Livre de Job 26

JERUSALEM	LXX
1 Job prit la parole et dit:	1 υπολαβων δε ιωβ λεγει
2 Comme tu sais bien soutenir le faible, secourir le bras sans vigueur!	2 τινι προσκεισαι η τινι μελλεις βοηθειν ποτερον ουχ ω πολλη ισχυς και ω βραχιων κραταιος εστιν
3 Quels bons conseils tu donnes à l'ignorant, comme ton savoir est fertile en ressources!	3 τινι συμβεβουλευσαι ουχ ω πασα σοφια η τινι επακολουθησεις ουχ ω μεγιστη δυναμις
4 Mais ces discours, à qui s'adressent-ils, et d'où provient l'esprit qui sort de toi?	4 τινι ανηγγειλας ρηματα πνοη δε τινος εστιν η εξελθουσα εκ σου
5 Les Ombres tremblent sous terre, les eaux et leurs habitants sont dans l'effroi.	5 μη γιγαντες μαιωθησονται υποκατωθεν υδατος και των γειτονων αυτου
6 Devant lui, le Shéol est à nu, la Perdition à découvert.	6 γυμνος ο αδης επωπιον αυτου και ουκ εστιν περιβολαιον τη απωλεια
7 C'est lui qui a étendu le Septentrion sur le vide, suspendu la terre sans appui.	7 εκτεινων βορεαν επ' ουδεν κρεμαζων γην επι ουδενος
8 Il enferme les eaux dans ses nuages. Sans que la nuée crève sous leur poids.	8 δεσμευων υδωρ εν νεφελαις αυτου και ουκ ερραγη νεφος υποκατω αυτου
9 Il couvre la face de la pleine lune et déploie sur elle sa nuée.	9 ο κρατων προσωπον θρονου εκπεταζων επ' αυτον νεφος αυτου
10 Il a tracé un cercle à la surface des eaux, aux confins de la lumière et des ténèbres.	10 προσταγμα εγυρωσεν επι προσωπον υδατος μεχρι συντελειας φωτος μετα σκοτους
11 Les colonnes des cieux sont ébranlées, frappées de stupeur quand il menace.	11 στυλοι ουρανου επετασθησαν και εξεστησαν απο της επιτιμησεως αυτου
12 Par sa force, il a brassé la Mer, par son habileté, écrasé Rahab.	12 ισχυι κατεπαυσεν την θαλασσαν επιστημη δε ετρωσε το κητος
13 Son souffle a clarifié les Cieux, sa main transpercé le Serpent Fuyard.	13 κλειθρα δε ουρανου δεδοικασιν αυτον προσταγματι δε εθανατωσεν δρακοντα αποστατην
14 Tout cela, c'est l'extérieur de ses oeuvres, et nous n'en saisissons qu'un faible écho. Mais le tonnerrede sa puissance, qui le comprendra?	14 ιδου ταυτα μερη οδου αυτου και επι ικμαδα λογου ακουσομεθα εν αυτω σθενος δε βροντης αυτου τις οιδεν οποτε ποιησει