Księga Psalmów 7

Biblia Tysiąclecia	NOVA VULGATA
1 Skarga Dawida, którą wyśpiewał do Pan z powodu Kusza Beniamity.	1 Lamentatio David, quam cantavit Domino propter Chus Beniaminitam.
2 Panie, Boże mój, do Ciebie się uciekam; wybaw mnie i uwolnij od wszystkich prześladowców,	2 Domine Deus meus, in te speravi; salvum me fac ex omnibus persequentibus me et libera me,
3 by kto - jak lew - mnie nie porwał i nie rozszarpał, gdy zabraknie wybawcy.	3 ne quando rapiat ut leo animam meam discerpens, dum non est qui salvum faciat.
4 Boże mój, Panie, jeżeli ja to popełniłem, jeśli nieprawość plami moje ręce,	4 Domine Deus meus, si feci istud, si est iniquitas in manibus meis,
5 jeśli wyrządziłem zło swemu dobroczyńcy i swego wroga złupiłem doszczętnie,	5 si reddidi retribuenti mihi mala et exspoliavi inimicum meum dimittens inanem,
6 to niech nieprzyjaciel ściga mnie i schwyci, i wdepcze w ziemię me życie, a godność moją niechaj w proch obali.	6 persequatur inimicus animam meam et comprehendat et conculcet in terra vitam meam et gloriam meam in pulverem deducat.
7 Powstań, o Panie, w Twym gniewie, podnieś się przeciw zaciekłości mych ciemięzców, wystąp w sądzie, jaki zapowiedziałeś.	7 Exsurge, Domine, in ira tua et exaltare contra indignationem inimicorum meorum et exsurge, Deus meus, in iudicio, quod mandasti.
8 Gromada narodów niechaj Cię otoczy, a Ty zasiądź ponad nią wysoko.	8 Et synagoga populorum circumdabit te, et super hanc in altum regredere:
9 Pan jest Sędzią narodów: Panie, przyznaj mi słuszność, według mej sprawiedliwości i według niewinności, jaka jest we mnie.	9 Dominus iudicat populos. Iudica me, Domine, secundum iustitiam meam et secundum innocentiam meam, quae est in me.
10 Niechaj ustanie nieprawość występnych, a sprawiedliwego umocnij, Boże sprawiedliwy, Ty, co przenikasz serca i nerki.	10 Consumatur nequitia peccatorum; et iustum confirma: scrutans corda et renes Deus iustus.
11 Tarczą jest dla mnie Bóg, co zbawia prawych sercem.	11 Adiutorium meum apud Deum, qui salvos facit rectos corde.
12 Bóg - Sędzia sprawiedliwy, Bóg codziennie pałający gniewem.	12 Deus iudex iustus, fortis, irascens per singulos dies.
13 Jeśli się [kto] nie nawróci, miecz swój On wyostrzy;	13 Nonne iterum gladium suum exacuit, arcum suum tetendit et paravit illum?
14 przygotuje na niego pociski śmiertelne, sporządzi swe ogniste strzały.	14 Et paravit sibi vasa mortis, sagittas suas ardentes effecit.
15 Oto [tamten] począł nieprawość, brzemienny jest udręką i rodzi podstęp.	15 Ecce parturiit iniustitiam, concepit dolorem et peperit iniquitatem;
16 Wykopał dół i pogłębił go, lecz wpadł do jamy, którą przygotował.	16 lacum aperuit et effodit eum et incidit in foveam, quam fecit.
17 Jego złość obróci się na jego głowę, a jego gwałt spadnie mu na ciemię.	17 Convertetur dolor eius in caput eius, et in verticem ipsius iniquitas eius descendet.
18 Ja zaś uwielbiam Pana za Jego sprawiedliwość, psalm śpiewam imieniu Pana Najwyższego.	18 Confitebor Domino secundum iustitiam eius et psallam nomini Domini Altissimi.