ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 31

GREEK BIBLE	LA SACRA BIBBIA
1 Οι λογοι του βασιλεως Λεμουηλ, ο χρησμος, τον οποιον η μητηρ αυτου εδιδαξεν αυτον.	1 Parole di Lemuèl, re di Massa, insegnategli da sua madre.
2 Τι, υιε μου; και τι, τεκνον της κοιλιας μου; και τι, υιε των ευχων μου;	2 E che, figlio mio! E che, figlio del mio seno! E che, figlio dei miei voti!
3 Μη δωσης τας δυναμεις σου εις τας γυναικας, μηδε τας οδους σου εις τας αφανιστριας των βασιλεων.	3 Non concedere alle donne il tuo vigore, i tuoi fianchi a quelle che rovinano i sovrani!
4 Δεν ειναι των βασιλεων, Λεμουηλ, δεν ειναι των βασιλεων να πινωσιν οινον, ουδε των ηγεμονων, σικερα?	4 Non conviene ai re, o Lemuèl, non conviene ai re bere vino, né ai prìncipi desiderar liquori,
5 μηποτε πιοντες λησμονησωσι τον νομον και διαστρεψωσι την κρισιν τινος τεθλιμμενου.	5 ché bevendo scordi ciò che ha decretato e àlteri il diritto a tutti gli infelici!
6 Διδετε σικερα εις τους τεθλιμμενους, και οινον εις τους πεπικραμενους την ψυχην?	6 Date bevande forti a chi sta per morire e vino a chi è nell'amarezza.
7 δια να πιωσι και να λησμονησωσι την πτωχειαν αυτων και να μη ενθυμωνται πλεον την δυστυχιαν αυτων.	7 Beva per dimenticar la sua miseria, e non ricordarsi più della sua pena.
8 Ανοιγε το στομα σου υπερ του αφωνου, υπερ της κρισεως παντων των εγκαταλελειμμενων.	8 Apri la bocca tua per chi è muto, per la causa di tutti i derelitti!
9 Ανοιγε το στομα σου, κρινε δικαιως, και υπερασπιζου τον πτωχον και τον ενδεη.	9 Apri la bocca tua, giudica con giustizia, rendi giustizia all'infelice e al povero!
10 Γυναικα εναρετον τις θελει ευρει; διοτι η τοιαυτη ειναι πολυ τιμιωτερα υπερ τους μαργαριτας.	10 Una donna efficiente chi la trova? E' superiore alle perle il suo valore.
11 Η καρδια του ανδρος αυτης θαρρει επ' αυτην, και δεν θελει στερεισθαι αφθονιας.	11 Confida in lei il cuore di suo marito, che ne ricaverà sempre un vantaggio.
12 Θελει φερει εις αυτον καλον και ουχι κακον, πασας τας ημερας της ζωης αυτης.	12 Gli procura ciò che è bene, non il male, per tutti i giorni della sua vita.
13 Ζητει μαλλιον και λιναριον και εργαζεται ευχαριστως με τας χειρας αυτης.	13 Si interessa della lana e del lino, sta sempre occupata con le mani.
14 Ειναι ως τα πλοια των εμπορων? φερει την τροφην αυτης απο μακροθεν.	14 E' come le navi d'un mercante, che fa venir da lontano il suo pane.
15 Και εγειρεται ενω ειναι ετι νυξ και διδει τροφην εις τον οικον αυτης, και εργα εις τας θεραπαινας αυτης.	15 S'alza quando è ancora buio, per distribuire il vitto ai suoi domestici e dare ordini alle sue domestiche.
16 Θεωρει αγρον και αγοραζει αυτον? εκ του καρπου των χειρων αυτης φυτευει αμπελωνα.	16 Mette l'occhio su un campo e l'acquista; col frutto delle sue mani pianta una vigna.
17 Ζωνει την οσφυν αυτης με δυναμιν, και ενισχυει τους βραχιονας αυτης.	17 Stringe forte i propri fianchi, irrobustisce le sue braccia.
18 Αισθανεται οτι το εμποριον αυτης ειναι καλον? ο λυχνος αυτης δεν σβυνεται την νυκτα.	18 Sperimenta l'utilità del suo lavoro, non si spegne di notte la sua lampada.
19 Βαλλει τας χειρας αυτης εις το αδρακτιον και κρατει εν τη χειρι αυτης την ηλακατην.	19 Le sue mani ella mette alla conocchia, le sue dita si occupan del fuso.
20 Ανοιγει την χειρα αυτης εις τους πτωχους και εκτεινει τας χειρας αυτης προς τους ενδεεις.	20 Tende le sue mani verso il povero e le sue dita stende all'infelice.
21 Δεν φοβειται την χιονα δια τον οικον αυτης? διοτι πας ο οικος αυτης ειναι ενδεδυμενοι διπλα.	21 Non teme la neve per i familiari, perché i domestici hanno doppia veste.
22 Καμνει εις εαυτην σκεπασματα? το ενδυμα αυτης ειναι βυσσος και πορφυρα.	22 S'è procurata bei tappeti, bisso e porpora sono le sue vesti.
23 Ο ανηρ αυτης γνωριζεται εν ταις πυλαις, οταν καθηται μεταξυ των πρεσβυτερων του τοπου.	23 E' stimato alla porta suo marito, quando siede con gli anziani del paese.
24 Καμνει λεπτον πανιον και πωλει? και διδει ζωνας εις τους εμπορους.	24 Tesse drappi di lino e li rivende, una cintura vende al commerciante.
25 Ισχυν και ευπρεπειαν ειναι ενδεδυμενη? και ευφραινεται δια τον μελλοντα καιρον.	25 Forza e prestanza sono il suo vestito, guarda sicura al tempo avvenire.
26 Ανοιγει το στομα αυτης εν σοφια? και επι της γλωσσης αυτης ειναι νομος ευμενειας.	26 La sua bocca apre con saggezza, un insegnamento fedele è sopra la sua lingua.
27 Επαγρυπνει εις την κυβερνησιν του οικου αυτης και αρτον οκνηριας δεν τρωγει.	27 Sorveglia il va e vieni della casa, non mangia il pane della sua pigrizia.
28 Τα τεκνα αυτης σηκονονται και μακαριζουσιν αυτην? ο ανηρ αυτης, και επαινει αυτην?	28 Si levano i suoi figli, si felicitano con lei, suo marito tesse il suo elogio:
29 Πολλαι θυγατερες εφερθησαν αξιως, αλλα συ υπερεβης πασας.	29 Molte donne sono state efficienti, ma tu le sorpassi tutte quante.
30 Ψευδης ειναι η χαρις και ματαιον το καλλος? η γυνη η φοβουμενη τον Κυριον, αυτη θελει επαινεισθαι.	30 Falsa è la grazia, vana la bellezza! La donna saggia, quella va lodata!
31 Δοτε εις αυτην εκ του καρπου των χειρων αυτης? και τα εργα αυτης ας επαινωσιν αυτην εν ταις πυλαις.	31 Datele il frutto delle proprie mani, la lodino alle porte le sue opere!