1 ουχ εορακας αυτον ουδε επι τοις λεγομενοις τεθαυμακας | 1 « Io non sarò così crudele da eccitarlo. Chi infatti può resistere alla mia faccia? |
2 ου δεδοικας οτι ητοιμασται μοι τις γαρ εστιν ο εμοι αντιστας | 2 Chi m'ha dato per il primo chè io gli abbia a rendere? Tutto ciò che è sotto il cielo è mio. |
3 η τις αντιστησεται μοι και υπομενει ει πασα η υπ' ουρανον εμη εστιν | 3 Non lo risparmierò nonostante le sue parole potenti e le sue suppliche. |
4 ου σιωπησομαι δι' αυτον και λογον δυναμεως ελεησει τον ισον αυτου | 4 Chi scoprirà il disopra della sua corazza? Chi entrerà nel mezzo della sua gola? |
5 τις αποκαλυψει προσωπον ενδυσεως αυτου εις δε πτυξιν θωρακος αυτου τις αν εισελθοι | 5 Chi aprirà le porte della sua faccia? Sulla chiostra dei suoi denti sta il terrore; |
6 πυλας προσωπου αυτου τις ανοιξει κυκλω οδοντων αυτου φοβος | 6 il suo corpo è come di scudi fusi e coperto di squame ben serrate insieme: |
7 τα εγκατα αυτου ασπιδες χαλκειαι συνδεσμος δε αυτου ωσπερ σμιριτης λιθος | 7 l'una è unita all'altra, e tra esse non passa neppure un fil d'aria: |
8 εις του ενος κολλωνται πνευμα δε ου μη διελθη αυτον | 8 l'una aderisce all'altra, si tengono strette senza mai separarsi. |
9 ανηρ τω αδελφω αυτου προσκολληθησεται συνεχονται και ου μη αποσπασθωσιν | 9 Il suo starnuto è splendore di fuoco, i suoi occhi sono come le ciglia dell'aurora. |
10 εν πταρμω αυτου επιφαυσκεται φεγγος οι δε οφθαλμοι αυτου ειδος εωσφορου | 10 Dalla sua bocca escono vampe come tizzoni di fuoco acceso. |
11 εκ στοματος αυτου εκπορευονται λαμπαδες καιομεναι και διαρριπτουνται εσχαραι πυρος | 11 Dalle sue narici esce fumo come da caldaia bollente sul fuoco. |
12 εκ μυκτηρων αυτου εκπορευεται καπνος καμινου καιομενης πυρι ανθρακων | 12 Il suo alito fa bruciare i carboni, e una fiamma esce dalla sua bocca. |
13 η ψυχη αυτου ανθρακες φλοξ δε εκ στοματος αυτου εκπορευεται | 13 Nel suo collo sta la forza e davanti a lui va la miseria. |
14 εν δε τραχηλω αυτου αυλιζεται δυναμις εμπροσθεν αυτου τρεχει απωλεια | 14 Le parti sue carnose sono ben compatte, lanciando contro di lui i fulmini non andranno altrove, |
15 σαρκες δε σωματος αυτου κεκολληνται καταχεει επ' αυτον ου σαλευθησεται | 15 il suo cuore è duro come la pietra, saldo come l'incudine del fabbro. |
16 η καρδια αυτου πεπηγεν ως λιθος εστηκεν δε ωσπερ ακμων ανηλατος | 16 Quando si alza su, gli angeli tremano e sbigottiti si purificano. |
17 στραφεντος δε αυτου φοβος θηριοις τετραποσιν επι γης αλλομενοις | 17 Contro di lui nulla può la spada, la lancia e la corazza; |
18 εαν συναντησωσιν αυτω λογχαι ουδεν μη ποιησωσιν δορυ επηρμενον και θωρακα | 18 il ferro è per lui come paglia, il bronzo come legno tarlato. |
19 ηγηται μεν γαρ σιδηρον αχυρα χαλκον δε ωσπερ ξυλον σαθρον | 19 L'arciere non lo metterà in fuga; per lui son di stoppa le pietre della fionda, |
20 ου μη τρωση αυτον τοξον χαλκειον ηγηται μεν πετροβολον χορτον | 20 la mazza la crederà un fil di paglia e si burlerà di chi brandisce la lancia. |
21 ως καλαμη ελογισθησαν σφυραι καταγελα δε σεισμου πυρφορου | 21 Esso avrà sotto di sè i raggi del sole. Si stenderà sopra l'oro come sul fango. |
22 η στρωμνη αυτου οβελισκοι οξεις πας δε χρυσος θαλασσης υπ' αυτον ωσπερ πηλος αμυθητος | 22 Farà bollire come una caldaia il profondo del maro, lo renderà come unguenti in ebollizione. |
23 αναζει την αβυσσον ωσπερ χαλκειον ηγηται δε την θαλασσαν ωσπερ εξαλειπτρον | 23 Si lascia dietro una scia luminosa e farà apparire canuto l'abisso. |
24 τον δε ταρταρον της αβυσσου ωσπερ αιχμαλωτον ελογισατο αβυσσον εις περιπατον | 24 Non v'è sulla terra potenza chè gli possa esser paragonata, perchè fu fatto per non aver paura di nessuno. |
25 ουκ εστιν ουδεν επι της γης ομοιον αυτω πεποιημενον εγκαταπαιζεσθαι υπο των αγγελων μου | 25 Guarda in faccia i più eccelsi, è re su tutti i figli della superbia ». |
26 παν υψηλον ορα αυτος δε βασιλευς παντων των εν τοις υδασιν | |