Livre des Psaumes 32

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 De David. Méditation. Heureux qui a sa faute pardonnée, son péché effacé;	1 τω δαυιδ αγαλλιασθε δικαιοι εν τω κυριω τοις ευθεσι πρεπει αινεσις
2 heureux cet homme que le Seigneur voit sans dette et dont l’esprit n’a rien à cacher.	2 εξομολογεισθε τω κυριω εν κιθαρα εν ψαλτηριω δεκαχορδω ψαλατε αυτω
3 Tant que je me suis tu, un feu rongeait mes os. Tout le jour je criais ma plainte	3 ασατε αυτω ασμα καινον καλως ψαλατε εν αλαλαγμω
4 car nuit et jour ta main pesait sur moi; pour moi plus de verdeur mais le feu de l’été.	4 οτι ευθης ο λογος του κυριου και παντα τα εργα αυτου εν πιστει
5 Je t’ai fait connaître mon péché, je n’ai plus caché ma faute, j’ai dit: “Devant le Seigneur je reconnaîtrai mon tort”, et tu as remis ma dette, pardonné mon péché.	5 αγαπα ελεημοσυνην και κρισιν του ελεους κυριου πληρης η γη
6 Chacun de tes fidèles, de même, te priera au temps de la détresse. Les eaux peut-être déborderont, elles ne l’atteindront pas.	6 τω λογω του κυριου οι ουρανοι εστερεωθησαν και τω πνευματι του στοματος αυτου πασα η δυναμις αυτων
7 Tu es pour moi le secret refuge, de l’épreuve tu me rachètes et ton salut m’enveloppe.	7 συναγων ως ασκον υδατα θαλασσης τιθεις εν θησαυροις αβυσσους
8 “Je vais t’instruire, te montrer la route à suivre, je te suivrai des yeux pour te conseiller.	8 φοβηθητω τον κυριον πασα η γη απ' αυτου δε σαλευθητωσαν παντες οι κατοικουντες την οικουμενην
9 Ne sois pas comme le cheval ou la mule, privés d’intelligence; si tu n’as ni mors, ni frein pour les dompter, tu ne pourras les approcher; ils sont beaucoup trop fiers.”	9 οτι αυτος ειπεν και εγενηθησαν αυτος ενετειλατο και εκτισθησαν
10 Bien des peines attendent le pécheur, mais celui qui espère en le Seigneur, la grâce l’entoure de toutes parts.	10 κυριος διασκεδαζει βουλας εθνων αθετει δε λογισμους λαων και αθετει βουλας αρχοντων
11 Réjouissez-vous dans le Seigneur, vous, ses fidèles, criez votre joie, vous qui avez le cœur droit.	11 η δε βουλη του κυριου εις τον αιωνα μενει λογισμοι της καρδιας αυτου εις γενεαν και γενεαν
	12 μακαριον το εθνος ου εστιν κυριος ο θεος αυτου λαος ον εξελεξατο εις κληρονομιαν εαυτω
	13 εξ ουρανου επεβλεψεν ο κυριος ειδεν παντας τους υιους των ανθρωπων
	14 εξ ετοιμου κατοικητηριου αυτου επεβλεψεν επι παντας τους κατοικουντας την γην
	15 ο πλασας κατα μονας τας καρδιας αυτων ο συνιεις εις παντα τα εργα αυτων
	16 ου σωζεται βασιλευς δια πολλην δυναμιν και γιγας ου σωθησεται εν πληθει ισχυος αυτου
	17 ψευδης ιππος εις σωτηριαν εν δε πληθει δυναμεως αυτου ου σωθησεται
	18 ιδου οι οφθαλμοι κυριου επι τους φοβουμενους αυτον τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου
	19 ρυσασθαι εκ θανατου τας ψυχας αυτων και διαθρεψαι αυτους εν λιμω
	20 η ψυχη ημων υπομενει τω κυριω οτι βοηθος και υπερασπιστης ημων εστιν
	21 οτι εν αυτω ευφρανθησεται η καρδια ημων και εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ηλπισαμεν
	22 γενοιτο το ελεος σου κυριε εφ' ημας καθαπερ ηλπισαμεν επι σε