Scrutatio

Domenica, 12 maggio 2024 - Santi Nereo e Achilleo ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 41


font
LXXEINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 ουχ εορακας αυτον ουδε επι τοις λεγομενοις τεθαυμακας1 Sieh, das Hoffen darauf wird enttäuscht;
sein bloßer Anblick bringt zu Fall.
2 ου δεδοικας οτι ητοιμασται μοι τις γαρ εστιν ο εμοι αντιστας2 So kühn ist keiner, es zu reizen;
wer könnte ihm wohl trotzen?
3 η τις αντιστησεται μοι και υπομενει ει πασα η υπ' ουρανον εμη εστιν3 Wer begegnete ihm und bliebe heil?
Unter dem ganzen Himmel gibt es so einen nicht.
4 ου σιωπησομαι δι' αυτον και λογον δυναμεως ελεησει τον ισον αυτου4 Ich will nicht schweigen von seinen Gliedern,
wie groß und mächtig, wie wohlgeschaffen es ist.
5 τις αποκαλυψει προσωπον ενδυσεως αυτου εις δε πτυξιν θωρακος αυτου τις αν εισελθοι5 Wer öffnet die Hülle seines Kleides,
wer dringt in seinen Doppelpanzer ein?
6 πυλας προσωπου αυτου τις ανοιξει κυκλω οδοντων αυτου φοβος6 Wer öffnet die Tore seines Mauls?
Rings um seine Zähne lagert Schrecken.
7 τα εγκατα αυτου ασπιδες χαλκειαι συνδεσμος δε αυτου ωσπερ σμιριτης λιθος7 Reihen von Schilden sind sein Rücken,
verschlossen mit Siegel aus Kieselstein.
8 εις του ενος κολλωνται πνευμα δε ου μη διελθη αυτον8 Einer reiht sich an den andern,
kein Lufthauch dringt zwischen ihnen durch.
9 ανηρ τω αδελφω αυτου προσκολληθησεται συνεχονται και ου μη αποσπασθωσιν9 Fest haftet jeder an dem andern,
sie sind verklammert, lösen sich nicht.
10 εν πταρμω αυτου επιφαυσκεται φεγγος οι δε οφθαλμοι αυτου ειδος εωσφορου10 Sein Niesen lässt Licht aufleuchten;
seine Augen sind wie des Frührots Wimpern.
11 εκ στοματος αυτου εκπορευονται λαμπαδες καιομεναι και διαρριπτουνται εσχαραι πυρος11 Aus seinem Maul fahren brennende Fackeln,
feurige Funken schießen hervor.
12 εκ μυκτηρων αυτου εκπορευεται καπνος καμινου καιομενης πυρι ανθρακων12 Rauch dampft aus seinen Nüstern
wie aus kochendem, heißem Topf.
13 η ψυχη αυτου ανθρακες φλοξ δε εκ στοματος αυτου εκπορευεται13 Sein Atem entflammt glühende Kohlen,
eine Flamme schlägt aus seinem Maul hervor.
14 εν δε τραχηλω αυτου αυλιζεται δυναμις εμπροσθεν αυτου τρεχει απωλεια14 Stärke wohnt in seinem Nacken,
vor ihm her hüpft bange Furcht.
15 σαρκες δε σωματος αυτου κεκολληνται καταχεει επ' αυτον ου σαλευθησεται15 Straff liegt seines Wanstes Fleisch,
wie angegossen, unbewegt.
16 η καρδια αυτου πεπηγεν ως λιθος εστηκεν δε ωσπερ ακμων ανηλατος16 Sein Herz ist fest wie Stein,
fest wie der untere Mühlstein.
17 στραφεντος δε αυτου φοβος θηριοις τετραποσιν επι γης αλλομενοις17 Erhebt es sich, erschrecken selbst die Starken;
vor Schrecken wissen sie nicht aus noch ein.
18 εαν συναντησωσιν αυτω λογχαι ουδεν μη ποιησωσιν δορυ επηρμενον και θωρακα18 Trifft man es, kein Schwert hält stand,
nicht Lanze noch Geschoss und Pfeil.
19 ηγηται μεν γαρ σιδηρον αχυρα χαλκον δε ωσπερ ξυλον σαθρον19 Eisen achtet es wie Stroh,
Bronze wie morsch gewordenes Holz.
20 ου μη τρωση αυτον τοξον χαλκειον ηγηται μεν πετροβολον χορτον20 Kein Bogenpfeil wird es verjagen,
in Stoppeln verwandeln sich ihm
die Steine der Schleuder.
21 ως καλαμη ελογισθησαν σφυραι καταγελα δε σεισμου πυρφορου21 Wie Stoppeln dünkt ihm die Keule,
es lacht nur über Schwertergerassel.
22 η στρωμνη αυτου οβελισκοι οξεις πας δε χρυσος θαλασσης υπ' αυτον ωσπερ πηλος αμυθητος22 Sein Unteres sind Scherbenspitzen;
ein Dreschbrett breitet es über den Schlamm.
23 αναζει την αβυσσον ωσπερ χαλκειον ηγηται δε την θαλασσαν ωσπερ εξαλειπτρον23 Die Tiefe lässt es brodeln wie den Kessel,
macht das Meer zu einem Salbentopf.
24 τον δε ταρταρον της αβυσσου ωσπερ αιχμαλωτον ελογισατο αβυσσον εις περιπατον24 Es hinterlässt eine leuchtende Spur;
man meint, die Flut sei Greisenhaar.
25 ουκ εστιν ουδεν επι της γης ομοιον αυτω πεποιημενον εγκαταπαιζεσθαι υπο των αγγελων μου25 Auf Erden gibt es seinesgleichen nicht,
dazu geschaffen, um sich nie zu fürchten.
26 παν υψηλον ορα αυτος δε βασιλευς παντων των εν τοις υδασιν26 Alles Hohe blickt es an;
König ist es über alle stolzen Tiere.