας ισραηλ εφυγεν ανηρ εις το σκηνωμα αυτου
18 Now, during his lifetime, Absalom had made and erected a pillar to himself, which is in the Val ey ofthe King. 'I have no son', he said, 'to preserve the memory of my name.' He gave his own name to the pil ar, andtoday it is still cal ed Absalom's Monument.	18 και αβεσσαλωμ ετι ζων και εστησεν εαυτω την στηλην εν η ελημφθη και εστηλωσεν αυτην λαβειν την στηλην την εν τη κοιλαδι του βασιλεως οτι ειπεν ουκ εστιν αυτω υιος ενεκεν του αναμνησαι το ονομα αυτου και εκαλεσεν την στηλην χειρ αβεσσαλωμ εως της ημερας ταυτης
19 Ahimaaz son of Zadok said, 'Let me run and tel the king the good news that Yahweh has vindicatedhis cause by ridding him of his enemies.'	19 και αχιμαας υιος σαδωκ ειπεν δραμω δη και ευαγγελιω τω βασιλει οτι εκρινεν αυτω κυριος εκ χειρος των εχθρων αυτου
20 But Joab said, 'Today you would be no bearer of good news, some other day you may be; but todayyou would not be bringing good news, since the king's son is dead.'	20 και ειπεν αυτω ιωαβ ουκ ανηρ ευαγγελιας συ εν τη ημερα ταυτη και ευαγγελιη εν ημερα αλλη εν δε τη ημερα ταυτη ουκ ευαγγελιη ου εινεκεν ο υιος του βασιλεως απεθανεν
21 Joab then said to the Cushite, 'Go and tel the king what you have seen.' The Cushite prostratedhimself to Joab and ran off.	21 και ειπεν ιωαβ τω χουσι βαδισας αναγγειλον τω βασιλει οσα ειδες και προσεκυνησεν χουσι τω ιωαβ και εξηλθεν
22 But Ahimaaz son of Zadok persisted. 'Come what may,' he said to Joab, 'please let me run after theCushite.' 'My son,' Joab said, 'why run? You wil get no reward for your news.'	22 και προσεθετο ετι αχιμαας υιος σαδωκ και ειπεν προς ιωαβ και εστω οτι δραμω και γε εγω οπισω του χουσι και ειπεν ιωαβ ινα τι τουτο τρεχεις υιε μου δευρο ουκ εστιν σοι ευαγγελια εις ωφελειαν πορευομενω
23 But he replied, 'Come what may, let me run!' and Joab said 'Run, then!' So Ahimaaz ran off along theroad through the Plain, outrunning the Cushite.	23 και ειπεν τι γαρ εαν δραμουμαι και ειπεν αυτω ιωαβ δραμε και εδραμεν αχιμαας οδον την του κεχαρ και υπερεβη τον χουσι
24 David was sitting between the two gates. The sentry, having gone up to the roof of the gate, lookedout from the ramparts and saw a man running alone.	24 και δαυιδ εκαθητο ανα μεσον των δυο πυλων και επορευθη ο σκοπος εις το δωμα της πυλης προς το τειχος και επηρεν τους οφθαλμους αυτου και ειδεν και ιδου ανηρ τρεχων μονος ενωπιον αυτου
25 The sentry cal ed down to the king and told him. The king said, 'If he is alone, he is bringing goodnews.'	25 και ανεβοησεν ο σκοπος και απηγγειλεν τω βασιλει και ειπεν ο βασιλευς ει μονος εστιν ευαγγελια εν τω στοματι αυτου και επορευετο πορευομενος και εγγιζων
26 As the man drew steadily nearer, the lookout man saw another man running, and the sentry abovethe gate shouted, 'Here comes another man, running alone!' David said, 'He too is a bearer of good news.'	26 και ειδεν ο σκοπος ανδρα ετερον τρεχοντα και εβοησεν ο σκοπος προς τη πυλη και ειπεν ιδου ανηρ ετερος τρεχων μονος και ειπεν ο βασιλευς και γε ουτος ευαγγελιζομενος
27 The sentry said, 'I recognise the way the first man runs; Ahimaaz son of Zadok runs like that.' 'He is agood man', said the king, 'and comes with good news.'	27 και ειπεν ο σκοπος εγω ορω τον δρομον του πρωτου ως δρομον αχιμαας υιου σαδωκ και ειπεν ο βασιλευς ανηρ αγαθος ουτος και γε εις ευαγγελιαν αγαθην ελευσεται
28 Ahimaaz went up to the king. 'All hail!' he said, prostrating himself on the ground before the king.'Blessed be Yahweh your God', he said, 'who has handed over the men who rebel ed against my lord the king!'	28 και εβοησεν αχιμαας και ειπεν προς τον βασιλεα ειρηνη και προσεκυνησεν τω βασιλει επι προσωπον αυτου επι την γην και ειπεν ευλογητος κυριος ο θεος σου ος απεκλεισεν τους ανδρας τους μισουντας την χειρα αυτων εν τω κυριω μου τω βασιλει
29 'Is al wel with young Absalom?' the king asked. Ahimaaz replied, 'I saw a great commotion whenJoab, the king's servant, sent your servant off, but I do not know what it was.'	29 και ειπεν ο βασιλευς ειρηνη τω παιδαριω τω αβεσσαλωμ και ειπεν αχιμαας ειδον το πληθος το μεγα του αποστειλαι τον δουλον του βασιλεως ιωαβ και τον δουλον σου και ουκ εγνων τι εκει
30 The king said, 'Go and stand over there.' He stood to one side and waited.	30 και ειπεν ο βασιλευς επιστρεψον στηλωθητι ωδε και επεστραφη και εστη
31 Then the Cushite arrived. 'Good news for my lord the king!' the Cushite shouted. 'Today Yahweh hasvindicated your cause, by ridding you of al who had risen up against you.'	31 και ιδου ο χουσι παρεγενετο και ειπεν τω βασιλει ευαγγελισθητω ο κυριος μου ο βασιλευς οτι εκρινεν σοι κυριος σημερον εκ χειρος παντων των επεγειρομενων επι σε
32 'Is al wel with young Absalom?' the king asked the Cushite. 'May the enemies of my lord the king',the Cushite answered, 'and al who rise up to harm you, share the fate of that young man!'	32 και ειπεν ο βασιλευς προς τον χουσι ει ειρηνη τω παιδαριω τω αβεσσαλωμ και ειπεν ο χουσι γενοιντο ως το παιδαριον οι εχθροι του κυριου μου του βασιλεως και παντες οσοι επανεστησαν επ' αυτον εις κακα