Livre des Psaumes 59

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Au maître de chant. Sur l’air “ne détruis pas…”. De David. Poème. Lorsque Saül envoya garder sa maison pour le mettre à mort.	1 Εις τον πρωτον μουσικον, επι Αλ-τασχεθ, Μικταμ του Δαβιδ, οτε εστειλε ο Σαουλ, και παρεφυλαττον την οικιαν αυτου δια να θανατωσωσιν αυτον.>> Ελευθερωσον με εκ των εχθρων μου, Θεε μου? υπερασπισον με απο των επανισταμενων επ' εμε.
2 Mon Dieu, délivre-moi de mes ennemis, protège-moi contre mes agresseurs.	2 Ελευθερωσον με απο των εργαζομενων την ανομιαν και σωσον με απο ανδρων αιματων.
3 Délivre-moi des hommes malfaisants et sauve-moi des violents.	3 Διοτι, ιδου, ενεδρευουσι την ψυχην μου? δυνατοι συνηχθησαν κατ' εμου? ουχι, Κυριε, δια ανομιαν μου ουδε δια αμαρτιαν μου?
4 Que de monde à l’affût sur mes pas, combien de puissants ameutés contre moi! Mais je n’ai, Seigneur, ni faute, ni péché,	4 χωρις να υπαρχη εν εμοι ανομια, τρεχουσι και ετοιμαζονται. Εξεγερθητι εις συναντησιν μου και ιδε.
5 je n’y suis pour rien s’ils accourent et se préparent: éveille-toi, viens à moi et regarde.	5 Συ λοιπον, Κυριε ο Θεος των δυναμεων, ο Θεος του Ισραηλ, εξυπνησον δια να επισκεφθης παντα τα εθνη. Μη ελεησης μηδενα εκ των δολιων παραβατων. Διαψαλμα.
6 Seigneur, Dieu Sabaot et Dieu d’Israël, réveille-toi, fais rendre compte à ces païens, sois sans pitié pour tous ces renégats.	6 Επιστρεφουσι το εσπερας? υλακτουσιν ως κυνες και κυκλουσι την πολιν.
7 Ils reviennent au soir, ils aboient comme des chiens qui rôdent par la ville.	7 Ιδου, αυτοι εκχεουσι λογους δια του στοματος αυτων? ρομφαιαι ειναι εις τα χειλη αυτων? επειδη λεγουσι, Τις ακουει;
8 Ils disent des horreurs sans même se cacher, leurs lèvres s’ouvrent, il en sort des épées: “Qui donc pourrait nous entendre?”	8 Αλλα συ, Κυριε, θελεις γελασει επ' αυτους? θελεις μυκτηρισει παντα τα εθνη.
9 Mais toi, Seigneur, tu t’en amuses, tu te moques de tous ces païens.	9 Εν τη δυναμει αυτων επι σε θελω ελπιζει? διοτι συ, Θεε, εισαι το προπυργιον μου.
10 Ô toi, ma force, je regarde vers toi, ma forteresse, c’est Dieu.	10 Ο Θεος του ελεους μου θελει με προφθασει? ο Θεος θελει με καμει να ιδω την εκδικησιν επι τους παραφυλαττοντας με.
11 S’il vient à moi dans sa bonté, je verrai la perte de ceux qui m’attendent.	11 Μη φονευσης αυτους, μηποτε λησμονηση αυτο ο λαος μου? διασκορπισον αυτους εν τη δυναμει σου και ταπεινωσον αυτους, Κυριε, η ασπις ημων.
12 Ô Dieu, ordonne leur massacre, il ne faut pas que ton peuple oublie. Toi, si vaillant, chasse-les et tue.	12 Δια την αμαρτιαν του στοματος αυτων, δια τους λογους των χειλεων αυτων, ας πιασθωσιν εν τη υπερηφανια αυτων? και δια την καταραν και το ψευδος, τα οποια λαλουσι.
13 Leurs paroles ont laissé dans leur bouche un péché, ils seront victimes de leur orgueil, des insultes et des mensonges qu’ils ont dits.	13 Καταστρεψον αυτους, εν οργη καταστρεψον αυτους, ωστε να μη υπαρχωσι? και ας γνωρισωσιν οτι ο Θεος δεσποζει εν Ιακωβ, εως των περατων της γης. Διαψαλμα.
14 Écrase-les dans ta fureur, écrase-les et qu’ils ne soient plus. Alors on saura que Dieu est maître en Jacob et jusqu’au bout du monde.	14 Ας επιστρεφωσι λοιπον το εσπερας, ας υλακτωσιν ως κυνες και ας περικυκλωσι την πολιν.
15 Laissons-les revenir le soir, qu’ils aboient comme des chiens rôdant par la ville.	15 Ας περιπλανωνται δια τροφην? και αν δεν χορτασθωσιν, ας γογγυζωσιν.
16 Qu’ils chassent pour manger et qu’ils grognent s’ils ne sont pas repus.	16 Εγω δε θελω ψαλλει την δυναμιν σου, και το πρωι θελω υμνολογει εν αγαλλιασει το ελεος σου? διοτι εγεινες προπυργιον μου και καταφυγιον εν τη ημερα της θλιψεως μου.
17 Mais moi je chanterai ta force, dès le matin je redirai tes bontés. Car tu t’es fait ma citadelle et mon refuge au jour de l’angoisse.	17 Ω δυναμις μου, σε θελω ψαλμωδει? διοτι συ, Θεε, εισαι το προπυργιον μου, ο Θεος του ελεους μου.
18 Ô toi, ma force, je veux te chanter; Dieu, ma citadelle, n’est pour moi que bonté.