Job 23
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | VULGATA |
---|---|
1 Job respondió diciendo: | 1 Respondens autem Job, ait : |
2 También hoy, mi queja es un desafío, mientras gimo bajo el peso de su mano. | 2 Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum. |
3 ¡Ah, si supiera cómo encontrarlo, si pudiera llegar hasta su tribunal! | 3 Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium ejus ? |
4 Yo expondría mi causa ante él y llenaría mi boca de recriminaciones. | 4 Ponam coram eo judicium, et os meum replebo increpationibus : |
5 Sabría entonces cuál sería su respuesta, y estaría atento a lo que él me dijera. | 5 ut sciam verba quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi. |
6 ¿Le haría falta mucha fuerza para disputar conmigo? No, sólo bastaría que me prestara atención. | 6 Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat. |
7 Allí, un hombre recto discutiría con él, y yo haría triunfar mi derecho para siempre. | 7 Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam judicium meum. |
8 Pero voy hacia adelante, y él no está, hacia atrás, y no lo percibo: | 8 Si ad orientem iero, non apparet ; si ad occidentem, non intelligam eum. |
9 lo busco a la izquierda, y no lo diviso, vuelvo a la derecha, y no los veo. | 9 Si ad sinistram, quid agam ? non apprehendam eum ; si me vertam ad dexteram, non videbo illum. |
10 Sin embargo, él sabe en qué camino estoy: si me prueba en mi crisol, saldré puro como el oro. | 10 Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum quod per ignem transit. |
11 Mis pies han seguido sus pasos, me mantuve en su camino y no me desvié. | 11 Vestigia ejus secutus est pes meus : viam ejus custodivi, et non declinavi ex ea. |
12 No me aparté del mandamiento de sus labios, guardé en mi pecho las palabras de su boca. | 12 A mandatis labiorum ejus non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris ejus. |
13 Pero él ya decidió: ¿quién lo hará volver atrás? Lo que él desea, lo hace. | 13 Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem ejus : et anima ejus quodcumque voluit, hoc fecit. |
14 El va a ejecutar mi sentencia, y hay en él muchos designios semejantes. | 14 Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei. |
15 Por eso, le tengo temor, reflexiono, y tiemblo ante él. | 15 Et idcirco a facie ejus turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor. |
16 Dios me ha quitado el ánimo, el Todopoderoso me ha llenado de espanto: | 16 Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me. |
17 porque no son las tinieblas las que me aniquilan ni tampoco la oscuridad que cubre mi rostro. | 17 Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo. |