A zsoltárok könyve 21

KÁLDI-NEOVULGÁTA	LXX
1 A karvezetőnek. Dávid zsoltára.	1 εις το τελος υπερ της αντιλημψεως της εωθινης ψαλμος τω δαυιδ
2 Uram, hatalmadon örvend a király, és mérhetetlenül ujjong segítségeden.	2 ο θεος ο θεος μου προσχες μοι ινα τι εγκατελιπες με μακραν απο της σωτηριας μου οι λογοι των παραπτωματων μου
3 Teljesítetted szívének kívánságát, nem tagadtad meg tőle ajkának óhajtását.	3 ο θεος μου κεκραξομαι ημερας και ουκ εισακουση και νυκτος και ουκ εις ανοιαν εμοι
4 Sőt elébe siettél boldogító áldással, fejére színarany koronát helyeztél.	4 συ δε εν αγιοις κατοικεις ο επαινος ισραηλ
5 Életet kért tőled, s te megadtad neki, hogy sokáig éljen, időtlen időkig.	5 επι σοι ηλπισαν οι πατερες ημων ηλπισαν και ερρυσω αυτους
6 Segítséged folytán nagy a dicsősége, dicsőséggel és nagy ékességgel ruháztad fel őt.	6 προς σε εκεκραξαν και εσωθησαν επι σοι ηλπισαν και ου κατησχυνθησαν
7 Valóban, áldássá tetted őt mindörökre, megörvendeztetted vidámsággal színed előtt.	7 εγω δε ειμι σκωληξ και ουκ ανθρωπος ονειδος ανθρωπου και εξουδενημα λαου
8 Minthogy az Úrban bízik a király, meg nem inog a Fölséges irgalmából.	8 παντες οι θεωρουντες με εξεμυκτηρισαν με ελαλησαν εν χειλεσιν εκινησαν κεφαλην
9 Érje utol kezed minden ellenségedet, érje el jobbod minden gyűlölődet!	9 ηλπισεν επι κυριον ρυσασθω αυτον σωσατω αυτον οτι θελει αυτον
10 Tedd őket hasonlókká tüzes kemencéhez, abban az időben, amikor megjelensz. Nyelje el őket haragjában az Úr, és a tűz eméssze el őket!	10 οτι συ ει ο εκσπασας με εκ γαστρος η ελπις μου απο μαστων της μητρος μου
11 Pusztítsd el magzataikat a földről, utódaikat az emberek fiai közül!	11 επι σε επερριφην εκ μητρας εκ κοιλιας μητρος μου θεος μου ει συ
12 Mert gonoszat határoztak ellened, álnok terveket szőttek, de semmit sem vihettek keresztül.	12 μη αποστης απ' εμου οτι θλιψις εγγυς οτι ουκ εστιν ο βοηθων
13 Mert te megfutamítottad őket, íjaddal célba vetted arcukat.	13 περιεκυκλωσαν με μοσχοι πολλοι ταυροι πιονες περιεσχον με
14 Kelj fel, Uram, hatalmaddal! Hadd magasztaljuk erődet énekkel és zsoltárral!	14 ηνοιξαν επ' εμε το στομα αυτων ως λεων ο αρπαζων και ωρυομενος
	15 ωσει υδωρ εξεχυθην και διεσκορπισθη παντα τα οστα μου εγενηθη η καρδια μου ωσει κηρος τηκομενος εν μεσω της κοιλιας μου
	16 εξηρανθη ως οστρακον η ισχυς μου και η γλωσσα μου κεκολληται τω λαρυγγι μου και εις χουν θανατου κατηγαγες με
	17 οτι εκυκλωσαν με κυνες πολλοι συναγωγη πονηρευομενων περιεσχον με ωρυξαν χειρας μου και ποδας
	18 εξηριθμησα παντα τα οστα μου αυτοι δε κατενοησαν και επειδον με
	19 διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον
	20 συ δε κυριε μη μακρυνης την βοηθειαν μου εις την αντιλημψιν μου προσχες
	21 ρυσαι απο ρομφαιας την ψυχην μου και εκ χειρος κυνος την μονογενη μου
	22 σωσον με εκ στοματος λεοντος και απο κερατων μονοκερωτων την ταπεινωσιν μου
	23 διηγησομαι το ονομα σου τοις αδελφοις μου εν μεσω εκκλησιας υμνησω σε
	24 οι φοβουμενοι κυριον αινεσατε αυτον απαν το σπερμα ιακωβ δοξασατε αυτον φοβηθητωσαν αυτον απαν το σπερμα ισραηλ
	25 οτι ουκ εξουδενωσεν ουδε προσωχθισεν τη δεησει του πτωχου ουδε απεστρεψεν το προσωπον αυτου απ' εμου και εν τω κεκραγεναι με προς αυτον εισηκουσεν μου
	26 παρα σου ο επαινος μου εν εκκλησια μεγαλη τας ευχας μου αποδωσω ενωπιον των φοβουμενων αυτον
	27 φαγονται πενητες και εμπλησθησονται και αινεσουσιν κυριον οι εκζητουντες αυτον ζησονται αι καρδιαι αυτων εις αιωνα αιωνος
	28 μνησθησονται και επιστραφησονται προς κυριον παντα τα περατα της γης και προσκυνησουσιν ενωπιον σου πασαι αι πατριαι των εθνων
	29 οτι του κυριου η βασιλεια και αυτος δεσποζει των εθνων
	30 εφαγον και προσεκυνησαν παντες οι πιονες της γης ενωπιον αυτου προπεσουνται παντες οι καταβαινοντες εις την γην και η ψυχη μου αυτω ζη
	31 και το σπερμα μου δουλευσει αυτω αναγγελησεται τω κυριω γενεα η ερχομενη
	32 και αναγγελουσιν την δικαιοσυνην αυτου λαω τω τεχθησομενω οτι εποιησεν ο κυριος