Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 18


font
LXXBIBLIA
1 υπολαβων δε βαλδαδ ο σαυχιτης λεγει1 Bildad de Súaj tomó la palabra y dijo:
2 μεχρι τινος ου παυση επισχες ινα και αυτοι λαλησωμεν2 ¿Cuándo pondréis freno a las palabras? Reflexionad, y después hablaremos.
3 δια τι ωσπερ τετραποδα σεσιωπηκαμεν εναντιον σου3 ¿Por qué hemos de ser tenidos como bestias, y a vuestros ojos somos impuros?
4 κεχρηται σοι οργη τι γαρ εαν συ αποθανης αοικητος η υπ' ουρανον η καταστραφησεται ορη εκ θεμελιων4 Oh tú, que te desgarras en tu cólera, ¿la tierra acaso quedará por ti desierta, se moverá la roca de su sitio?
5 και φως ασεβων σβεσθησεται και ουκ αποβησεται αυτων η φλοξ5 Sí, la luz del malvado ha de apagarse, ya no brillará su ardiente llama.
6 το φως αυτου σκοτος εν διαιτη ο δε λυχνος επ' αυτω σβεσθησεται6 La luz en su tienda se oscurece, de encima de él se apaga la candela.
7 θηρευσαισαν ελαχιστοι τα υπαρχοντα αυτου σφαλαι δε αυτου η βουλη7 Se acortan sus pasos vigorosos, le pierde su propio consejo.
8 εμβεβληται δε ο πους αυτου εν παγιδι εν δικτυω ελιχθειη8 Porque sus pies le meten en la red, entre mallas camina.
9 ελθοισαν δε επ' αυτον παγιδες κατισχυσει επ' αυτον διψωντας9 Por el talón le apresa un lazo, el cepo se cierra sobre él.
10 κεκρυπται εν τη γη σχοινιον αυτου και η συλλημψις αυτου επι τριβων10 Oculto en la tierra hay un nudo para él, una trampa le espera en el sendero.
11 κυκλω ολεσαισαν αυτον οδυναι πολλοι δε περι ποδας αυτου ελθοισαν εν λιμω στενω11 Por todas partes le estremecen terrores, y le persiguen paso a paso.
12 πτωμα δε αυτω ητοιμασται εξαισιον12 El hambre es su cortejo, la desgracia se adhiere a su costado.
13 βρωθειησαν αυτου κλωνες ποδων κατεδεται δε τα ωραια αυτου θανατος13 Devora el mal su piel, el Primogénito de la Muerte roe sus miembros.
14 εκραγειη δε εκ διαιτης αυτου ιασις σχοιη δε αυτον αναγκη αιτια βασιλικη14 Se le arranca del seguro de su tienda, se le lleva donde el Rey de los terrores.
15 κατασκηνωσει εν τη σκηνη αυτου εν νυκτι αυτου κατασπαρησονται τα ευπρεπη αυτου θειω15 Se ocupa su tienda, ya no suya, se esparce azufre en su morada.
16 υποκατωθεν αι ριζαι αυτου ξηρανθησονται και επανωθεν επιπεσειται θερισμος αυτου16 Por abajo se secan sus raíces, por arriba se amustia su ramaje.
17 το μνημοσυνον αυτου απολοιτο εκ γης και υπαρχει ονομα αυτω επι προσωπον εξωτερω17 Su recuerdo desaparece de la tierra, no le queda nombre en la comarca.
18 απωσειεν αυτον εκ φωτος εις σκοτος18 Se le arroja de la luz a las tinieblas, del orbe se le expulsa.
19 ουκ εσται επιγνωστος εν λαω αυτου ουδε σεσωσμενος εν τη υπ' ουρανον ο οικος αυτου αλλ' εν τοις αυτου ζησονται ετεροι19 Ni prole ni posteridad tiene en su pueblo, ningún superviviente en sus moradas.
20 επ' αυτω εστεναξαν εσχατοι πρωτους δε εσχεν θαυμα20 De su fin se estremece el Occidente, y el Oriente queda preso de terror.
21 ουτοι εισιν οικοι αδικων ουτος δε ο τοπος των μη ειδοτων τον κυριον21 Tan sólo esto son las moradas del impío, tal el lugar del que a Dios desconoce.