Job 6

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 Then Job answered and said:	1 Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπεν?
2 Ah, could my anguish but be measured and my calamity laid with it in the scales,	2 Ειθε να εζυγιζετο τωοντι η λυπη μου, και η συμφορα μου να ετιθετο ολη ομου εν τη πλαστιγγι.
3 They would now outweigh the sands of the sea! Because of this I speak without restraint.	3 Επειδη τωρα ηθελεν εισθαι βαρυτερα υπερ την αμμον της θαλασσης? δια τουτο οι λογοι μου καταπινονται.
4 For the arrows of the Almighty pierce me, and my spirit drinks in their poison; the terrors of God are arrayed against me.	4 Διοτι τα βελη του Παντοδυναμου ειναι εντος μου, των οποιων το φαρμακιον εκπινει το πνευμα μου? οι τρομοι του Θεου παραταττονται εναντιον μου.
5 Does the wild ass bray when he has grass? Does the ox low over his fodder?	5 Ογκαται ο αγριος ονος παρα τη χλοη; η μυκαται ο βους παρα τη φατνη αυτου;
6 Can a thing insipid be eaten without salt? Is there flavor in the white of an egg?	6 Τρωγεται το ανοστον χωρις αλατος; η υπαρχει γευσις εν τω λευκωματι του ωου;
7 I refuse to touch them; they are loathsome food to me.	7 Τα πραγματα, τα οποια η ψυχη μου απεστρεφετο να εγγιση, εγειναν ως το αηδες φαγητον μου.
8 Oh, that I might have my request, and that God would grant what I long for:	8 Ειθε να απελαμβανον την αιτησιν μου, και να μοι εδιδεν ο Θεος την Επιθυμιαν μου.
9 Even that God would decide to crush me, that he would put forth his hand and cut me off!	9 Και να ηθελεν ευδοκησει ο Θεος να με αφανιση? να απολυση την χειρα αυτου και να με κοψη.
10 Then I should still have consolation and could exult through unremitting pain, because I have not transgressed the commands of the Holy One.	10 Και θελει εισθαι ετι η παρηγορια μου, οτι, και αν καταναλωθω εν τη θλιψει και αυτος δεν με λυπηθη, εγω δεν εκρυψα τους λογους του Αγιου.
11 What strength have I that I should endure, and what is my limit that I should be patient?	11 Ποια η δυναμις μου, ωστε να εγκαρτερω; και ποιον το τελος μου, ωστε να υποφερη η ψυχη μου;
12 Have I the strength of stones, or is my flesh of bronze?	12 Μηπως η δυναμις μου ειναι δυναμις λιθων; η η σαρξ μου χαλκος;
13 Have I no helper, and has advice deserted me?	13 Μηπως δεν εξελιπεν εν εμοι η βοηθεια μου και απεμακρυνθη απ' εμου η σωτηρια;
14 A friend owes kindness to one in despair, though he have forsaken the fear of the Almighty.	14 Εις τον τεθλιμμενον ελεος πρεπει παρα του φιλου αυτου? αλλ' αυτος εγκατελιπε τον φοβον του Παντοδυναμου.
15 My brethren are undependable as a brook, as watercourses that run dry in the wadies;	15 Οι αδελφοι μου εφερθησαν απατηλως ως χειμαρρος, ως ρευμα χειμαρρων παρηλθον?
16 Though they may be black with ice, and with snow heaped upon them,	16 οιτινες θολονονται εκ του παγου, εις τους οποιους διαλυεται η χιων?
17 Yet once they flow, they cease to be; in the heat, they disappear from their place.	17 οταν θερμανθωσιν, εκλειπουσιν? οταν γεινη θερμοτης, εξαλειφονται απο του τοπου αυτων.
18 Caravans turn aside from their routes; they go into the desert and perish.	18 Τα ιχνη της πορειας αυτων συστρεφονται? καταντωσιν εις το μηδεν και χανονται?
19 The caravans of Tema search, the companies of Sheba have hopes;	19 τα πληθη της Θαιμα εθεωρουν, οι συνοδοιποροι της Σεβα περιεμενον αυτους?
20 They are disappointed, though they were confident; they come there and are frustrated.	20 Εψευσθησαν της ελπιδος αυτων? ηλθον εκει και ενετραπησαν.
21 It is thus that you have now become for me; you see a terrifying thing and are afraid.	21 Τωρα και σεις εισθε ως αυτοι? ειδετε την πληγην μου και ετρομαξατε.
22 Have I asked you to give me anything, to offer a gift for me from your possessions,	22 Μηπως εγω ειπα, Φερετε προς εμε; η, Δοτε δωρον εις εμε απο της περιουσιας υμων;
23 Or to deliver me from the enemy, or to redeem me from oppressors?	23 η, Ελευθερωσατε με εκ της χειρος του εχθρου; η, Λυτρωσατε με εκ της χειρος των ισχυρων;
24 Teach me, and I will be silent; prove to me wherein I have erred.	24 Διδαξατε με, και εγω θελω σιωπησει? και δειξατε μοι κατα τι εσφαλα.
25 How agreeable are honest words; yet how unconvincing is your argument!	25 Ποσον ισχυροι ειναι οι ορθοι λογοι? αλλ' ο ελεγχος σας, τι αποδεικνυει;
26 Do you consider your words as proof, but the sayings of a desperate man as wind?	26 Φανταζεσθε να ελεγξητε λογους, ενω αι ομιλιαι του απηλπισμενου ειναι ως ανεμος;
27 You would even cast lots for the orphan, and would barter away your friend!	27 Τωοντι, σεις επιπιπτετε επι τον ορφανον, και σκαπτετε λακκον εις τον φιλον σας.
28 Come, now, give me your attention; surely I will not lie to your face.	28 Τωρα λοιπον ευαρεστηθητε να εμβλεψητε εις εμε, διοτι εμπροσθεν υμων κειται αν εγω ψευδωμαι.
29 Think it over; let there be no injustice. Think it over; I still am right.	29 Επιστρεψατε, παρακαλω? ας μη γεινη αδικια? ναι, επιστρεψατε παλιν? η δικαιοσυνη μου ειναι εν τουτω.
30 Is there insincerity on my tongue, or cannot my taste discern falsehood?	30 Υπαρχει αδικια εν τη γλωσση μου; δεν δυναται ο ουρανισκος μου να διακρινη τα διεφθαρμενα;