Livre de Job 21

BIBLES DES PEUPLES	Biblia Tysiąclecia
1 Job reprit et dit:	1 Hiob na to odpowiedział, i rzekł:
2 Écoutez du moins mes paroles, cela vaudra mieux que de me consoler.	2 Słuchajcie, słuchajcie mej mowy, może mnie tym pocieszycie.
3 Accordez-moi un peu la parole: tu te moqueras après que j’aurai parlé.	3 Dopuśćcie i mnie też do słowa, potem pozwalam wam szydzić.
4 Est-ce d’un humain que je me plains? Alors, n’ai-je pas raison d’être nerveux?	4 A czyż ja do ludzi mam żal? Czy niesłusznie duch mój jest wzburzony?
5 Tournez-vous vers moi: j’ai de quoi vous étonner, et vous mettrez la main sur la bouche.	5 Spójrzcie na mnie, zdziwieni, i ręką przymknijcie swe usta!
6 Ce sont des choses qui m’épouvantent quand j’y songe, et j’en tremble de tout mon corps.	6 Jest myśl, co mnie tak przeraża, że drżę na całym ciele:
7 Pourquoi les méchants restent-ils en vie? Ils font de vieux os et gagnent en pouvoir.	7 Czemuż to żyją grzesznicy? Wiekowi są i potężni.
8 Leur famille à leur côté prospère, leurs petits-enfants se multiplient sous leurs yeux.	8 Trwałe jest u nich potomstwo i dano oglądać im wnuki.
9 On vit bien dans leurs maisons: pas de soucis, les coups de Dieu ne sont pas pour eux.	9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu, gdyż nie sięga ich Boża rózga.
10 Leur taureau féconde à chaque fois, leur vache met bas sans jamais avorter.	10 Ich buhaj jest zawsze płodny, krowa im rodzi, nie roni.
11 Ils ont des gamins comme ils ont des agneaux, ils voient s’ébattre leurs enfants:	11 Swych chłopców puszczają jak owce: niech dzieci biegają radośnie,
12 ils jouent du tambourin et de la guitare, ils dansent au son de la flûte.	12 chwytają za miecz i harfę i tańczą do wtóru piszczałki.
13 Leurs jours s’achèvent dans le bonheur, ils descendent sans drame au séjour des morts.	13 Pędzą swe dni w dobrobycie, w spokoju zstępują do Szeolu.
14 Et c’étaient eux qui disaient à Dieu: “Va-t’en! Nous ne voulons pas connaître tes volontés!	14 Oddal się - mówili do Boga - nie chcemy znać Twoich dróg.
15 Pourquoi faudrait-il servir le Puissant, et qu’est-ce qu’on gagne à l’invoquer?”	15 Po cóż służyć Wszechmogącemu? Co da nam modlitwa do Niego?
16 Ne sont-ils pas maîtres de leur bonheur, alors même qu’ils ont tout décidé sans Dieu?	16 Czyż w ich rękach nie ma szczęścia, choć ich myśli od Niego daleko?
17 Voit-on souvent s’éteindre la lampe des méchants, le malheur fondre sur eux et la colère d’en haut détruire les malfaisants?	17 Czy często gaśnie lampa niewiernych, czy na nich klęska spada? Gniew Boży rujnuje nieprawych?
18 Sont-ils vraiment la paille qu’emporte le vent, la feuille sèche livrée au tourbillon?	18 Czyż są podobni do słomy na wietrze lub do plew pędzonych przez wicher?
19 Dieu, dites-vous, fera payer pour lui ses fils? Qu’il le fasse payer lui, et qu’il le sente!	19 Bóg chowa cierpienia dla synów. Trzeba je zadać samemu, niech pozna,
20 Qu’il voie le malheur de ses propres yeux, qu’il boive la colère du Tout-Puissant!	20 niech ujrzy oczami swą klęskę, niech gniew Wszechmocnego wypije!
21 Qu’a-t-il à faire de sa famille après lui, quand on a mis un terme au compte de ses mois?	21 Czy mu po śmierci zależy na domu, gdy liczba miesięcy skończona?
22 Faut-il faire la leçon à Dieu, à celui qui juge les êtres supérieurs?	22 Czy Boga chcesz uczyć mądrości, Tego, co sądzi mocarzy?
23 L’un meurt en pleine vigueur, heureux et prospère,	23 Jeden umiera szczęśliwy, ze wszech miar bezpieczny, beztroski.
24 les flancs bien grassouillets, les os remplis de sève.	24 Naczynia ma pełne mleka, szpik jego kości jest świeży.
25 Un autre meurt dans la tristesse, sans avoir jamais savouré le bonheur.	25 Drugi zaś kończy w boleści i szczęścia nigdy nie zaznał.
26 Ensemble ils se couchent dans la poussière, où les vers vont grouiller sur eux.	26 A w ziemi leżą razem, obydwu pokrywa robactwo.
27 Oh, je devine vos pensées, et ces idées que vous vous faites sur moi.	27 Wasze myśli są mi już znane i plany, jak chcecie mnie dręczyć.
28 Vous dites: “Où est la maison du potentat, où est la tente des méchants?”	28 Mówicie: A gdzie dom bogacza lub namiot mieszkalny złoczyńców?
29 N’avez-vous pas interrogé ceux qui voyagent, ne retenez vous pas leurs témoignages?	29 Czy nie pytacie podróżnych? Co mówią - nie wiecie dokładnie?
30 Au jour du malheur le méchant est épargné, au jour de la colère il échappe.	30 Grzesznik ocalał w dni grozy i w czasie, gdy nadciąga kara.
31 Qui ose lui reprocher, en face, sa conduite et lui rendre ce qu’il a fait?	31 Więc kto mu wypomni złe życie i któż zapłaci za czyny?
32 Voici qu’on l’escorte au cimetière, et de bien haut son image regarde.	32 Takiego grzebią uroczyście i straże stawiają przy grobie.
33 La terre prise au torrent lui est douce, les gens défilent en avant, et derrière lui c’est un peuple sans nombre.	33 Toteż przyjemne są mu grudy ziemi, bo tłum ludzi jest za nim, jak i przed nim bez liku.
34 Allez-vous me consoler avec du vent, avec des réponses où tout est illusoire?	34 Więc czemu mnie próżno cieszycie, gdy prawdzie odpowiedź zaprzecza?