Livro do Eclesiástico 23

SAGRADA BIBLIA	Biblia Tysiąclecia
1 Senhor, meu pai e soberano de minha vida, não me abandoneis ao conselho de meus lábios, e não permitais que eles me façam sucumbir.	1 Panie, Ojcze i Władco życia mojego, nie zdawaj mię na ich zachciankę, i nie dozwól, bym przez nie upadł.
2 Quem fará sentir o chicote em meus pensamentos, e em meu coração a doutrina da sabedoria, para eu não ser poupado nos pecados por ignorância, a fim de que esses erros não apareçam?	2 Któż zastosuje rózgi na moje myśli, a do serca mego - karność mądrości, by nie oszczędzić mnie w moich błędach, nie przepuść moich grzechów,
3 Para que não aumentem as minhas omissões, e não se multipliquem as minhas ignorâncias, e eu não caia diante de meus adversários, e não escarneça de mim o meu inimigo?	3 aby się nie mnożyły moje winy i aby moje grzechy się nie wzmagały; abym nie upadł wobec przeciwników i nie sprawił uciechy mojemu wrogowi?
4 Senhor, meu pai e Deus de minha vida, não me abandoneis às suas sugestões;	4 Panie, Ojcze i Boże mego życia, nie dawaj mi wyniosłego oka,
5 não me deis olhos altivos e preservai-me da cobiça!	5 a żądzę odwróć ode mnie!
6 Afastai de mim a intemperança! Que a paixão da volúpia não se apodere de mim e não me entregueis a uma alma sem pejo e sem pudor!	6 Niech nie panują nade mną żądze zmysłowe i grzechy cielesne, nie wydawaj mię bezwstydnej namiętności!
7 Ouvi, filhos, o conhecimento que eu vos dou: aquele que o guardar não perecerá pelos lábios, nem cairá em ações criminosas.	7 O karności ust posłuchajcie, dzieci: kto ją zachowa, nie da się pochwycić.
8 O pecador é apanhado pela sua leviandade; o orgulhoso e o maledicente nela encontrarão motivos de queda.	8 Grzesznika odkryją jego własne wargi i do upadku doprowadzą szydercę i zuchwalca.
9 Que tua boca não se acostume ao juramento, porque isso leva a muitos pecados.	9 Nie przyzwyczajaj ust swoich do wypowiadania przysięgi i nie przywykaj wzywać imienia Świętego.
10 Que o nome de Deus não esteja sempre na tua boca, e que não mistures nas tuas conversas o nome dos santos, porque nisso não estarias isento de culpa.	10 Jak bowiem niewolnik często brany na męki nie może być wolny od sińców, tak ten, co byle kiedy przysięga i wzywa imienia Pańskiego, nie będzie wolny od grzechu.
11 Pois, assim como um escravo submetido continuamente à tortura, dela trará as cicatrizes, assim, todo homem que jura pelo nome de Deus, não poderá totalmente escapar ao pecado.	11 Człowiek często przysięgający pomnaża bezprawia i rózga nie odejdzie od jego domu. Jeśliby wykroczył mimo woli przeciw przysiędze, to grzech jego spadnie na niego, a jeśliby ją zlekceważył, zgrzeszy podwójnie, a jeśliby krzywoprzysięgał, nie będzie mu darowane i dom jego napełni się nieszczęściem.
12 O homem que jura com freqüência será cheio de iniqüidade, e o flagelo não deixará a sua casa;	12 Bywa taki sposób mówienia, który do śmierci można przyrównać, niechże się on nie znajdzie w dziedzictwie Jakuba! To wszystko dalekie jest od bogobojnych: niech się nie pogrążają w nieprawościach!
13 se não cumprir o juramento, sua culpa recairá sobre ele; e, se dissimular, pecará duplamente.	13 Nie przyzwyczajaj ust swoich do grubiańskiej nieczystości, gdyż są w niej grzeszne słowa.
14 Se jurar em vão, isso não o justificará: sua casa será cheia de castigos.	14 Wspomnij na ojca i matkę swoją, gdy będziesz razem z możnymi, żebyś przypadkiem nie zapomniał się w ich obecności i żebyś z przyzwyczajenia jakiegoś głupstwa nie popełnił: bo wtedy wolałbyś nie być zrodzonym lub przeklinałbyś dzień swego narodzenia.
15 Há uma outra palavra que merece a morte, e não deve ser encontrada na herança de Jacó!	15 Człowiek przyzwyczajony do mów haniebnych nie poprawi się przez wszystkie dni swego życia.
16 Tudo isto está longe dos homens piedosos, que não se comprazem em tais crimes.	16 Dwa rodzaje ludzi mnożą grzechy, a trzeci ściąga gniew karzący:
17 Não acostumes tua boca a uma linguagem grosseira, pois aí sempre haverá pecado.	17 namiętność gorąca, jak ogień płonący, nie zgaśnie, aż będzie zaspokojona; człowiek nieczysty wobec swego ciała, nie zazna spokoju, aż go ogień spali; rozpustnik, dla którego każdy chleb słodki, nie uspokoi się aż do śmieci.
18 Lembra-te de teu pai e de tua mãe, quando te achares no meio dos poderosos,	18 Człowiek popełniając cudzołóstwo mówi do swej duszy: Któż na mnie patrzy? Wokół mnie ciemności, a mury mnie zakrywają, nikt mnie nie widzi: czego mam się lękać? Najwyższy nie będzie pamiętał moich grzechów.
19 para não acontecer que Deus se esqueça de ti na presença deles, e que, tornando-te insensato pela tua excessiva familiaridade, tenhas de suportar um insulto, e desejes não ter nascido, e amaldiçoes o dia do teu nascimento.	19 Tylko oczy ludzkie są postrachem dla niego, a zapomina, że oczy Pana, nad słońce dziesięć tysięcy razy jaśniejsze, patrzą na wszystkie drogi człowieka i widzą zakątki najbardziej ukryte.
20 O homem acostumado a dizer palavras injuriosas jamais se corrigirá disso.	20 Wszystkie rzeczy są Mu znane, zanim powstały, tym więc bardziej - po ich stworzeniu.
21 Duas espécies de pessoas multiplicam os pecados, e a terceira atrai sobre si a cólera e a perdição.	21 Takiego człowieka spotka kara na ulicach miasta, tam gdzie nie będzie się spodziewał niczego - zostanie schwytany.
22 A alma que queima como um fogo ardente não se apagará antes de ter devorado alguma coisa.	22 Podobnie i kobieta, która zdradziła męża i podrzuca spadkobiercę poczętego z innym:
23 O homem que abusa de seu próprio corpo, não terá sossego enquanto não acender uma fogueira.	23 najpierw stała się nieposłuszna prawu Najwyższego, następnie przeciw mężowi swemu postąpiła niegodziwie, a po trzecie popełniła cudzołóstwo nieczystością i poczęła dzieci z mężczyzny obcego.
24 Para o fornicador todo o alimento é doce; não se cansará de pecar até à morte.	24 Poprowadzą ją przed zgromadzenie i będzie śledztwo nad jej dziećmi.
25 O homem que profana seu leito prejudica-se a si mesmo, e diz: Quem me vê?	25 Dzieci jej nie zapuszczą korzeni, gałązki te pozbawione będą owocu.
26 As trevas me rodeiam, as paredes me escondem; ninguém me olha; a quem temerei? O Altíssimo não se recordará de meus pecados.	26 Pamięć o niej zostanie jako wzór przekleństwa, a hańba jej nie będzie wymazana.
27 E ele não compreende que o olhar de Deus tudo vê, que um semelhante temor humano exclui dele o temor a Deus, e que os olhos dos homens o temem.	27 A następne pokolenie pozna, że nie ma nic lepszego nad bojaźń Pana i nic słodszego nad wypełnianie Jego przykazań.
28 Ele não sabe que os olhos do Senhor são muito mais luminosos que o sol, que examinam por todos os lados o procedimento dos homens, as profundezas do abismo, e investigam o coração humano até em seus mais íntimos esconderijos.
29 Pois, o Senhor Deus conhecia todas as coisas antes de tê-las criado, e as vê todas, depois que as completou.
30 Este tal será castigado nas praças públicas da cidade; será posto em fuga como o potro da égua, e será apanhado onde menos o esperar.
31 Será vexado diante de todos, porque não compreendeu o que é o temor a Deus.
32 Assim também perecerá toda mulher que deixar seu marido, e lhe der como herdeiro um filho adulterino, 33. porque primeiramente ela foi desobediente à lei do Altíssimo, em segundo lugar pecou contra o seu marido, cometendo assim um adultério, dando-se a si filhos de outro homem.
34 Essa mulher será trazida perante a assembléia, e seus filhos serão vigiados.
35 Seus filhos não pegarão raízes; seus ramos não darão frutos.
36 Ela deixará uma memória maldita, e sua desonra jamais se apagará.
37 E todos aqueles que lhe sobreviverem reconhecerão que nada é melhor do que o temor a Deus, e nada mais suave que guardar os seus preceitos.