1 ولكن اسمع الآن يا ايوب اقوالي واصغ الى كل كلامي. | 1 ου μην δε αλλα ακουσον ιωβ τα ρηματα μου και λαλιαν ενωτιζου μου |
2 هانذا قد فتحت فمي. لساني نطق في حنكي. | 2 ιδου γαρ ηνοιξα το στομα μου και ελαλησεν η γλωσσα μου |
3 استقامة قلبي كلامي ومعرفة شفتيّ هما تنطقان بها خالصة. | 3 καθαρα μου η καρδια ρημασιν συνεσις δε χειλεων μου καθαρα νοησει |
4 روح الله صنعني ونسمة القدير احيتني. | 4 πνευμα θειον το ποιησαν με πνοη δε παντοκρατορος η διδασκουσα με |
5 ان استطعت فاجبني. احسن الدعوى امامي. انتصب. | 5 εαν δυνη δος μοι αποκρισιν προς ταυτα υπομεινον στηθι κατ' εμε και εγω κατα σε |
6 هانذا حسب قولك عوضا عن الله انا ايضا من الطين تقرصت. | 6 εκ πηλου διηρτισαι συ ως και εγω εκ του αυτου διηρτισμεθα |
7 هوذا هيبتي لا ترهبك وجلالي لا يثقل عليك | 7 ουχ ο φοβος μου σε στροβησει ουδε η χειρ μου βαρεια εσται επι σοι |
8 انك قد قلت في مسامعي وصوت اقوالك سمعت. | 8 πλην ειπας εν ωσιν μου φωνην ρηματων σου ακηκοα |
9 قلت انا بريء بلا ذنب. زكي انا ولا اثم لي. | 9 διοτι λεγεις καθαρος ειμι ουχ αμαρτων αμεμπτος δε ειμι ου γαρ ηνομησα |
10 هوذا يطلب عليّ علل عداوة. يحسبني عدوا له. | 10 μεμψιν δε κατ' εμου ευρεν ηγηται δε με ωσπερ υπεναντιον |
11 وضع رجليّ في المقطرة. يراقب كل طرقي | 11 εθετο δε εν ξυλω τον ποδα μου εφυλαξεν δε μου πασας τας οδους |
12 ها انك في هذا لم تصب. انا اجيبك. لان الله اعظم من الانسان. | 12 πως γαρ λεγεις δικαιος ειμι και ουκ επακηκοεν μου αιωνιος γαρ εστιν ο επανω βροτων |
13 لماذا تخاصمه. لان كل اموره لا يجاوب عنها. | 13 λεγεις δε δια τι της δικης μου ουκ επακηκοεν παν ρημα |
14 لكن الله يتكلم مرة وباثنتين لا يلاحظ الانسان. | 14 εν γαρ τω απαξ λαλησαι ο κυριος εν δε τω δευτερω ενυπνιον |
15 في حلم في رؤيا الليل عند سقوط سبات على الناس في النعاس على المضجع | 15 η εν μελετη νυκτερινη ως οταν επιπιπτη δεινος φοβος επ' ανθρωπους επι νυσταγματων επι κοιτης |
16 حينئذ يكشف آذان الناس ويختم على تاديبهم. | 16 τοτε ανακαλυπτει νουν ανθρωπων εν ειδεσιν φοβου τοιουτοις αυτους εξεφοβησεν |
17 ليحول الانسان عن عمله ويكتم الكبرياء عن الرجل | 17 αποστρεψαι ανθρωπον εξ αδικιας το δε σωμα αυτου απο πτωματος ερρυσατο |
18 ليمنع نفسه عن الحفرة وحياته من الزوال بحربة الموت. | 18 εφεισατο δε της ψυχης αυτου απο θανατου και μη πεσειν αυτον εν πολεμω |
19 ايضا يؤدب بالوجع على مضجعه ومخاصمة عظامه دائمة | 19 παλιν δε ηλεγξεν αυτον εν μαλακια επι κοιτης και πληθος οστων αυτου εναρκησεν |
20 فتكره حياته خبزا ونفسه الطعام الشهي. | 20 παν δε βρωτον σιτου ου μη δυνηται προσδεξασθαι και η ψυχη αυτου βρωσιν επιθυμησει |
21 فيبلى لحمه عن العيان وتنبري عظامه فلا ترى | 21 εως αν σαπωσιν αυτου αι σαρκες και αποδειξη τα οστα αυτου κενα |
22 وتقرب نفسه الى القبر وحياته الى المميتين. | 22 ηγγισεν δε εις θανατον η ψυχη αυτου η δε ζωη αυτου εν αδη |
23 ان وجد عنده مرسل وسيط واحد من الف ليعلن للانسان استقامته | 23 εαν ωσιν χιλιοι αγγελοι θανατηφοροι εις αυτων ου μη τρωση αυτον εαν νοηση τη καρδια επιστραφηναι επι κυριον αναγγειλη δε ανθρωπω την εαυτου μεμψιν την δε ανοιαν αυτου δειξη |
24 يترءاف عليه ويقول اطلقه عن الهبوط الى الحفرة قد وجدت فدية. | 24 ανθεξεται του μη πεσειν αυτον εις θανατον ανανεωσει δε αυτου το σωμα ωσπερ αλοιφην επι τοιχου τα δε οστα αυτου εμπλησει μυελου |
25 يصير لحمه اغض من لحم الصبي ويعود الى ايام شبابه. | 25 απαλυνει δε αυτου τας σαρκας ωσπερ νηπιου αποκαταστησει δε αυτον ανδρωθεντα εν ανθρωποις |
26 يصلّي الى الله فيرضى عنه ويعاين وجهه بهتاف فيرد على الانسان بره. | 26 ευξαμενος δε προς κυριον και δεκτα αυτω εσται εισελευσεται δε προσωπω καθαρω συν εξηγορια αποδωσει δε ανθρωποις δικαιοσυνην |
27 يغني بين الناس فيقول قد اخطأت وعوجت المستقيم ولم أجاز عليه. | 27 ειτα τοτε απομεμψεται ανθρωπος αυτος εαυτω λεγων οια συνετελουν και ουκ αξια ητασεν με ων ημαρτον |
28 فدى نفسي من العبور الى الحفرة فترى حياتي النور | 28 σωσον ψυχην μου του μη ελθειν εις διαφθοραν και η ζωη μου φως οψεται |
29 هوذا كل هذه يفعلها الله مرتين وثلاثا بالانسان | 29 ιδου παντα ταυτα εργαται ο ισχυρος οδους τρεις μετα ανδρος |
30 ليرد نفسه من الحفرة ليستنير بنور الاحياء. | 30 αλλ' ερρυσατο την ψυχην μου εκ θανατου ινα η ζωη μου εν φωτι αινη αυτον |
31 فاصغ يا ايوب واستمع لي. انصت فانا اتكلم. | 31 ενωτιζου ιωβ και ακουε μου κωφευσον και εγω ειμι λαλησω |
32 ان كان عندك كلام فاجبني. تكلم. فاني اريد تبريرك. | 32 ει εισιν λογοι αποκριθητι μοι λαλησον θελω γαρ δικαιωθηναι σε |
33 والا فاستمع انت لي. انصت فاعلمك الحكمة | 33 ει μη συ ακουσον μου κωφευσον και διδαξω σε σοφιαν |