ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 31

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Οι λογοι του βασιλεως Λεμουηλ, ο χρησμος, τον οποιον η μητηρ αυτου εδιδαξεν αυτον.	1 Verba Lamuelis regis. Visio qua erudivit eum mater sua.
2 Τι, υιε μου; και τι, τεκνον της κοιλιας μου; και τι, υιε των ευχων μου;	2 Quid, dilecte mi ? quid, dilecte uteri mei ? quid, dilecte votorum meorum ?
3 Μη δωσης τας δυναμεις σου εις τας γυναικας, μηδε τας οδους σου εις τας αφανιστριας των βασιλεων.	3 Ne dederis mulieribus substantiam tuam, et divitias tuas ad delendos reges.
4 Δεν ειναι των βασιλεων, Λεμουηλ, δεν ειναι των βασιλεων να πινωσιν οινον, ουδε των ηγεμονων, σικερα?	4 Noli regibus, o Lamuel, noli regibus dare vinum, quia nullum secretum est ubi regnat ebrietas ;
5 μηποτε πιοντες λησμονησωσι τον νομον και διαστρεψωσι την κρισιν τινος τεθλιμμενου.	5 et ne forte bibant, et obliviscantur judiciorum, et mutent causam filiorum pauperis.
6 Διδετε σικερα εις τους τεθλιμμενους, και οινον εις τους πεπικραμενους την ψυχην?	6 Date siceram mœrentibus, et vinum his qui amaro sunt animo.
7 δια να πιωσι και να λησμονησωσι την πτωχειαν αυτων και να μη ενθυμωνται πλεον την δυστυχιαν αυτων.	7 Bibant, et obliviscantur egestatis suæ, et doloris sui non recordentur amplius.
8 Ανοιγε το στομα σου υπερ του αφωνου, υπερ της κρισεως παντων των εγκαταλελειμμενων.	8 Aperi os tuum muto, et causis omnium filiorum qui pertranseunt.
9 Ανοιγε το στομα σου, κρινε δικαιως, και υπερασπιζου τον πτωχον και τον ενδεη.	9 Aperi os tuum, decerne quod justum est, et judica inopem et pauperem.
10 Γυναικα εναρετον τις θελει ευρει; διοτι η τοιαυτη ειναι πολυ τιμιωτερα υπερ τους μαργαριτας.	10 Mulierem fortem quis inveniet ? procul et de ultimis finibus pretium ejus.
11 Η καρδια του ανδρος αυτης θαρρει επ' αυτην, και δεν θελει στερεισθαι αφθονιας.	11 Confidit in ea cor viri sui, et spoliis non indigebit.
12 Θελει φερει εις αυτον καλον και ουχι κακον, πασας τας ημερας της ζωης αυτης.	12 Reddet ei bonum, et non malum, omnibus diebus vitæ suæ.
13 Ζητει μαλλιον και λιναριον και εργαζεται ευχαριστως με τας χειρας αυτης.	13 Quæsivit lanam et linum, et operata est consilia manuum suarum.
14 Ειναι ως τα πλοια των εμπορων? φερει την τροφην αυτης απο μακροθεν.	14 Facta est quasi navis institoris, de longe portans panem suum.
15 Και εγειρεται ενω ειναι ετι νυξ και διδει τροφην εις τον οικον αυτης, και εργα εις τας θεραπαινας αυτης.	15 Et de nocte surrexit, deditque prædam domesticis suis, et cibaria ancillis suis.
16 Θεωρει αγρον και αγοραζει αυτον? εκ του καρπου των χειρων αυτης φυτευει αμπελωνα.	16 Consideravit agrum, et emit eum ; de fructu manuum suarum plantavit vineam.
17 Ζωνει την οσφυν αυτης με δυναμιν, και ενισχυει τους βραχιονας αυτης.	17 Accinxit fortitudine lumbos suos, et roboravit brachium suum.
18 Αισθανεται οτι το εμποριον αυτης ειναι καλον? ο λυχνος αυτης δεν σβυνεται την νυκτα.	18 Gustavit, et vidit quia bona est negotiatio ejus ; non extinguetur in nocte lucerna ejus.
19 Βαλλει τας χειρας αυτης εις το αδρακτιον και κρατει εν τη χειρι αυτης την ηλακατην.	19 Manum suam misit ad fortia, et digiti ejus apprehenderunt fusum.
20 Ανοιγει την χειρα αυτης εις τους πτωχους και εκτεινει τας χειρας αυτης προς τους ενδεεις.	20 Manum suam aperuit inopi, et palmas suas extendit ad pauperem.
21 Δεν φοβειται την χιονα δια τον οικον αυτης? διοτι πας ο οικος αυτης ειναι ενδεδυμενοι διπλα.	21 Non timebit domui suæ a frigoribus nivis ; omnes enim domestici ejus vestiti sunt duplicibus.
22 Καμνει εις εαυτην σκεπασματα? το ενδυμα αυτης ειναι βυσσος και πορφυρα.	22 Stragulatam vestem fecit sibi ; byssus et purpura indumentum ejus.
23 Ο ανηρ αυτης γνωριζεται εν ταις πυλαις, οταν καθηται μεταξυ των πρεσβυτερων του τοπου.	23 Nobilis in portis vir ejus, quando sederit cum senatoribus terræ.
24 Καμνει λεπτον πανιον και πωλει? και διδει ζωνας εις τους εμπορους.	24 Sindonem fecit, et vendidit, et cingulum tradidit Chananæo.
25 Ισχυν και ευπρεπειαν ειναι ενδεδυμενη? και ευφραινεται δια τον μελλοντα καιρον.	25 Fortitudo et decor indumentum ejus, et ridebit in die novissimo.
26 Ανοιγει το στομα αυτης εν σοφια? και επι της γλωσσης αυτης ειναι νομος ευμενειας.	26 Os suum aperuit sapientiæ, et lex clementiæ in lingua ejus.
27 Επαγρυπνει εις την κυβερνησιν του οικου αυτης και αρτον οκνηριας δεν τρωγει.	27 Consideravit semitas domus suæ, et panem otiosa non comedit.
28 Τα τεκνα αυτης σηκονονται και μακαριζουσιν αυτην? ο ανηρ αυτης, και επαινει αυτην?	28 Surrexerunt filii ejus, et beatissimam prædicaverunt ; vir ejus, et laudavit eam.
29 Πολλαι θυγατερες εφερθησαν αξιως, αλλα συ υπερεβης πασας.	29 Multæ filiæ congregaverunt divitias ; tu supergressa es universas.
30 Ψευδης ειναι η χαρις και ματαιον το καλλος? η γυνη η φοβουμενη τον Κυριον, αυτη θελει επαινεισθαι.	30 Fallax gratia, et vana est pulchritudo : mulier timens Dominum, ipsa laudabitur.
31 Δοτε εις αυτην εκ του καρπου των χειρων αυτης? και τα εργα αυτης ας επαινωσιν αυτην εν ταις πυλαις.	31 Date ei de fructu manuum suarum, et laudent eam in portis opera ejus.