ΙΩΒ - Giobbe - Job 5
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBBIA CEI 1974 |
---|---|
1 επικαλεσαι δε ει τις σοι υπακουσεται η ει τινα αγγελων αγιων οψη | 1 Chiama, dunque! Ti risponderà forse qualcuno? E a chi fra i santi ti rivolgerai? |
2 και γαρ αφρονα αναιρει οργη πεπλανημενον δε θανατοι ζηλος | 2 Poiché allo stolto dà morte lo sdegno e la collera fa morire lo sciocco. |
3 εγω δε εωρακα αφρονας ριζαν βαλλοντας αλλ' ευθεως εβρωθη αυτων η διαιτα | 3 Io ho visto lo stolto metter radici, ma imputridire la sua dimora all'istante. |
4 πορρω γενοιντο οι υιοι αυτων απο σωτηριας κολαβρισθειησαν δε επι θυραις ησσονων και ουκ εσται ο εξαιρουμενος | 4 I suoi figli sono lungi dal prosperare, sono oppressi alla porta, senza difensore; |
5 α γαρ εκεινοι συνηγαγον δικαιοι εδονται αυτοι δε εκ κακων ουκ εξαιρετοι εσονται εκσιφωνισθειη αυτων η ισχυς | 5 l'affamato ne divora la messe e gente assetata ne succhia gli averi. |
6 ου γαρ μη εξελθη εκ της γης κοπος ουδε εξ ορεων αναβλαστησει πονος | 6 Non esce certo dalla polvere la sventura né germoglia dalla terra il dolore, |
7 αλλα ανθρωπος γενναται κοπω νεοσσοι δε γυπος τα υψηλα πετονται | 7 ma è l'uomo che genera pene, come le scintille volano in alto. |
8 ου μην δε αλλα εγω δεηθησομαι κυριου κυριον δε τον παντων δεσποτην επικαλεσομαι | 8 Io, invece, mi rivolgerei a Dio e a Dio esporrei la mia causa: |
9 τον ποιουντα μεγαλα και ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος | 9 a lui, che fa cose grandi e incomprensibili, meraviglie senza numero, |
10 τον διδοντα υετον επι την γην αποστελλοντα υδωρ επι την υπ' ουρανον | 10 che dà la pioggia alla terra e manda le acque sulle campagne. |
11 τον ποιουντα ταπεινους εις υψος και απολωλοτας εξεγειροντα | 11 Colloca gli umili in alto e gli afflitti solleva a prosperità; |
12 διαλλασσοντα βουλας πανουργων και ου μη ποιησουσιν αι χειρες αυτων αληθες | 12 rende vani i pensieri degli scaltri e le loro mani non ne compiono i disegni; |
13 ο καταλαμβανων σοφους εν τη φρονησει βουλην δε πολυπλοκων εξεστησεν | 13 coglie di sorpresa i saggi nella loro astuzia e manda in rovina il consiglio degli scaltri. |
14 ημερας συναντησεται αυτοις σκοτος το δε μεσημβρινον ψηλαφησαισαν ισα νυκτι | 14 Di giorno incappano nel buio e brancolano in pieno sole come di notte, |
15 απολοιντο δε εν πολεμω αδυνατος δε εξελθοι εκ χειρος δυναστου | 15 mentre egli salva dalla loro spada l'oppresso, e il meschino dalla mano del prepotente. |
16 ειη δε αδυνατω ελπις αδικου δε στομα εμφραχθειη | 16 C'è speranza per il misero e l'ingiustizia chiude la bocca. |
17 μακαριος δε ανθρωπος ον ηλεγξεν ο κυριος νουθετημα δε παντοκρατορος μη απαναινου | 17 Felice l'uomo, che è corretto da Dio: perciò tu non sdegnare la correzione dell'Onnipotente, |
18 αυτος γαρ αλγειν ποιει και παλιν αποκαθιστησιν επαισεν και αι χειρες αυτου ιασαντο | 18 perché egli fa la piaga e la fascia, ferisce e la sua mano risana. |
19 εξακις εξ αναγκων σε εξελειται εν δε τω εβδομω ου μη αψηται σου κακον | 19 Da sei tribolazioni ti libererà e alla settima non ti toccherà il male; |
20 εν λιμω ρυσεται σε εκ θανατου εν πολεμω δε εκ χειρος σιδηρου λυσει σε | 20 nella carestia ti scamperà dalla morte e in guerra dal colpo della spada; |
21 απο μαστιγος γλωσσης σε κρυψει και ου μη φοβηθης απο κακων ερχομενων | 21 sarai al riparo dal flagello della lingua, né temerai quando giunge la rovina. |
22 αδικων και ανομων καταγελαση απο δε θηριων αγριων ου μη φοβηθης | 22 Della rovina e della fame ti riderai né temerai le bestie selvatiche; |
23 θηρες γαρ αγριοι ειρηνευσουσιν σοι | 23 con le pietre del campo avrai un patto e le bestie selvatiche saranno in pace con te. |
24 ειτα γνωση οτι ειρηνευσει σου ο οικος η δε διαιτα της σκηνης σου ου μη αμαρτη | 24 Conoscerai la prosperità della tua tenda, visiterai la tua proprietà e non sarai deluso. |
25 γνωση δε οτι πολυ το σπερμα σου τα δε τεκνα σου εσται ωσπερ το παμβοτανον του αγρου | 25 Vedrai, numerosa, la prole, i tuoi rampolli come l'erba dei prati. |
26 ελευση δε εν ταφω ωσπερ σιτος ωριμος κατα καιρον θεριζομενος η ωσπερ θιμωνια αλωνος καθ' ωραν συγκομισθεισα | 26 Te ne andrai alla tomba in piena maturità, come si ammucchia il grano a suo tempo. |
27 ιδου ταυτα ουτως εξιχνιασαμεν ταυτα εστιν α ακηκοαμεν συ δε γνωθι σεαυτω ει τι επραξας | 27 Ecco, questo abbiamo osservato: è così. Ascoltalo e sappilo per tuo bene. |