1 εγω ανηρ ο βλεπων πτωχειαν εν ραβδω θυμου αυτου επ' εμε | 1 I am a man who knows affliction from the rod of his anger, |
2 παρελαβεν με και απηγαγεν εις σκοτος και ου φως | 2 One whom he has led and forced to walk in darkness, not in the light; |
3 πλην εν εμοι επεστρεψεν χειρα αυτου ολην την ημεραν | 3 Against me alone he brings back his hand again and again all the day. |
4 επαλαιωσεν σαρκας μου και δερμα μου οστεα μου συνετριψεν | 4 He has worn away my flesh and my skin, he has broken my bones; |
5 ανωκοδομησεν κατ' εμου και εκυκλωσεν κεφαλην μου και εμοχθησεν | 5 He has beset me round about with poverty and weariness; |
6 εν σκοτεινοις εκαθισεν με ως νεκρους αιωνος | 6 He has left me to dwell in the dark like those long dead. |
7 ανωκοδομησεν κατ' εμου και ουκ εξελευσομαι εβαρυνεν χαλκον μου | 7 He has hemmed me in with no escape and weighed me down with chains; |
8 και γε κεκραξομαι και βοησω απεφραξεν προσευχην μου | 8 Even when I cry out for help, he stops my prayer; |
9 ανωκοδομησεν οδους μου ενεφραξεν τριβους μου εταραξεν | 9 He has blocked my ways with fitted stones, and turned my paths aside. |
10 αρκος ενεδρευουσα αυτος μοι λεων εν κρυφαιοις | 10 A lurking bear he has been to me, a lion in ambush! |
11 κατεδιωξεν αφεστηκοτα και κατεπαυσεν με εθετο με ηφανισμενην | 11 He deranged my ways, set me astray, left me desolate. |
12 ενετεινεν τοξον αυτου και εστηλωσεν με ως σκοπον εις βελος | 12 He bent his bow, and set me up as the target for his arrow. |
13 εισηγαγεν τοις νεφροις μου ιους φαρετρας αυτου | 13 He pierces my sides with shafts from his quiver. |
14 εγενηθην γελως παντι λαω μου ψαλμος αυτων ολην την ημεραν | 14 I have become a laughingstock for all nations, their taunt all the day long; |
15 εχορτασεν με πικριας εμεθυσεν με χολης | 15 He has sated me with bitter food, made me drink my fill of wormwood. |
16 και εξεβαλεν ψηφω οδοντας μου εψωμισεν με σποδον | 16 He has broken my teeth with gravel, pressed my face in the dust; |
17 και απωσατο εξ ειρηνης ψυχην μου επελαθομην αγαθα | 17 My soul is deprived of peace, I have forgotten what happiness is; |
18 και ειπα απωλετο νεικος μου και η ελπις μου απο κυριου | 18 I tell myself my future is lost, all that I hoped for from the LORD. |
19 εμνησθην απο πτωχειας μου και εκ διωγμου μου πικριας και χολης μου | 19 The thought of my homeless poverty is wormwood and gall; |
20 μνησθησεται και καταδολεσχησει επ' εμε η ψυχη μου | 20 Remembering it over and over leaves my soul downcast within me. |
21 ταυτην ταξω εις την καρδιαν μου δια τουτο υπομενω | 21 But I will call this to mind, as my reason to have hope: |
22 - | 22 The favors of the LORD are not exhausted, his mercies are not spent; |
23 - | 23 They are renewed each morning, so great is his faithfulness. |
24 - | 24 My portion is the LORD, says my soul; therefore will I hope in him. |
25 αγαθος κυριος τοις υπομενουσιν αυτον ψυχη η ζητησει αυτον αγαθον | 25 Good is the LORD to one who waits for him, to the soul that seeks him; |
26 και υπομενει και ησυχασει εις το σωτηριον κυριου | 26 It is good to hope in silence for the saving help of the LORD. |
27 αγαθον ανδρι οταν αρη ζυγον εν νεοτητι αυτου | 27 It is good for a man to bear the yoke from his youth. |
28 καθησεται κατα μονας και σιωπησεται οτι ηρεν εφ' εαυτω | 28 Let him sit alone and in silence, when it is laid upon him. |
29 - | 29 Let him put his mouth to the dust; there may yet be hope. |
30 δωσει τω παιοντι αυτον σιαγονα χορτασθησεται ονειδισμων | 30 Let him offer his cheek to be struck, let him be filled with disgrace. |
31 οτι ουκ εις τον αιωνα απωσεται κυριος | 31 For the Lord's rejection does not last forever; |
32 οτι ο ταπεινωσας οικτιρησει κατα το πληθος του ελεους αυτου | 32 Though he punishes, he takes pity, in the abundance of his mercies; |
33 οτι ουκ απεκριθη απο καρδιας αυτου και εταπεινωσεν υιους ανδρος | 33 He has no joy in afflicting or grieving the sons of men. |
34 του ταπεινωσαι υπο τους ποδας αυτου παντας δεσμιους γης | 34 When anyone tramples underfoot all the prisoners in the land, |
35 του εκκλιναι κρισιν ανδρος κατεναντι προσωπου υψιστου | 35 When he distorts men's rights in the very sight of the Most High, |
36 καταδικασαι ανθρωπον εν τω κρινεσθαι αυτον κυριος ουκ ειπεν | 36 When he presses a crooked claim, the Lord does not look on unconcerned. |
37 τις ουτως ειπεν και εγενηθη κυριος ουκ ενετειλατο | 37 Who commands so that it comes to pass, except the Lord ordains it; |
38 εκ στοματος υψιστου ουκ εξελευσεται τα κακα και το αγαθον | 38 Except it proceeds from the mouth of the Most High, whether the thing be good or bad! |
39 τι γογγυσει ανθρωπος ζων ανηρ περι της αμαρτιας αυτου | 39 Why should any living man complain, any mortal, in the face of his sins? |
40 εξηρευνηθη η οδος ημων και ητασθη και επιστρεψωμεν εως κυριου | 40 Let us search and examine our ways that we may return to the LORD! |
41 αναλαβωμεν καρδιας ημων επι χειρων προς υψηλον εν ουρανω | 41 Let us reach out our hearts toward God in heaven! |
42 ημαρτησαμεν ησεβησαμεν και ουχ ιλασθης | 42 We have sinned and rebelled; you have not forgiven us. |
43 επεσκεπασας εν θυμω και απεδιωξας ημας απεκτεινας ουκ εφεισω | 43 You veiled yourself in wrath and pursued us, you slew us and took no pity; |
44 επεσκεπασας νεφελην σεαυτω εινεκεν προσευχης | 44 You wrapped yourself in a cloud which prayer could not pierce. |
45 καμμυσαι με και απωσθηναι εθηκας ημας εν μεσω των λαων | 45 You have made us offscourings and refuse among the nations. |
46 διηνοιξαν εφ' ημας το στομα αυτων παντες οι εχθροι ημων | 46 All our enemies have opened their mouths against us; |
47 φοβος και θυμος εγενηθη ημιν επαρσις και συντριβη | 47 Terror and the pit have been our lot, desolation and destruction; |
48 αφεσεις υδατων καταξει ο οφθαλμος μου επι το συντριμμα της θυγατρος του λαου μου | 48 My eyes run with streams of water over the downfall of the daughter of my people. |
49 ο οφθαλμος μου κατεποθη και ου σιγησομαι του μη ειναι εκνηψιν | 49 My eyes flow without ceasing, there is no respite, |
50 εως ου διακυψη και ιδη κυριος εξ ουρανου | 50 Till the LORD from heaven looks down and sees. |
51 ο οφθαλμος μου επιφυλλιει επι την ψυχην μου παρα πασας θυγατερας πολεως | 51 My eyes torment my soul at the sight of all the daughters of my city. |
52 θηρευοντες εθηρευσαν με ως στρουθιον οι εχθροι μου δωρεαν | 52 Those who were my enemies without cause hunted me down like a bird; |
53 εθανατωσαν εν λακκω ζωην μου και επεθηκαν λιθον επ' εμοι | 53 They struck me down alive in the pit, and sealed me in with a stone. |
54 υπερεχυθη υδωρ επι κεφαλην μου ειπα απωσμαι | 54 The waters flowed over my head, and I said, "I am lost!" |
55 επεκαλεσαμην το ονομα σου κυριε εκ λακκου κατωτατου | 55 I called upon your name, O LORD, from the bottom of the pit; |
56 φωνην μου ηκουσας μη κρυψης τα ωτα σου εις την δεησιν μου | 56 You heard me call, "Let not your ear be deaf to my cry for help!" |
57 εις την βοηθειαν μου ηγγισας εν η σε ημερα επεκαλεσαμην ειπας μοι μη φοβου | 57 You came to my aid when I called to you; you said, "Have no fear!" |
58 εδικασας κυριε τας δικας της ψυχης μου ελυτρωσω την ζωην μου | 58 You defended me in mortal danger, you redeemed my life. |
59 ειδες κυριε τας ταραχας μου εκρινας την κρισιν μου | 59 You see, O LORD, how I am wronged; do me justice! |
60 ειδες πασαν την εκδικησιν αυτων εις παντας διαλογισμους αυτων εν εμοι | 60 You see all their vindictiveness, all their plots against me. |
61 ηκουσας τον ονειδισμον αυτων παντας τους διαλογισμους αυτων κατ' εμου | 61 You hear their insults, O LORD, (all their plots against me), |
62 χειλη επανιστανομενων μοι και μελετας αυτων κατ' εμου ολην την ημεραν | 62 The whispered murmurings of my foes, against me all the day; |
63 καθεδραν αυτων και αναστασιν αυτων επιβλεψον επι τους οφθαλμους αυτων | 63 Whether they sit or stand, see, I am their taunt song. |
64 αποδωσεις αυτοις ανταποδομα κυριε κατα τα εργα των χειρων αυτων | 64 Requite them as they deserve, O LORD, according to their deeds; |
65 αποδωσεις αυτοις υπερασπισμον καρδιας μοχθον σου αυτοις | 65 Give them hardness of heart, as your curse upon them; |
66 καταδιωξεις εν οργη και εξαναλωσεις αυτους υποκατω του ουρανου κυριε | 66 Pursue them in wrath and destroy them from under your heavens! |