Eclesiástico/Ben Sirá 18
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | VULGATA |
---|---|
1 El que vive para siempre creó todas las cosas por igual; | 1 Qui vivet in æternum creavit omnia simul. Deus solus justificabitur, et manet invictus rex in æternum. |
2 sólo el Señor será hallado justo y no hay otro fuera de él. | 2 Quis sufficit enarrare opera illius ? |
3 El gobierna el mundo con la palma de la mano y todo obedece a su voluntad, ya que él, por su poder, es el Rey de todas las cosas y separa las sagradas de las profanas. | 3 quis enim investigabit magnalia ejus ? |
4 A nadie le dio el poder de anunciar sus obras: ¿quién rastreará su grandeza? | 4 virtutem autem magnitudinis ejus quis enuntiabit ? aut quis adjiciet enarrare misericordiam ejus ? |
5 ¿Quién podrá medir la magnitud de su fuerza y quién pretenderá narrar sus misericordias? | 5 Non est minuere neque adjicere, nec est invenire magnalia Dei. |
6 No hay nada que quitar, nada que añadir, y es imposible rastrear las maravillas del Señor. | 6 Cum consummaverit homo, tunc incipiet : et cum quieverit, aporiabitur. |
7 Cuando el hombre llega al fin, está sólo al comienzo; cuando se detiene, no sale de su estupor. | 7 Quid est homo ? et quæ est gratia illius ? et quid bonum aut quid nequam illius ? |
8 ¿Qué es el hombre? ¿Para qué sirve? ¿Cuál es su bien y cuál es su mal? | 8 Numerus dierum hominum, ut multum centum anni, quasi gutta aquæ maris deputati sunt : et sicut calculus arenæ, sic exigui anni in die ævi. |
9 La vida de un hombre dura cien años a lo más: | 9 Propter hoc patiens est Deus in illis, et effundit super eos misericordiam suam. |
10 como una gota del mar y como un grano de arena, son sus pocos años frente a la eternidad. | 10 Vidit præsumptionem cordis eorum, quoniam mala est : et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est. |
11 Por eso el Señor es paciente con ellos y derrama sobre ellos su misericordia. | 11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis, et ostendit eis viam æquitatis. |
12 El ve y conoce qué miserable es su fin, y por eso multiplica su perdón. | 12 Miseratio hominis circa proximum suum : misericordia autem Dei super omnem carnem. |
13 El hombre sólo tiene misericordia de su prójimo, pero el Señor es misericordioso con todos los vivientes. El reprende, corrige y enseña, y los hace volver como el pastor a su rebaño. | 13 Qui misericordiam habet, docet et erudit quasi pastor gregem suum. |
14 El tiene misericordia con los que aceptan la instrucción y está siempre dispuestos a cumplir sus decretos. | 14 Miseretur excipientis doctrinam miserationis, et qui festinat in judiciis ejus. |
15 Hijo mío, no eches en cara los beneficios que haces ni acompañes tus dones con palabras ofensivas. | 15 Fili, in bonis non des querelam, et in omni dato non des tristitiam verbi mali. |
16 ¿No calma el rocío el calor ardiente? Así, una buena palabra puede más que un regalo. | 16 Nonne ardorem refrigerabit ros ? sic et verbum melius quam datum. |
17 ¿Acaso no vale más una palabra que un obsequio? Pero el hombre caritativo sabe unir las dos cosas. | 17 Nonne ecce verbum super datum bonum ? sed utraque cum homine justificato. |
18 El necio reprende sin ningún miramiento y el don del avaro hace correr las lágrimas. | 18 Stultus acriter improperabit : et datus indisciplinati tabescere facit oculos. |
19 Antes de hablar, instrúyete, y cuídate antes de caer enfermo. | 19 Ante judicium para justitiam tibi, et antequam loquaris, disce. |
20 Antes de juzgar, examínate a ti mismo, y hallarás perdón cuando el Señor te visite. | 20 Ante languorem adhibe medicinam : et ante judicium interroga teipsum, et in conspectu Dei invenies propitiationem. |
21 Humíllate antes de caer enfermo y arrepiéntete apenas hayas pecado. | 21 Ante languorem humilia te, et in tempore infirmitatis ostende conversationem tuam. |
22 Que nada te impida cumplir tus votos en el momento debido, y no esperes hasta la muerte para estar en regla. | 22 Non impediaris orare semper, et ne verearis usque ad mortem justificari, quoniam merces Dei manet in æternum. |
23 Antes de hacer un voto, prepárate a cumplirlo, y no seas como un hombre que tienta al Señor. | 23 Ante orationem præpara animam tuam, et noli esse quasi homo qui tentat Deum. |
24 Recuerda la ira de los últimos días y el tiempo del castigo, cuando el Señor apartará su rostro. | 24 Memento iræ in die consummationis, et tempus retributionis in conversatione faciei. |
25 En tiempo de abundancia, recuerda el tiempo de hambre, y en los días de riqueza, la pobreza y la penuria. | 25 Memento paupertatis in tempore abundantiæ, et necessitatum paupertatis in die divitiarum. |
26 De la mañana a la tarde, el tiempo cambia, y todo pasa rápidamente delante del Señor. | 26 A mane usque ad vesperam immutabitur tempus, et hæc omnia citata in oculis Dei. |
27 El hombre sabio está siempre alerta, y en la ocasión de pecado, se cuida para no faltar. | 27 Homo sapiens in omnibus metuet, et in diebus delictorum attendet ab inertia. |
28 Todo hombre prudente conoce la sabiduría y rinde homenaje al que la encuentra. | 28 Omnis astutus agnoscit sapientiam, et invenienti eam dabit confessionem. |
29 Los que hablan con sensatez son sabios ellos mismos y derraman como lluvia proverbios acertados | 29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt, et intellexerunt veritatem et justitiam, et impluerunt proverbia et judicia. |
30 No te dejes guiar por tus pasiones, sino refrena tus deseos. | 30 Post concupiscentias tuas non eas, et a voluntate tua avertere. |
31 Si cedes a los impulsos de la pasión, ella hará de ti la irrisión de tus enemigos. | 31 Si præstes animæ tuæ concupiscentias ejus, faciat te in gaudium inimicis tuis. |
32 Que tu alegría no consista en darte todos los gustos ni te endeudes para pagar lo que ellos cuestan. | 32 Ne oblecteris in turbis nec in modicis : assidua enim est commissio illorum. |
33 No te empobrezcas yendo de fiesta con dinero prestado, cuando no tienes nada en el bolsillo. | 33 Ne fueris mediocris in contentione ex f?nore, et est tibi nihil in sacculo : eris enim invidus vitæ tuæ. |