| 1 Lepszy jest suchy kęs chleba w spokoju niż dom pełen biesiad kłótliwych. | 1 لقمة يابسة ومعها سلامة خير من بيت ملآن ذبائح مع خصام. |
| 2 Sługa rozumny weźmie górę nad bezecnym synem i z braćmi posiądzie dziedzictwo. | 2 العبد الفطن يتسلط على الابن المخزي ويقاسم الاخوة الميراث. |
| 3 Dla srebra - tygiel, dla złota - piec, a dla serc probierzem jest Pan. | 3 البوطة للفضة والكور للذهب وممتحن القلوب الرب. |
| 4 Nikczemnik zważa na wargi nieprawe, oszust słucha języka przewrotnych. | 4 الفاعل الشر يصغى الى شفة الاثم والكاذب يأذن للسان فساد. |
| 5 Kto drwi z ubogiego, znieważa jego Stwórcę, kto cieszy się z klęski, nie ujdzie karania. | 5 المستهزئ بالفقير يعيّر خالقه. الفرحان ببلية لا يتبرأ. |
| 6 Koroną starców - synowie synów, a chlubą synów - ojcowie. | 6 تاج الشيوخ بنو البنين وفخر البنين آباؤهم. |
| 7 Nie przystoi głupcowi mowa wytworna, tym mniej możnemu - warga kłamliwa. | 7 لا تليق بالاحمق شفة السودد. كم بالاحرى شفة الكذب بالشريف. |
| 8 Dla dającego - dar kamieniem szczęścia: gdziekolwiek się zwróci, ma powodzenie. | 8 الهدية حجر كريم في عيني قابلها. حيثما تتوجه تفلح. |
| 9 Kto szuka miłości, cudzy błąd tai; kto sprawę rozgłasza, poróżnia przyjaciół. | 9 من يستر معصية يطلب المحبة ومن يكرر أمرا يفرق بين الاصدقاء |
| 10 Nagana głębiej działa na mądrego niżeli na głupiego sto batów. | 10 الانتهار يؤثر في الحكيم اكثر من مئة جلدة في الجاهل. |
| 11 Zły szuka jedynie buntu, lecz zwiastun nieszczęścia będzie mu posłany. | 11 الشرير انما يطلب التمرد فيطلق عليه رسول قاس. |
| 12 Raczej spotkać niedźwiedzicę, co straciła małe, niżeli głupiego z jego głupotą. | 12 ليصادف الانسان دبة ثكول ولا جاهل في حماقته. |
| 13 Kto złem za dobre odpłaca, temu zło nie ustąpi z domu. | 13 من يجازي عن خير بشر لن يبرح الشر من بيته. |
| 14 Kłótnię zaczynać to dać upust wodzie, nim spór wybuchnie - uciekaj! | 14 ابتداء الخصام اطلاق الماء. فقبل ان تدفق المخاصمة اتركها. |
| 15 Kto uwalnia łotra i kto skazuje niewinnych: Pan do obu czuje odrazę. | 15 مبرّئ المذنب ومذنّب البريء كلاهما مكرهة الرب. |
| 16 Po cóż pieniądze w ręku głupiego? Brak mu rozumu, by nabyć mądrości. | 16 لماذا في يد الجاهل ثمن. ألاقتناء الحكمة وليس له فهم. |
| 17 Przyjaciel kocha w każdym czasie, a bratem się staje w nieszczęściu. | 17 الصدّيق يحب في كل وقت. اما الاخ فللشدة يولد. |
| 18 Niemądry jest ten, kto daje porękę i kto przysięgą ręczy za bliźniego. | 18 الانسان الناقص الفهم يصفق كفا ويضمن صاحبه ضمانا. |
| 19 Kto lubi kłótnie, grzech lubi, kto podwyższa bramę, szuka zagłady. | 19 محب المعصية محب الخصام. المعلي بابه يطلب الكسر. |
| 20 Szczęścia nie zazna serce przewrotne, w zło wpada - kto przewrotny w języku. | 20 الملتوي القلب لا يجد خيرا والمتقلب اللسان يقع في السوء. |
| 21 Kto zrodził głupca, wiele ma zmartwień, nie cieszy się ojciec nicponia. | 21 من يلد جاهلا فلحزنه. ولا يفرح ابو الاحمق. |
| 22 Radość serca wychodzi na zdrowie, duch przygnębiony wysusza kości. | 22 القلب الفرحان يطيّب الجسم والروح المنسحقة تجفف العظم. |
| 23 Niegodziwiec dar bierze z zanadrza, by ścieżki prawa naginać. | 23 الشرير يأخذ الرشوة من الحضن ليعوّج طرق القضاء. |
| 24 Przed rozumnego obliczem jest mądrość, lecz oczy głupiego na krańcach ziemi. | 24 الحكمة عند الفهيم وعينا الجاهل في اقصى الارض. |
| 25 Zmartwieniem ojca syn niemądry, goryczą - swej rodzicielki. | 25 الابن الجاهل غم لابيه ومرارة للتي ولدته. |
| 26 Dla sprawiedliwego i kara grzywny niedobra, zbić rózgą zacnego to przeciw prawości. | 26 ايضا تغريم البريء ليس بحسن وكذلك ضرب الشرفاء لاجل الاستقامة. |
| 27 Rozsądek posiadł, kto w słowach oszczędny, kto spokojnego ducha - roztropny. | 27 ذو المعرفة يبقي كلامه وذو الفهم وقور الروح. |
| 28 I głupi, gdy milczy, wydaje się mądrym, kto wargi zamyka - bezpieczny. | 28 بل الاحمق اذا سكت يحسب حكيما ومن ضم شفتيه فهيما |