ΙΩΒ - Giobbe - Job 32

LXX	JERUSALEM
1 ησυχασαν δε και οι τρεις φιλοι αυτου ετι αντειπειν ιωβ ην γαρ ιωβ δικαιος εναντιον αυτων	1 Ces trois hommes cessèrent de répondre à Job parce qu'il s'estimait juste.
2 ωργισθη δε ελιους ο του βαραχιηλ ο βουζιτης εκ της συγγενειας ραμ της αυσιτιδος χωρας ωργισθη δε τω ιωβ σφοδρα διοτι απεφηνεν εαυτον δικαιον εναντιον κυριου	2 Mais voici que se mit en colère Elihu, fils de Barakéel le Buzite, du clan de Ram. Sa colère s'enflammacontre Job parce qu'il prétendait avoir raison contre Dieu;
3 και κατα των τριων δε φιλων ωργισθη σφοδρα διοτι ουκ ηδυνηθησαν αποκριθηναι αντιθετα ιωβ και εθεντο αυτον ειναι ασεβη	3 elle s'enflamma également contre ses trois amis, qui n'avaient plus rien trouvé à répliquer et ainsiavaient laissé les torts à Dieu.
4 ελιους δε υπεμεινεν δουναι αποκρισιν ιωβ οτι πρεσβυτεροι αυτου εισιν ημεραις	4 Tandis qu'ils parlaient avec Job, Elihu avait attendu, car ils étaient ses anciens;
5 και ειδεν ελιους οτι ουκ εστιν αποκρισις εν στοματι των τριων ανδρων και εθυμωθη οργη αυτου	5 mais quand il vit que ces trois hommes n'avaient plus de réponse à la bouche, sa colère éclata.
6 υπολαβων δε ελιους ο του βαραχιηλ ο βουζιτης ειπεν νεωτερος μεν ειμι τω χρονω υμεις δε εστε πρεσβυτεροι διο ησυχασα φοβηθεις του υμιν αναγγειλαι την εμαυτου επιστημην	6 Et il prit la parole, lui, Elihu, fils de Barakéel le Buzite, et il dit: Je suis tout jeune encore, et vous êtesdes anciens; aussi je craignais, intimidé, de vous manifester mon savoir.
7 ειπα δε οτι ο χρονος εστιν ο λαλων εν πολλοις δε ετεσιν οιδασιν σοφιαν	7 Je me disais: "L'âge parlera, les années nombreuses feront connaître la sagesse."
8 αλλα πνευμα εστιν εν βροτοις πνοη δε παντοκρατορος εστιν η διδασκουσα	8 A la vérité, c'est un esprit dans l'homme, c'est le souffle de Shaddaï qui rend intelligent.
9 ουχ οι πολυχρονιοι εισιν σοφοι ουδ' οι γεροντες οιδασιν κριμα	9 Le grand âge ne donne pas la sagesse, ni la vieillesse le sens du juste.
10 διο ειπα ακουσατε μου και αναγγελω υμιν α οιδα	10 Aussi, je vous invite à m'écouter, car je vais manifester, à mon tour, mon savoir.
11 ενωτιζεσθε μου τα ρηματα ερω γαρ υμων ακουοντων αχρι ου ετασητε λογους	11 Jusqu'ici, j'attendais vos paroles, j'ouvrais l'oreille à vos raisonnements, tandis que chacun cherchaitses mots.
12 και μεχρι υμων συνησω και ιδου ουκ ην τω ιωβ ελεγχων ανταποκρινομενος ρηματα αυτου εξ υμων	12 Sur vous se fixait mon attention. Et je vois qu'aucun n'a confondu Job, nul d'entre vous n'a réfuté sesdires.
13 ινα μη ειπητε ευρομεν σοφιαν κυριω προσθεμενοι	13 Ne dites donc pas: "Nous avons trouvé la sagesse; notre doctrine est divine, non humaine."
14 ανθρωπω δε επετρεψατε λαλησαι τοιαυτα ρηματα	14 Ce n'est pas ainsi que je discuterai, je répliquerai à Job en d'autres termes.
15 επτοηθησαν ουκ απεκριθησαν ετι επαλαιωσαν εξ αυτων λογους	15 Ils sont restés interdits, sans réponse; les mots leur ont manqué.
16 υπεμεινα ου γαρ ελαλησαν οτι εστησαν ουκ απεκριθησαν	16 Et j'attendais! Puisqu'ils ne parlent plus, qu'ils ont cessé de se répondre,
17 υπολαβων δε ελιους λεγει	17 je prendrai la parole à mon tour, je montrerai moi aussi mon savoir.
18 παλιν λαλησω πληρης γαρ ειμι ρηματων ολεκει γαρ με το πνευμα της γαστρος	18 Car je suis plein de mots, oppressé par un souffle intérieur.
19 η δε γαστηρ μου ωσπερ ασκος γλευκους ζεων δεδεμενος η ωσπερ φυσητηρ χαλκεως ερρηγως	19 En mon sein, c'est comme un vin nouveau cherchant issue et qui fait éclater des outres neuves.
20 λαλησω ινα αναπαυσωμαι ανοιξας τα χειλη	20 Parler me soulagera, j'ouvrirai les lèvres et je répondrai.
21 ανθρωπον γαρ ου μη αισχυνθω αλλα μην ουδε βροτον ου μη εντραπω	21 Je ne prendrai le parti de personne, à aucun je ne dirai des mots flatteurs.
22 ου γαρ επισταμαι θαυμασαι προσωπον ει δε μη και εμε σητες εδονται	22 Je ne sais point flatter, car mon Créateur me supprimerait sous peu.