Lamentazioni (ارميا) 5

SMITH VAN DYKE	KÁLDI-NEOVULGÁTA
1 اذكر يا رب ماذا صار لنا. اشرف وانظر الى عارنا.	1 Emlékezz, Uram, mi történt velünk, tekints ránk és lásd gyalázatunkat!
2 قد صار ميراثنا للغرباء. بيوتنا للاجانب.	2 Örökségünk jövevényekre szállt, házaink idegenekre.
3 صرنا ايتاما بلا اب. امهاتنا كارامل.	3 Árvák lettünk, és apátlanok, anyáink olyanok, mint az özvegyek.
4 شربنا ماءنا بالفضة. حطبنا بالثمن يأتي.	4 Vizünket pénzért isszuk, fánkat vételárért kapjuk.
5 على اعناقنا نضطهد. نتعب ولا راحة لنا.	5 Nyakunkon vannak üldözőink, elfáradtunk, és nincs nyugalmunk.
6 اعطينا اليد للمصريين والاشوريين لنشبع خبزا.	6 Egyiptomnak nyújtottunk kezet, s Asszíriának, hogy jóllakjunk kenyérrel.
7 آباؤنا اخطأوا وليسوا بموجودين ونحن نحمل آثامهم.	7 Atyáink vétkeztek, és nincsenek többé, s mi hordozzuk bűneiket.
8 عبيد حكموا علينا. ليس من يخلص من ايديهم.	8 Szolgák uralkodnak rajtunk, nincs, aki kiragadjon kezükből.
9 بانفسنا نأتي بخبزنا من جرى سيف البرية.	9 Életünk kockáztatásával szerezzük kenyerünket kard elől a pusztában.
10 جلودنا اسودّت كتنور من جرى نيران الجوع.	10 Bőrünk izzik, mint a kemence, a hevesen kínzó éhségtől.
11 اذلوا النساء في صهيون العذارى في مدن يهوذا.	11 Az asszonyokat meggyalázták Sionban, a szüzeket Júda városaiban.
12 الرؤساء بايديهم يعلقون ولم تعتبر وجوه الشيوخ.	12 A fejedelmeket felakasztották kezükkel, a vének személyét nem tisztelték.
13 اخذوا الشبان للطحن والصبيان عثروا تحت الحطب.	13 Az ifjak malmot hajtanak, és a gyermekek fahordásban rogyadoznak.
14 كفت الشيوخ عن الباب والشبان عن غنائهم.	14 A vének eltűntek a kapuból, az ifjak abbahagyták hárfajátékukat.
15 مضى فرح قلبنا صار رقصنا نوحا.	15 Eltűnt szívünk vidámsága, gyászra fordult a körtáncunk.
16 سقط اكليل راسنا. ويل لنا لاننا قد اخطأنا.	16 Leesett a koszorú a fejünkről; jaj nekünk, mert vétkeztünk!
17 من اجل هذا حزن قلبنا. من اجل هذه اظلمت عيوننا.	17 Ezért lett szomorú a szívünk, ezért homályosult el a szemünk;
18 من اجل جبل صهون الخرب. الثعالب ماشية فيه.	18 Sion hegye miatt, mely puszta lett, rókák járkálnak rajta.
19 انت يا رب الى الابد تجلس. كرسيك الى دور فدور.	19 De te, Uram, örökké megmaradsz, trónod nemzedékről nemzedékre.
20 لماذا تنسانا الى الابد وتتركنا طول الايام.	20 Miért feledkezel meg rólunk örökre, miért hagysz el minket hosszú napokra?
21 ارددنا يا رب اليك فنرتد. جدد ايامنا كالقديم.	21 Téríts magadhoz, Uram, és megtérünk, újítsd meg napjainkat, mint hajdan!
22 هل كل الرفض رفضتنا هل غضبت علينا جدا	22 Vagy talán végképp elvetettél minket, oly nagyon megharagudtál miránk?