Giobbe (ايوب) 33

SMITH VAN DYKE	LXX
1 ولكن اسمع الآن يا ايوب اقوالي واصغ الى كل كلامي.	1 ου μην δε αλλα ακουσον ιωβ τα ρηματα μου και λαλιαν ενωτιζου μου
2 هانذا قد فتحت فمي. لساني نطق في حنكي.	2 ιδου γαρ ηνοιξα το στομα μου και ελαλησεν η γλωσσα μου
3 استقامة قلبي كلامي ومعرفة شفتيّ هما تنطقان بها خالصة.	3 καθαρα μου η καρδια ρημασιν συνεσις δε χειλεων μου καθαρα νοησει
4 روح الله صنعني ونسمة القدير احيتني.	4 πνευμα θειον το ποιησαν με πνοη δε παντοκρατορος η διδασκουσα με
5 ان استطعت فاجبني. احسن الدعوى امامي. انتصب.	5 εαν δυνη δος μοι αποκρισιν προς ταυτα υπομεινον στηθι κατ' εμε και εγω κατα σε
6 هانذا حسب قولك عوضا عن الله انا ايضا من الطين تقرصت.	6 εκ πηλου διηρτισαι συ ως και εγω εκ του αυτου διηρτισμεθα
7 هوذا هيبتي لا ترهبك وجلالي لا يثقل عليك	7 ουχ ο φοβος μου σε στροβησει ουδε η χειρ μου βαρεια εσται επι σοι
8 انك قد قلت في مسامعي وصوت اقوالك سمعت.	8 πλην ειπας εν ωσιν μου φωνην ρηματων σου ακηκοα
9 قلت انا بريء بلا ذنب. زكي انا ولا اثم لي.	9 διοτι λεγεις καθαρος ειμι ουχ αμαρτων αμεμπτος δε ειμι ου γαρ ηνομησα
10 هوذا يطلب عليّ علل عداوة. يحسبني عدوا له.	10 μεμψιν δε κατ' εμου ευρεν ηγηται δε με ωσπερ υπεναντιον
11 وضع رجليّ في المقطرة. يراقب كل طرقي	11 εθετο δε εν ξυλω τον ποδα μου εφυλαξεν δε μου πασας τας οδους
12 ها انك في هذا لم تصب. انا اجيبك. لان الله اعظم من الانسان.	12 πως γαρ λεγεις δικαιος ειμι και ουκ επακηκοεν μου αιωνιος γαρ εστιν ο επανω βροτων
13 لماذا تخاصمه. لان كل اموره لا يجاوب عنها.	13 λεγεις δε δια τι της δικης μου ουκ επακηκοεν παν ρημα
14 لكن الله يتكلم مرة وباثنتين لا يلاحظ الانسان.	14 εν γαρ τω απαξ λαλησαι ο κυριος εν δε τω δευτερω ενυπνιον
15 في حلم في رؤيا الليل عند سقوط سبات على الناس في النعاس على المضجع	15 η εν μελετη νυκτερινη ως οταν επιπιπτη δεινος φοβος επ' ανθρωπους επι νυσταγματων επι κοιτης
16 حينئذ يكشف آذان الناس ويختم على تاديبهم.	16 τοτε ανακαλυπτει νουν ανθρωπων εν ειδεσιν φοβου τοιουτοις αυτους εξεφοβησεν
17 ليحول الانسان عن عمله ويكتم الكبرياء عن الرجل	17 αποστρεψαι ανθρωπον εξ αδικιας το δε σωμα αυτου απο πτωματος ερρυσατο
18 ليمنع نفسه عن الحفرة وحياته من الزوال بحربة الموت.	18 εφεισατο δε της ψυχης αυτου απο θανατου και μη πεσειν αυτον εν πολεμω
19 ايضا يؤدب بالوجع على مضجعه ومخاصمة عظامه دائمة	19 παλιν δε ηλεγξεν αυτον εν μαλακια επι κοιτης και πληθος οστων αυτου εναρκησεν
20 فتكره حياته خبزا ونفسه الطعام الشهي.	20 παν δε βρωτον σιτου ου μη δυνηται προσδεξασθαι και η ψυχη αυτου βρωσιν επιθυμησει
21 فيبلى لحمه عن العيان وتنبري عظامه فلا ترى	21 εως αν σαπωσιν αυτου αι σαρκες και αποδειξη τα οστα αυτου κενα
22 وتقرب نفسه الى القبر وحياته الى المميتين.	22 ηγγισεν δε εις θανατον η ψυχη αυτου η δε ζωη αυτου εν αδη
23 ان وجد عنده مرسل وسيط واحد من الف ليعلن للانسان استقامته	23 εαν ωσιν χιλιοι αγγελοι θανατηφοροι εις αυτων ου μη τρωση αυτον εαν νοηση τη καρδια επιστραφηναι επι κυριον αναγγειλη δε ανθρωπω την εαυτου μεμψιν την δε ανοιαν αυτου δειξη
24 يترءاف عليه ويقول اطلقه عن الهبوط الى الحفرة قد وجدت فدية.	24 ανθεξεται του μη πεσειν αυτον εις θανατον ανανεωσει δε αυτου το σωμα ωσπερ αλοιφην επι τοιχου τα δε οστα αυτου εμπλησει μυελου
25 يصير لحمه اغض من لحم الصبي ويعود الى ايام شبابه.	25 απαλυνει δε αυτου τας σαρκας ωσπερ νηπιου αποκαταστησει δε αυτον ανδρωθεντα εν ανθρωποις
26 يصلّي الى الله فيرضى عنه ويعاين وجهه بهتاف فيرد على الانسان بره.	26 ευξαμενος δε προς κυριον και δεκτα αυτω εσται εισελευσεται δε προσωπω καθαρω συν εξηγορια αποδωσει δε ανθρωποις δικαιοσυνην
27 يغني بين الناس فيقول قد اخطأت وعوجت المستقيم ولم أجاز عليه.	27 ειτα τοτε απομεμψεται ανθρωπος αυτος εαυτω λεγων οια συνετελουν και ουκ αξια ητασεν με ων ημαρτον
28 فدى نفسي من العبور الى الحفرة فترى حياتي النور	28 σωσον ψυχην μου του μη ελθειν εις διαφθοραν και η ζωη μου φως οψεται
29 هوذا كل هذه يفعلها الله مرتين وثلاثا بالانسان	29 ιδου παντα ταυτα εργαται ο ισχυρος οδους τρεις μετα ανδρος
30 ليرد نفسه من الحفرة ليستنير بنور الاحياء.	30 αλλ' ερρυσατο την ψυχην μου εκ θανατου ινα η ζωη μου εν φωτι αινη αυτον
31 فاصغ يا ايوب واستمع لي. انصت فانا اتكلم.	31 ενωτιζου ιωβ και ακουε μου κωφευσον και εγω ειμι λαλησω
32 ان كان عندك كلام فاجبني. تكلم. فاني اريد تبريرك.	32 ει εισιν λογοι αποκριθητι μοι λαλησον θελω γαρ δικαιωθηναι σε
33 والا فاستمع انت لي. انصت فاعلمك الحكمة	33 ει μη συ ακουσον μου κωφευσον και διδαξω σε σοφιαν