Jeremiah 10

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 Hear the word which the LORD speaks to you, O house of Israel.	1 Ακουσατε τον λογον, τον οποιον ο Κυριος λαλει προς εσας, οικος Ισραηλ.
2 Thus says the LORD: Learn not the customs of the nations, and have no fear of the signs of the heavens, though the nations fear them.	2 Ουτω λεγει Κυριος? Μη μανθανετε την οδον των εθνων και εις τα σημεια του ουρανου μη πτοεισθε, διοτι τα εθνη πτοουνται εις αυτα.
3 For the cult idols of the nations are nothing, wood cut from the forest, Wrought by craftsmen with the adze,	3 Διοτι τα νομιμα των λαων ειναι ματαια, διοτι κοπτουσι ξυλον εκ του δασους, εργον χειρων τεκτονος με τον πελεκυν.
4 adorned with silver and gold. With nails and hammers they are fastened, that they may not totter.	4 Καλλωπιζουσιν αυτο με αργυρον και χρυσον? στερεονουσιν αυτο με καρφια και με σφυρας, δια να μη κινηται.
5 Like a scarecrow in a cucumber field are they, they cannot speak; They must be carried about, for they cannot walk. Fear them not, they can do no harm, neither is it in their power to do good.	5 Ειναι ορθια ως φοινιξ, αλλα δεν λαλουσιν? εχουσι χρειαν να βασταζωνται, διοτι δεν δυνανται να περιπατησωσι. Μη φοβεισθε αυτα? διοτι δεν δυνανται να κακοποιησωσιν, ουδε ειναι δυνατον εις αυτα να αγαθοποιησωσι.
6 No one is like you, O LORD, great are you, great and mighty is your name.	6 Δεν υπαρχει ομοιος σου, Κυριε? εισαι μεγας και μεγα το ονομα σου εν δυναμει.
7 Who would not fear you, King of the nations, for it is your due! Among all the wisest of the nations, and in all their domain, there is none like you.	7 Τις δεν ηθελε σε φοβεισθαι, Βασιλευ των εθνων; διοτι εις σε ανηκει τουτο, διοτι μεταξυ παντων των σοφων των εθνων και εν πασι τοις βασιλειοις αυτων δεν υπαρχει ομοιος σου.
8 One and all they are dumb and senseless, these idols they teach about are wooden:	8 Αλλ' ειναι πανταπασι κτηνωδεις και αφρονες? διδασκαλια ματαιοτητων ειναι το ξυλον.
9 Silver strips brought from Tarshish, and gold from Ophir, The work of the craftsman and the handiwork of the smelter, Clothed with violet and purple- all of them the work of artisans.	9 Αργυριον κεχυμενον εις πλακας εφερθη απο Θαρσεις και χρυσιον απο Ουφαζ, εργον τεχνιτου και χειρων χρυσοχοου? κυανουν και πορφυρουν ειναι το ενδυμα αυτων? εργον σοφων παντα ταυτα.
10 The LORD is true God, he is the living God, the eternal King, Before whose anger the earth quakes, whose wrath the nations cannot endure:	10 Αλλ' ο Κυριος ειναι Θεος αληθινος, ειναι Θεος ζων και βασιλευς αιωνιος? εν τη οργη αυτου η γη θελει σεισθη και τα εθνη δεν θελουσιν ανθεξει εις την αγανακτησιν αυτου.
11 Thus shall you say of them: Let the gods that did not make heaven and earth perish from the earth, and from beneath these heavens!	11 Ουτω θελετε ειπει προς αυτους? οι θεοι, οιτινες δεν εκαμον τον ουρανον και την γην, θελουσιν αφανισθη απο της γης και υποκατωθεν του ουρανου τουτου.
12 He who made the earth by his power, established the world by his wisdom, and stretched out the heavens by his skill.	12 Αυτος εποιησε την γην δια της δυναμεως αυτου, εστερεωσε την οικουμενην εν τη σοφια αυτου, και εξετεινε τους ουρανους εν τη συνεσει αυτου.
13 When he thunders, the waters in the heavens roar, and he brings up clouds from the end of the earth; He makes the lightning flash in the rain, and releases stormwinds from their chambers.	13 Οταν εκπεμπη την φωνην αυτου, συνισταται πληθος υδατων εν ουρανοις, και αναγει νεφελας απο των ακρων της γης? καμνει αστραπας δια βροχην και εξαγει ανεμον απο των θησαυρων αυτου.
14 Every man is stupid, ignorant; every artisan is put to shame by his idol: He has molded a fraud, without breath of life.	14 Πας ανθρωπος εμωρανθη υπο της γνωσεως αυτου, πας χωνευτης κατησχυνθη υπο των γλυπτων? διοτι ψευδος ειναι το χωνευτον αυτου και πνοη δεν υπαρχει εν αυτω.
15 Nothingness are they, a ridiculous work; they will perish in their time of punishment.	15 Ματαιοτης ταυτα, εργον πλανης? εν τω καιρω της επισκεψεως αυτων θελουσιν απολεσθη.
16 Not like these is the portion of Jacob: he is the creator of all things; Israel is his very own tribe, LORD of hosts is his name.	16 Η μερις του Ιακωβ δεν ειναι ως αυτα? διοτι αυτος ειναι ο πλασας τα παντα, και ο Ισραηλ ειναι η ραβδος της κληρονομιας αυτου? Κυριος των δυναμεων το ονομα αυτου.
17 Lift your bundle and leave the land, O city living in a state of siege!	17 Συναξον εκ της γης την περιουσιαν σου, συ, η κατοικουσα εν οχυρωματι.
18 For thus says the LORD: Behold, this time I will sling away the inhabitants of the land; I will hem them in, that they may be taken.	18 Διοτι ουτω λεγει Κυριος? Ιδου, εγω θελω εκσφενδονισει τους κατοικους της γης ταυτην την φοραν και θελω στενοχωρησει αυτους, ωστε να ευρωσιν αυτο.
19 Woe is me! I am undone, my wound is incurable; Yet I had thought: if I make light of my wound, I can bear it.	19 Ουαι εις εμε δια την θραυσιν μου? η πληγη μου ειναι οδυνηρα. αλλ' εγω ειπα, Τωοντι τουτο ειναι πονος μου, και πρεπει να υποφερω αυτον.
20 My tent is ruined, all its cords are severed. My sons have left me, they are no more: no one to pitch my tent, no one to raise its curtains.	20 Η σκηνη μου ηρημωθη και παντα τα σχοινια μου κατεκοπησαν? οι υιοι μου εχωρισθησαν απ' εμου και δεν υπαρχουσι? δεν υπαρχει πλεον ο εκτεινων την σκηνην μου και σηκονων τα παραπετασματα μου.
21 Yes, the shepherds were stupid as cattle, the LORD they sought not; Therefore they had no success, and all their flocks were scattered.	21 Επειδη οι ποιμενες εμωρανθησαν και τον Κυριον δεν εξεζητησαν, δια τουτο δεν θελουσιν ευοδωθη και παντα τα ποιμνια αυτων θελουσι διασκορπισθη.
22 Listen! a noise! it comes closer, a great uproar from the northern land: To turn the cities of Judah into a desert haunt of jackals.	22 Ιδου, ηχος θορυβου ερχεται και συγκινησις μεγαλη εκ της γης του βορρα, δια να καταστηση τας πολεις του Ιουδα ερημωσιν, κατοικιαν θωων.
23 You know, O LORD, that man is not master of his way; Man's course is not within his choice, nor is it for him to direct his step.	23 Κυριε, γνωριζω οτι η οδος του ανθρωπου δεν εξαρταται απ' αυτου? του περιπατουντος ανθρωπου δεν ειναι το να κατευθυνη τα διαβηματα αυτου.
24 Punish us, O LORD, but with equity, not in anger, lest you have us dwindle away.	24 Κυριε, παιδευσον με, πλην εν κρισει? μη εν τω θυμω σου, δια να μη με συντελεσης.
25 Pour out your wrath on the nations that know you not, on the tribes that call not upon your name; For they have devoured Jacob utterly, and laid waste his dwelling.	25 Εκχεε τον θυμον σου επι τα εθνη τα μη γνωριζοντα σε, και επι γενεας, αιτινες δεν επικαλουνται το ονομα σου? διοτι κατεφαγον τον Ιακωβ και κατηναλωσαν αυτον και κατεφθειραν αυτον και ηρημωσαν την κατοικιαν αυτου.