ΙΩΒ - Giobbe - Job 18

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 υπολαβων δε βαλδαδ ο σαυχιτης λεγει	1 Bildad de Chouah prit alors la parole:
2 μεχρι τινος ου παυση επισχες ινα και αυτοι λαλησωμεν	2 Quand finiras-tu tous ces discours? Sois raisonnable, et laisse-nous parler.
3 δια τι ωσπερ τετραποδα σεσιωπηκαμεν εναντιον σου	3 Nous prends-tu pour des bêtes, nous regardes-tu comme des brutes?
4 κεχρηται σοι οργη τι γαρ εαν συ αποθανης αοικητος η υπ' ουρανον η καταστραφησεται ορη εκ θεμελιων	4 Pourquoi te déchirer dans ta fureur? La terre va-t-elle se perdre pour autant ou les rochers changer de place?
5 και φως ασεβων σβεσθησεται και ουκ αποβησεται αυτων η φλοξ	5 Mais vois: la lumière du méchant s’éteint, son feu ne jette plus de flammes.
6 το φως αυτου σκοτος εν διαιτη ο δε λυχνος επ' αυτω σβεσθησεται	6 La lumière baisse dans sa tente, sa lampe au-dessus de lui s’éteint.
7 θηρευσαισαν ελαχιστοι τα υπαρχοντα αυτου σφαλαι δε αυτου η βουλη	7 Sa démarche alerte devient hésitante, ses propres combines le font tomber.
8 εμβεβληται δε ο πους αυτου εν παγιδι εν δικτυω ελιχθειη	8 Ses pieds le conduisent vers un filet, ou le précipitent dans la trappe.
9 ελθοισαν δε επ' αυτον παγιδες κατισχυσει επ' αυτον διψωντας	9 Un nœud coulant le saisit à la cheville, le collet se resserre sur lui.
10 κεκρυπται εν τη γη σχοινιον αυτου και η συλλημψις αυτου επι τριβων	10 Une corde, cachée en terre, va le prendre, un piège est sur le sentier pour l’attraper.
11 κυκλω ολεσαισαν αυτον οδυναι πολλοι δε περι ποδας αυτου ελθοισαν εν λιμω στενω	11 Des dangers de tous côtés le menacent, et le suivent à la trace.
12 πτωμα δε αυτω ητοιμασται εξαισιον	12 La famine ne le quitte plus, le malheur se tient à ses côtés.
13 βρωθειησαν αυτου κλωνες ποδων κατεδεται δε τα ωραια αυτου θανατος	13 Un mal ronge sa chair, une peste mortelle lui dévore les membres.
14 εκραγειη δε εκ διαιτης αυτου ιασις σχοιη δε αυτον αναγκη αιτια βασιλικη	14 On l’arrache au refuge de sa tente, il est bon pour aller vers le Roi des enfers.
15 κατασκηνωσει εν τη σκηνη αυτου εν νυκτι αυτου κατασπαρησονται τα ευπρεπη αυτου θειω	15 Installe-toi dans sa tente, elle n’est plus à lui; on répand du soufre sur son domaine.
16 υποκατωθεν αι ριζαι αυτου ξηρανθησονται και επανωθεν επιπεσειται θερισμος αυτου	16 Ses racines en bas se dessèchent, et par le haut sa ramure se flétrit.
17 το μνημοσυνον αυτου απολοιτο εκ γης και υπαρχει ονομα αυτω επι προσωπον εξωτερω	17 On ne se souvient plus de lui dans le pays, il n’a laissé son nom sur rien.
18 απωσειεν αυτον εκ φωτος εις σκοτος	18 On le remise de la lumière aux ténèbres, il est expulsé du monde.
19 ουκ εσται επιγνωστος εν λαω αυτου ουδε σεσωσμενος εν τη υπ' ουρανον ο οικος αυτου αλλ' εν τοις αυτου ζησονται ετεροι	19 Dans son peuple il n’a laissé ni enfants, ni suivants, de son campement, nul n’a survécu.
20 επ' αυτω εστεναξαν εσχατοι πρωτους δε εσχεν θαυμα	20 Tout l’Occident s’étonne de son sort, tous en Orient sont saisis d’effroi.
21 ουτοι εισιν οικοι αδικων ουτος δε ο τοπος των μη ειδοτων τον κυριον	21 Voilà pour les demeures des méchants, voilà pour la contrée qui veut ignorer Dieu!