1 Nie polegaj na swoich bogactwach i nie mów: Jestem samowystarczalny. | 1 Не покладайся на власні багатства, не кажи, — я самодостатній! |
2 Nie daj się uwieść żądzom i sile, by iść za zachciankami swego serca. | 2 Не потурай своїй душі та потузі своїй, щоб не ввели тебе в пожадання твого серця. |
3 Nie mów: Któż mi ma coś do rozkazywania? Albowiem Pan z całą pewnością wymierzy ci sprawiedliwość. | 3 і не кажи, хто, мовляв, мій володар, — бо каригідне Господь таки скарає. |
4 Nie mów: Zgrzeszyłem i cóż mi się stało? Albowiem Pan jest cierpliwy. | 4 Не говори: «Згрішив, а що мені сталось?» — Господь бо довготерпеливий. |
5 Nie bądź tak pewny darowania ci win, byś miał dodawać grzech do grzechu. | 5 Не покладайсь на прощення занадто, гріхи до гріхів додававши, |
6 Nie mów: Jego miłosierdzie zgładzi mnóstwo moich grzechów. U Niego jest miłosierdzie, ale i zapalczywość, a na grzeszników spadnie Jego gniew karzący. | 6 і не кажи: «А що милосердя його велике, то й безліч гріхів мені він відпустить», — бо й милосердя, і гнів є у нього, тож на грішних спаде його обурення. |
7 Nie zwlekaj z nawróceniem do Pana ani nie odkładaj tego z dnia na dzień: nagle bowiem gniew Jego przyjdzie i zginiesz w dniu wymiaru sprawiedliwości. | 7 Не гайся повернутися до Господа, не відкладай з днини на днину, бо зненацька вибухне гнів Господній, то й загинеш у годині помсти. |
8 Nie polegaj na bogactwach niesprawiedliwie nabytych, nic ci bowiem nie pomogą w nieszczęściu. | 8 Не звіряйсь на багатства, несправедливо набуті: не допоможуть тобі в день нещастя. |
9 Nie przewiewaj zboża przy każdym wietrze ani nie chodź po każdej ścieżce - takim jest bowiem grzesznik dwujęzyczny. | 9 Не війся у кожному вітрі і не ступай усякою стежкою: так бо робить грішник двоязичний. |
10 Twardo stój przy swym przekonaniu i jedno miej tylko słowo! | 10 Стій твердо при своїй думці, і хай одне буде твоє слово. |
11 Bądź skory do słuchania, a odpowiadaj po namyśle! | 11 Слухавши, будь скорий, а відповідавши — повільний. |
12 Jeśli znasz się na rzeczy, odpowiedz bliźniemu, a jeśli nie, rękę twą połóż na ustach! | 12 Відповідай ближньому, коли відаєш, коли ж ні — поклади долоню на уста собі! |
13 W mowie jest chwała i hańba człowieka, a język może sprowadzić jego upadek. | 13 І слава, і неслава — в розмові; язик людини — її погибель. |
14 Bacz, abyś nie był nazwany oszczercą i nie czyń swym językiem zasadzek. Bo złodziej doznaje hańby, a dwujęzyczny najgorszego napiętnowania. | 14 Не допусти, щоб тебе називали підшептувачем, і язиком своїм не наклеплюй, бо на злодія сором спадає, і на двоязичного — осуд тяжкий. |
15 Nie uchybiaj ani w wielkich, ani w małych rzeczach, i nie stawaj się wrogiem zamiast być przyjacielem; jak bowiem złe imię odziedziczy hańbę i naganę, tak również grzesznik dwujęzyczny. | 15 Ні в великім, ні в малім не провинюйсь, і не ставай з друга ворогом. |