ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 31

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Οι λογοι του βασιλεως Λεμουηλ, ο χρησμος, τον οποιον η μητηρ αυτου εδιδαξεν αυτον.	1 Paroles de Lemuel, roi de Massa, que sa mère lui apprit.
2 Τι, υιε μου; και τι, τεκνον της κοιλιας μου; και τι, υιε των ευχων μου;	2 Quoi, mon fils! quoi, fils de mes entrailles! quoi, fils de mes voeux!
3 Μη δωσης τας δυναμεις σου εις τας γυναικας, μηδε τας οδους σου εις τας αφανιστριας των βασιλεων.	3 Ne livre pas ta vigueur aux femmes, ni tes voies à celles qui perdent les rois.
4 Δεν ειναι των βασιλεων, Λεμουηλ, δεν ειναι των βασιλεων να πινωσιν οινον, ουδε των ηγεμονων, σικερα?	4 Il ne convient pas aux rois, Lemuel, il ne convient pas aux rois de boire du vin, ni aux princesd'aimer la boisson,
5 μηποτε πιοντες λησμονησωσι τον νομον και διαστρεψωσι την κρισιν τινος τεθλιμμενου.	5 de crainte qu'en buvant ils n'oublient ce qui est décrété et qu'ils ne faussent la cause de tous lespauvres.
6 Διδετε σικερα εις τους τεθλιμμενους, και οινον εις τους πεπικραμενους την ψυχην?	6 Procure des boissons fortes à qui va mourir, du vin à qui est rempli d'amertume:
7 δια να πιωσι και να λησμονησωσι την πτωχειαν αυτων και να μη ενθυμωνται πλεον την δυστυχιαν αυτων.	7 qu'il boive, qu'il oublie sa misère, qu'il ne se souvienne plus de son malheur!
8 Ανοιγε το στομα σου υπερ του αφωνου, υπερ της κρισεως παντων των εγκαταλελειμμενων.	8 Ouvre la bouche en faveur du muet, pour la cause de tous les abandonnés;
9 Ανοιγε το στομα σου, κρινε δικαιως, και υπερασπιζου τον πτωχον και τον ενδεη.	9 ouvre la bouche, juge avec justice, défends la cause du pauvre et du malheureux.
10 Γυναικα εναρετον τις θελει ευρει; διοτι η τοιαυτη ειναι πολυ τιμιωτερα υπερ τους μαργαριτας.	10 Une maîtresse femme, qui la trouvera? Elle a bien plus de prix que les perles!
11 Η καρδια του ανδρος αυτης θαρρει επ' αυτην, και δεν θελει στερεισθαι αφθονιας.	11 En elle se confie le coeur de son mari, il ne manque pas d'en tirer profit.
12 Θελει φερει εις αυτον καλον και ουχι κακον, πασας τας ημερας της ζωης αυτης.	12 Elle fait son bonheur et non son malheur, tous les jours de sa vie.
13 Ζητει μαλλιον και λιναριον και εργαζεται ευχαριστως με τας χειρας αυτης.	13 Elle cherche laine et lin et travaille d'une main allègre.
14 Ειναι ως τα πλοια των εμπορων? φερει την τροφην αυτης απο μακροθεν.	14 Elle est pareille à des vaisseaux marchands: de loin, elle amène ses vivres.
15 Και εγειρεται ενω ειναι ετι νυξ και διδει τροφην εις τον οικον αυτης, και εργα εις τας θεραπαινας αυτης.	15 Il fait encore nuit qu'elle se lève, distribuant à sa maisonnée la pitance, et des ordres à sesservantes.
16 Θεωρει αγρον και αγοραζει αυτον? εκ του καρπου των χειρων αυτης φυτευει αμπελωνα.	16 A-t-elle en vue un champ, elle l'acquiert; du produit de ses mains, elle plante une vigne.
17 Ζωνει την οσφυν αυτης με δυναμιν, και ενισχυει τους βραχιονας αυτης.	17 Elle ceint vigoureusement ses reins et déploie la force de ses bras.
18 Αισθανεται οτι το εμποριον αυτης ειναι καλον? ο λυχνος αυτης δεν σβυνεται την νυκτα.	18 Elle sait que ses affaires vont bien, de la nuit, sa lampe ne s'éteint.
19 Βαλλει τας χειρας αυτης εις το αδρακτιον και κρατει εν τη χειρι αυτης την ηλακατην.	19 Elle met la main à la quenouille, ses doigts prennent le fuseau.
20 Ανοιγει την χειρα αυτης εις τους πτωχους και εκτεινει τας χειρας αυτης προς τους ενδεεις.	20 Elle étend les mains vers le pauvre, elle tend les bras aux malheureux.
21 Δεν φοβειται την χιονα δια τον οικον αυτης? διοτι πας ο οικος αυτης ειναι ενδεδυμενοι διπλα.	21 Elle ne redoute pas la neige pour sa maison, car toute sa maisonnée porte double vêtement.
22 Καμνει εις εαυτην σκεπασματα? το ενδυμα αυτης ειναι βυσσος και πορφυρα.	22 Elle se fait des couvertures, de lin et de pourpre est son vêtement.
23 Ο ανηρ αυτης γνωριζεται εν ταις πυλαις, οταν καθηται μεταξυ των πρεσβυτερων του τοπου.	23 Aux portes de la ville, son mari est connu, il siège parmi les anciens du pays.
24 Καμνει λεπτον πανιον και πωλει? και διδει ζωνας εις τους εμπορους.	24 Elle tisse des étoffes et les vend, au marchand elle livre une ceinture.
25 Ισχυν και ευπρεπειαν ειναι ενδεδυμενη? και ευφραινεται δια τον μελλοντα καιρον.	25 Force et dignité forment son vêtement, elle rit au jour à venir.
26 Ανοιγει το στομα αυτης εν σοφια? και επι της γλωσσης αυτης ειναι νομος ευμενειας.	26 Avec sagesse elle ouvre la bouche, sur sa langue: une doctrine de piété.
27 Επαγρυπνει εις την κυβερνησιν του οικου αυτης και αρτον οκνηριας δεν τρωγει.	27 De sa maisonnée, elle surveille le va-et-vient, elle ne mange pas le pain de l'oisiveté.
28 Τα τεκνα αυτης σηκονονται και μακαριζουσιν αυτην? ο ανηρ αυτης, και επαινει αυτην?	28 Ses fils se lèvent pour la proclamer bienheureuse, son mari, pour faire son éloge:
29 Πολλαι θυγατερες εφερθησαν αξιως, αλλα συ υπερεβης πασας.	29 "Nombre de femmes ont accompli des exploits, mais toi, tu les surpasses toutes!"
30 Ψευδης ειναι η χαρις και ματαιον το καλλος? η γυνη η φοβουμενη τον Κυριον, αυτη θελει επαινεισθαι.	30 Tromperie que la grâce! Vanité, la beauté! La femme qui craint Yahvé, voilà celle qu'il fautféliciter!
31 Δοτε εις αυτην εκ του καρπου των χειρων αυτης? και τα εργα αυτης ας επαινωσιν αυτην εν ταις πυλαις.	31 Accordez-lui une part du produit de ses mains, et qu'aux portes ses oeuvres fassent son éloge!