ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 89

LXX	VULGATA
1 προσευχη του μωυση ανθρωπου του θεου κυριε καταφυγη εγενηθης ημιν εν γενεα και γενεα	1 Oratio Moysi, hominis Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem.
2 προ του ορη γενηθηναι και πλασθηναι την γην και την οικουμενην και απο του αιωνος εως του αιωνος συ ει	2 Priusquam montes fierent, aut formaretur terra et orbis, a sæculo et usque in sæculum tu es, Deus.
3 μη αποστρεψης ανθρωπον εις ταπεινωσιν και ειπας επιστρεψατε υιοι ανθρωπων	3 Ne avertas hominem in humilitatem : et dixisti : Convertimini, filii hominum.
4 οτι χιλια ετη εν οφθαλμοις σου ως η ημερα η εχθες ητις διηλθεν και φυλακη εν νυκτι	4 Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna quæ præteriit : et custodia in nocte
5 τα εξουδενωματα αυτων ετη εσονται το πρωι ωσει χλοη παρελθοι	5 quæ pro nihilo habentur, eorum anni erunt.
6 το πρωι ανθησαι και παρελθοι το εσπερας αποπεσοι σκληρυνθειη και ξηρανθειη	6 Mane sicut herba transeat ; mane floreat, et transeat ; vespere decidat, induret, et arescat.
7 οτι εξελιπομεν εν τη οργη σου και εν τω θυμω σου εταραχθημεν	7 Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus.
8 εθου τας ανομιας ημων ενωπιον σου ο αιων ημων εις φωτισμον του προσωπου σου	8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo ; sæculum nostrum in illuminatione vultus tui.
9 οτι πασαι αι ημεραι ημων εξελιπον και εν τη οργη σου εξελιπομεν τα ετη ημων ως αραχνην εμελετων	9 Quoniam omnes dies nostri defecerunt, et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur ;
10 αι ημεραι των ετων ημων εν αυτοις εβδομηκοντα ετη εαν δε εν δυναστειαις ογδοηκοντα ετη και το πλειον αυτων κοπος και πονος οτι επηλθεν πραυτης εφ' ημας και παιδευθησομεθα	10 dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni, et amplius eorum labor et dolor ; quoniam supervenit mansuetudo, et corripiemur.
11 τις γινωσκει το κρατος της οργης σου και απο του φοβου σου τον θυμον σου	11 Quis novit potestatem iræ tuæ, et præ timore tuo iram tuam
12 εξαριθμησασθαι την δεξιαν σου ουτως γνωρισον και τους πεπεδημενους τη καρδια εν σοφια	12 dinumerare ? Dexteram tuam sic notam fac, et eruditos corde in sapientia.
13 επιστρεψον κυριε εως ποτε και παρακληθητι επι τοις δουλοις σου	13 Convertere, Domine ; usquequo ? et deprecabilis esto super servos tuos.
14 ενεπλησθημεν το πρωι του ελεους σου και ηγαλλιασαμεθα και ευφρανθημεν εν πασαις ταις ημεραις ημων	14 Repleti sumus mane misericordia tua ; et exsultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris.
15 ευφρανθημεν ανθ' ων ημερων εταπεινωσας ημας ετων ων ειδομεν κακα	15 Lætati sumus pro diebus quibus nos humiliasti ; annis quibus vidimus mala.
16 και ιδε επι τους δουλους σου και τα εργα σου και οδηγησον τους υιους αυτων	16 Respice in servos tuos et in opera tua, et dirige filios eorum.
17 και εστω η λαμπροτης κυριου του θεου ημων εφ' ημας και τα εργα των χειρων ημων κατευθυνον εφ' ημας	17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos, et opus manuum nostrarum dirige.