Livre des Psaumes 65

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Du maître de chant. Psaume de David. Cantique.	1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος ωδης του Δαβιδ.>> Σε προσμενει υμνος, Θεε, εν Σιων? και εις σε θελει αποδοθη η ευχη.
2 A toi la louange est due, ô Dieu, dans Sion; que pour toi le voeu soit acquitté:	2 Ω ακουων προσευχην, εις σε θελει ερχεσθαι πασα σαρξ.
3 tu écoutes la prière. Jusqu'à toi vient toute chair	3 Λογοι ανομιας υπερισχυσαν κατ' εμου? συ θελεις καθαρισει τας παραβασεις ημων.
4 avec ses oeuvres de péché; nos fautes sont plus fortes que nous, mais toi, tu les effaces.	4 Μακαριος εκεινος, τον οποιον εξελεξας και προσελαβες, δια να κατοικη εν ταις αυλαις σου? θελομεν χορτασθη απο των αγαθων του οικου σου, του αγιου ναου σου.
5 Heureux ton élu, ton familier, il demeure en tes parvis. Rassasions-nous des biens de ta maison, deschoses saintes de ton Temple.	5 Δια τρομερων πραγματων μετα δικαιοσυνης θελεις αποκρινεσθαι προς ημας, Θεε της σωτηριας ημων, η ελπις παντων των περατων της γης, και των μακραν εν θαλασση?
6 Tu nous réponds en prodiges de justice, Dieu de notre salut, espoir des extrémités de la terre et desîles lointaines;	6 ο στερεονων δια της δυναμεως σου τα ορη, ο περιεζωσμενος ισχυν?
7 toi qui maintiens les montagnes par ta force, qui te ceins de puissance,	7 ο κατασιγαζων τον ηχον της θαλασσης, τον ηχον των κυματων αυτης και τον θορυβον των λαων.
8 qui apaises le fracas des mers, le fracas de leurs flots. Les peuples sont en rumeur,	8 και αυτοι οι κατοικουντες τα περατα φοβουνται τα σημεια σου? χαροποιεις τας αρχας της αυγης και της εσπερας.
9 pris d'effroi, les habitants des bouts du monde; tes signes font jubiler les portes du matin et du soir.	9 Επισκεπτεσαι την γην και ποτιζεις αυτην? υπερπλουτιζεις αυτην? ο ποταμος του Θεου ειναι πληρης υδατων? ετοιμαζεις τον σιτον αυτων, επειδη ουτω διεταξας.
10 Tu visites la terre et la fais regorger, tu la combles de richesses. Le ruisseau de Dieu est remplid'eau, tu prépares les épis. Ainsi tu la prépares:	10 Τα αυλακια αυτης ποτιζεις? εξομαλιζεις τους βωλους αυτης? απαλυνεις αυτην δια σταλακτης βροχης? ευλογεις τα βλαστηματα αυτης.
11 arrosant ses sillons, aplanissant ses mottes, tu la détrempes d'averses, tu bénis son germe.	11 Στεφανονεις το ετος με τα αγαθα σου? και τα ιχνη σου σταλαζουσι παχος.
12 Tu couronnes l'année de tes bontés, sur tes ornières la graisse ruisselle;	12 Σταλαζουσιν αι βοσκαι της ερημου και οι λοφοι περιζωνονται χαραν.
13 ils ruissellent, les pacages du désert, les collines sont bordées d'allégresse;	13 Αι πεδιαδες ειναι ενδεδυμεναι ποιμνια και αι κοιλαδες εσκεπασμεναι υπο σιτου? αλαλαζουσι και ετι υμνολογουσι.
14 les prairies se revêtent de troupeaux, les vallées se drapent de froment, les cris de joie, ô leschansons!