Obadja 1

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	LXX
1 Vision Obadjas. Als ein Bote zu den Völkern gesandt wurde mit dem Ruf: Auf zum Kampf gegen Edom!, da haben wir vom Herrn eine Kunde gehört. So spricht Gott, der Herr, zu Edom:	1 ορασις αβδιου ταδε λεγει κυριος ο θεος τη ιδουμαια ακοην ηκουσα παρα κυριου και περιοχην εις τα εθνη εξαπεστειλεν αναστητε και εξαναστωμεν επ' αυτην εις πολεμον
2 Siehe, ich mache dich klein unter den Völkern, du wirst tief verachtet sein.	2 ιδου ολιγοστον δεδωκα σε εν τοις εθνεσιν ητιμωμενος συ ει σφοδρα
3 Dein vermessener Sinn hat dich betört; du wohnst in Felsenklüften, du sitzt auf dem hohen Berg und denkst: Wer stürzt mich hinab?	3 υπερηφανια της καρδιας σου επηρεν σε κατασκηνουντα εν ταις οπαις των πετρων υψων κατοικιαν αυτου λεγων εν καρδια αυτου τις με καταξει επι την γην
4 Erhebst du dich auch wie der Adler und baust dein Nest zwischen den Sternen, ich stürze dich von dort hinab - Spruch des Herrn.	4 εαν μετεωρισθης ως αετος και εαν ανα μεσον των αστρων θης νοσσιαν σου εκειθεν καταξω σε λεγει κυριος
5 Wenn in der Nacht Diebe oder Räuber bei dir einbrechen, ja, dann bist du verloren. Stehlen sie nicht, was sie wollen? Und wenn zu dir Winzer kommen, lassen sie eine Nachlese übrig?	5 ει κλεπται εισηλθον προς σε η λησται νυκτος που αν απερριφης ουκ αν εκλεψαν τα ικανα εαυτοις και ει τρυγηται εισηλθον προς σε ουκ αν υπελιποντο επιφυλλιδα
6 Wie wird man Esau durchsuchen und seine Verstecke durchstöbern!	6 πως εξηρευνηθη ησαυ και κατελημφθη αυτου τα κεκρυμμενα
7 Man treibt dich fort an die Grenzen; alle deine Bundesgenossen betrügen dich, deine Freunde überwältigen dich. Einst aßen sie dein Brot, jetzt legen sie dir heimlich eine Schlinge.	7 εως των οριων σου εξαπεστειλαν σε παντες οι ανδρες της διαθηκης σου αντεστησαν σοι ηδυνασθησαν προς σε ανδρες ειρηνικοι σου εθηκαν ενεδρα υποκατω σου ουκ εστιν συνεσις αυτοις
8 Ja, an jenem Tag - Spruch des Herrn - vernichte ich die Weisen in Edom und die Klugen im Bergland von Esau.	8 εν εκεινη τη ημερα λεγει κυριος απολω σοφους εκ της ιδουμαιας και συνεσιν εξ ορους ησαυ
9 Da packt deine Helden der Schrecken, Teman; da werden alle vernichtet im Bergland von Esau. Wegen des Mordens,	9 και πτοηθησονται οι μαχηται σου οι εκ θαιμαν οπως εξαρθη ανθρωπος εξ ορους ησαυ
10 wegen der Gewalttat an Jakob, deinem Bruder, bedeckt dich die Schande, wirst du ausgerottet für immer.	10 δια την σφαγην και την ασεβειαν την εις τον αδελφον σου ιακωβ και καλυψει σε αισχυνη και εξαρθηση εις τον αιωνα
11 Als die Fremden sein Heer gefangen nahmen, als die Feinde seine Tore besetzten und das Los warfen über Jerusalem, da standest du dabei, du wurdest wie einer von ihnen.	11 αφ' ης ημερας αντεστης εξ εναντιας εν ημερα αιχμαλωτευοντων αλλογενων δυναμιν αυτου και αλλοτριοι εισηλθον εις πυλας αυτου και επι ιερουσαλημ εβαλον κληρους και συ ης ως εις εξ αυτων
12 Sei nicht schadenfroh am Tag deines Bruders, am Tag seines Unheils! Freu dich nicht über Judas Söhne am Tag ihres Untergangs! Reiß deinen Mund nicht so auf am Tag der Not!	12 και μη επιδης ημεραν αδελφου σου εν ημερα αλλοτριων και μη επιχαρης επι τους υιους ιουδα εν ημερα απωλειας αυτων και μη μεγαλορρημονησης εν ημερα θλιψεως
13 Dring nicht ein in das Tor meines Volkes am Tag seines Unglücks! Sei nicht auch du schadenfroh über sein Unheil am Tag seines Unglücks! Streck nicht die Hand aus nach seinem Gut am Tag seines Unglücks!	13 μηδε εισελθης εις πυλας λαων εν ημερα πονων αυτων μηδε επιδης και συ την συναγωγην αυτων εν ημερα ολεθρου αυτων μηδε συνεπιθη επι την δυναμιν αυτων εν ημερα απωλειας αυτων
14 Stell dich nicht an der Wegkreuzung auf, um die Fliehenden niederzumachen. Liefere die Flüchtlinge nicht aus am Tag der Not!	14 μηδε επιστης επι τας διεκβολας αυτων του εξολεθρευσαι τους ανασωζομενους αυτων μηδε συγκλεισης τους φευγοντας εξ αυτων εν ημερα θλιψεως
15 Denn er ist nahe, der Tag des Herrn, für alle Völker. Was du getan hast, das tut man dir an; dein Tun fällt zurück auf dich selbst.	15 διοτι εγγυς ημερα κυριου επι παντα τα εθνη ον τροπον εποιησας ουτως εσται σοι το ανταποδομα σου ανταποδοθησεται εις κεφαλην σου
16 Ja, wie ihr getrunken habt auf meinem heiligen Berg, so müssen alle Völker jetzt unaufhörlich trinken: Sie trinken und taumeln, sie werden, als seien sie niemals gewesen.	16 διοτι ον τροπον επιες επι το ορος το αγιον μου πιονται παντα τα εθνη οινον πιονται και καταβησονται και εσονται καθως ουχ υπαρχοντες
17 Auf dem Berg Zion aber gibt es Rettung, er wird ein Heiligtum sein und das Haus Jakob nimmt die in Besitz, die es besetzten.	17 εν δε τω ορει σιων εσται η σωτηρια και εσται αγιον και κατακληρονομησουσιν ο οικος ιακωβ τους κατακληρονομησαντας αυτους
18 Dann wird das Haus Jakob zu Feuer und das Haus Josef zur Flamme. Das Haus Esau wird zum Stroh, das vom Brand erfasst und verzehrt wird. Und vom Haus Esau wird keiner entkommen. Denn der Herr hat gesprochen.	18 και εσται ο οικος ιακωβ πυρ ο δε οικος ιωσηφ φλοξ ο δε οικος ησαυ εις καλαμην και εκκαυθησονται εις αυτους και καταφαγονται αυτους και ουκ εσται πυροφορος εν τω οικω ησαυ διοτι κυριος ελαλησεν
19 Den Negeb nehmen sie in Besitz, das Bergland von Esau, die Schefela und das Land der Philister. Sie nehmen Efraims Flur in Besitz und die Fluren von Samarien, Benjamin und Gilead.	19 και κατακληρονομησουσιν οι εν ναγεβ το ορος το ησαυ και οι εν τη σεφηλα τους αλλοφυλους και κατακληρονομησουσιν το ορος εφραιμ και το πεδιον σαμαρειας και βενιαμιν και την γαλααδιτιν
20 Die Verbannten von Halach, Söhne Israels, nehmen das Land der Kanaaniter in Besitz bis nach Sarepta; die Verbannten Jerusalems, die in Sefarad sind, besetzen die Städte des Negeb.	20 και της μετοικεσιας η αρχη αυτη τοις υιοις ισραηλ γη των χαναναιων εως σαρεπτων και η μετοικεσια ιερουσαλημ εως εφραθα και κληρονομησουσιν τας πολεις του ναγεβ
21 Befreier ziehen auf den Berg Zion, um Gericht zu halten über das Bergland von Esau. Und der Herr wird herrschen als König.	21 και αναβησονται ανδρες σεσωσμενοι εξ ορους σιων του εκδικησαι το ορος ησαυ και εσται τω κυριω η βασιλεια .