Scrutatio

Lunedi, 13 maggio 2024 - Beata Vergine Maria di Fatima ( Letture di oggi)

Proverbi 15


font
DIODATILXX
1 La risposta dolce acqueta il cruccio; Ma la parola molesta fa montar l’ira1 οργη απολλυσιν και φρονιμους αποκρισις δε υποπιπτουσα αποστρεφει θυμον λογος δε λυπηρος εγειρει οργας
2 La scienza adorna la lingua de’ savi; Ma la bocca degli stolti sgorga follia2 γλωσσα σοφων καλα επισταται στομα δε αφρονων αναγγελει κακα
3 Gli occhi del Signore sono in ogni luogo; Riguardando i malvagi ed i buoni3 εν παντι τοπω οφθαλμοι κυριου σκοπευουσιν κακους τε και αγαθους
4 La medicina della lingua è un albero di vita; Ma la sovversione che avviene per essa è simile ad un fracasso fatto dal vento4 ιασις γλωσσης δενδρον ζωης ο δε συντηρων αυτην πλησθησεται πνευματος
5 Lo stolto disdegna la correzion di suo padre; Ma chi osserva la riprensione diventerà avveduto5 αφρων μυκτηριζει παιδειαν πατρος ο δε φυλασσων εντολας πανουργοτερος
6 Nella casa del giusto vi sono di gran facoltà; Ma vi è dissipazione nell’entrate dell’empio6 εν πλεοναζουση δικαιοσυνη ισχυς πολλη οι δε ασεβεις ολορριζοι εκ γης ολουνται οικοις δικαιων ισχυς πολλη καρποι δε ασεβων απολουνται
7 Le labbra de’ savi spandono scienza; Ma non fa già così il cuor degli stolti7 χειλη σοφων δεδεται αισθησει καρδιαι δε αφρονων ουκ ασφαλεις
8 Il sacrificio degli empi è cosa abbominevole al Signore; Ma l’orazione degli uomini diritti gli è cosa grata8 θυσιαι ασεβων βδελυγμα κυριω ευχαι δε κατευθυνοντων δεκται παρ' αυτω
9 La via dell’empio è cosa abbominevole al Signore; Ma egli ama chi procaccia giustizia9 βδελυγμα κυριω οδοι ασεβους διωκοντας δε δικαιοσυνην αγαπα
10 La correzione è spiacevole a chi lascia la diritta via; Chi odia la riprensione morrà10 παιδεια ακακου γνωριζεται υπο των παριοντων οι δε μισουντες ελεγχους τελευτωσιν αισχρως
11 L’inferno e il luogo della perdizione son davanti al Signore; Quanto più i cuori de’ figliuoli degli uomini!11 αδης και απωλεια φανερα παρα τω κυριω πως ουχι και αι καρδιαι των ανθρωπων
12 Lo schernitore non ama che altri lo riprenda, E non va a’ savi12 ουκ αγαπησει απαιδευτος τους ελεγχοντας αυτον μετα δε σοφων ουχ ομιλησει
13 Il cuore allegro abbellisce la faccia; Ma per lo cordoglio lo spirito è abbattuto13 καρδιας ευφραινομενης προσωπον θαλλει εν δε λυπαις ουσης σκυθρωπαζει
14 Il cuor dell’uomo intendente cerca la scienza; Ma la bocca degli stolti si pasce di follia14 καρδια ορθη ζητει αισθησιν στομα δε απαιδευτων γνωσεται κακα
15 Tutti i giorni dell’afflitto son cattivi; Ma chi è allegro di cuore è come in un convito perpetuo15 παντα τον χρονον οι οφθαλμοι των κακων προσδεχονται κακα οι δε αγαθοι ησυχαζουσιν δια παντος
16 Meglio vale poco col timor del Signore, Che gran tesoro con turbamento.16 κρεισσων μικρα μερις μετα φοβου κυριου η θησαυροι μεγαλοι μετα αφοβιας
17 Meglio vale un pasto d’erbe, ove sia amore, Che di bue ingrassato, ove sia odio17 κρεισσων ξενισμος λαχανων προς φιλιαν και χαριν η παραθεσις μοσχων μετα εχθρας
18 L’uomo iracondo muove contese; Ma chi è lento all’ira acqueta le risse18 ανηρ θυμωδης παρασκευαζει μαχας μακροθυμος δε και την μελλουσαν καταπραυνει [18α] μακροθυμος ανηρ κατασβεσει κρισεις ο δε ασεβης εγειρει μαλλον
19 La via del pigro è come una siepe di spine; Ma la via degli uomini diritti è elevata19 οδοι αεργων εστρωμεναι ακανθαις αι δε των ανδρειων τετριμμεναι
20 Il figliuol savio rallegra il padre; Ma l’uomo stolto sprezza sua madre20 υιος σοφος ευφραινει πατερα υιος δε αφρων μυκτηριζει μητερα αυτου
21 La follia è allegrezza all’uomo scemo di senno; Ma l’uomo intendente cammina dirittamente21 ανοητου τριβοι ενδεεις φρενων ανηρ δε φρονιμος κατευθυνων πορευεται
22 I disegni son renduti vani dove non è consiglio; Ma sono stabili dove è moltitudine di consiglieri22 υπερτιθενται λογισμους οι μη τιμωντες συνεδρια εν δε καρδιαις βουλευομενων μενει βουλη
23 L’uomo riceve allegrezza della risposta della sua bocca; E quant’è buona una parola detta al suo tempo!23 ου μη υπακουση ο κακος αυτη ουδε μη ειπη καιριον τι και καλον τω κοινω
24 La via della vita va in su all’uomo intendente, Per ritrarsi dall’inferno che è a basso24 οδοι ζωης διανοηματα συνετου ινα εκκλινας εκ του αδου σωθη
25 Il Signore spianta la casa de’ superbi; Ma stabilisce il confine della vedova25 οικους υβριστων κατασπα κυριος εστηρισεν δε οριον χηρας
26 I pensieri malvagi son cosa abbominevole al Signore; Ma i detti che gli son piacevoli sono i puri26 βδελυγμα κυριω λογισμος αδικος αγνων δε ρησεις σεμναι
27 Chi è dato a cupidigia dissipa la sua casa; Ma chi odia i presenti viverà27 εξολλυσιν εαυτον ο δωρολημπτης ο δε μισων δωρων λημψεις σωζεται [27α] ελεημοσυναις και πιστεσιν αποκαθαιρονται αμαρτιαι τω δε φοβω κυριου εκκλινει πας απο κακου
28 Il cuor del giusto medita ciò che ha da rispondere; Ma la bocca degli empi sgorga cose malvage28 καρδιαι δικαιων μελετωσιν πιστεις στομα δε ασεβων αποκρινεται κακα [28α] δεκται παρα κυριω οδοι ανθρωπων δικαιων δια δε αυτων και οι εχθροι φιλοι γινονται
29 Il Signore è lontano dagli empi; Ma egli esaudisce l’orazione de’ giusti29 μακραν απεχει ο θεος απο ασεβων ευχαις δε δικαιων επακουει [29α] κρεισσων ολιγη λημψις μετα δικαιοσυνης η πολλα γενηματα μετα αδικιας [29β] καρδια ανδρος λογιζεσθω δικαια ινα υπο του θεου διορθωθη τα διαβηματα αυτου
30 La luce degli occhi rallegra il cuore; La buona novella ingrassa le ossa30 θεωρων οφθαλμος καλα ευφραινει καρδιαν φημη δε αγαθη πιαινει οστα
31 L’orecchio che ascolta la riprensione della vita Dimorerà per mezzo i savi31 -
32 Chi schifa la correzione disdegna l’anima sua; Ma chi ascolta la riprensione acquista senno32 ος απωθειται παιδειαν μισει εαυτον ο δε τηρων ελεγχους αγαπα ψυχην αυτου
33 Il timor del Signore è ammaestramento di sapienza; E l’umiltà va davanti alla gloria33 φοβος θεου παιδεια και σοφια και αρχη δοξης αποκριθησεται αυτη