Isaiah 32

KING JAMES BIBLE	LXX
1 Behold, a king shall reign in righteousness, and princes shall rule in judgment.	1 ιδου γαρ βασιλευς δικαιος βασιλευσει και αρχοντες μετα κρισεως αρξουσιν
2 And a man shall be as an hiding place from the wind, and a covert from the tempest; as rivers of water in a dry place, as the shadow of a great rock in a weary land.	2 και εσται ο ανθρωπος κρυπτων τους λογους αυτου και κρυβησεται ως αφ' υδατος φερομενου και φανησεται εν σιων ως ποταμος φερομενος ενδοξος εν γη διψωση
3 And the eyes of them that see shall not be dim, and the ears of them that hear shall hearken.	3 και ουκετι εσονται πεποιθοτες επ' ανθρωποις αλλα τα ωτα δωσουσιν ακουειν
4 The heart also of the rash shall understand knowledge, and the tongue of the stammerers shall be ready to speak plainly.	4 και η καρδια των ασθενουντων προσεξει του ακουειν και αι γλωσσαι αι ψελλιζουσαι ταχυ μαθησονται λαλειν ειρηνην
5 The vile person shall be no more called liberal, nor the churl said to be bountiful.	5 και ουκετι μη ειπωσιν τω μωρω αρχειν και ουκετι μη ειπωσιν οι υπηρεται σου σιγα
6 For the vile person will speak villany, and his heart will work iniquity, to practise hypocrisy, and to utter error against the LORD, to make empty the soul of the hungry, and he will cause the drink of the thirsty to fail.	6 ο γαρ μωρος μωρα λαλησει και η καρδια αυτου ματαια νοησει του συντελειν ανομα και λαλειν προς κυριον πλανησιν του διασπειραι ψυχας πεινωσας και τας ψυχας τας διψωσας κενας ποιησαι
7 The instruments also of the churl are evil: he deviseth wicked devices to destroy the poor with lying words, even when the needy speaketh right.	7 η γαρ βουλη των πονηρων ανομα βουλευσεται καταφθειραι ταπεινους εν λογοις αδικοις και διασκεδασαι λογους ταπεινων εν κρισει
8 But the liberal deviseth liberal things; and by liberal things shall he stand.	8 οι δε ευσεβεις συνετα εβουλευσαντο και αυτη η βουλη μενει
9 Rise up, ye women that are at ease; hear my voice, ye careless daughters; give ear unto my speech.	9 γυναικες πλουσιαι αναστητε και ακουσατε της φωνης μου θυγατερες εν ελπιδι ακουσατε τους λογους μου
10 Many days and years shall ye be troubled, ye careless women: for the vintage shall fail, the gathering shall not come.	10 ημερας ενιαυτου μνειαν ποιησασθε εν οδυνη μετ' ελπιδος ανηλωται ο τρυγητος πεπαυται ο σπορος και ουκετι μη ελθη
11 Tremble, ye women that are at ease; be troubled, ye careless ones: strip you, and make you bare, and gird sackcloth upon your loins.	11 εκστητε λυπηθητε αι πεποιθυιαι εκδυσασθε γυμναι γενεσθε περιζωσασθε σακκους τας οσφυας
12 They shall lament for the teats, for the pleasant fields, for the fruitful vine.	12 και επι των μαστων κοπτεσθε απο αγρου επιθυμηματος και αμπελου γενηματος
13 Upon the land of my people shall come up thorns and briers; yea, upon all the houses of joy in the joyous city:	13 η γη του λαου μου ακανθα και χορτος αναβησεται και εκ πασης οικιας ευφροσυνη αρθησεται πολις πλουσια
14 Because the palaces shall be forsaken; the multitude of the city shall be left; the forts and towers shall be for dens for ever, a joy of wild asses, a pasture of flocks;	14 οικοι εγκαταλελειμμενοι πλουτον πολεως και οικους επιθυμητους αφησουσιν και εσονται αι κωμαι σπηλαια εως του αιωνος ευφροσυνη ονων αγριων βοσκηματα ποιμενων
15 Until the spirit be poured upon us from on high, and the wilderness be a fruitful field, and the fruitful field be counted for a forest.	15 εως αν επελθη εφ' υμας πνευμα αφ' υψηλου και εσται ερημος ο χερμελ και ο χερμελ εις δρυμον λογισθησεται
16 Then judgment shall dwell in the wilderness, and righteousness remain in the fruitful field.	16 και αναπαυσεται εν τη ερημω κριμα και δικαιοσυνη εν τω καρμηλω κατοικησει
17 And the work of righteousness shall be peace; and the effect of righteousness quietness and assurance for ever.	17 και εσται τα εργα της δικαιοσυνης ειρηνη και κρατησει η δικαιοσυνη αναπαυσιν και πεποιθοτες εως του αιωνος
18 And my people shall dwell in a peaceable habitation, and in sure dwellings, and in quiet resting places;	18 και κατοικησει ο λαος αυτου εν πολει ειρηνης και ενοικησει πεποιθως και αναπαυσονται μετα πλουτου
19 When it shall hail, coming down on the forest; and the city shall be low in a low place.	19 η δε χαλαζα εαν καταβη ουκ εφ' υμας ηξει και εσονται οι ενοικουντες εν τοις δρυμοις πεποιθοτες ως οι εν τη πεδινη
20 Blessed are ye that sow beside all waters, that send forth thither the feet of the ox and the ass.	20 μακαριοι οι σπειροντες επι παν υδωρ ου βους και ονος πατει