Księga Psalmów 44
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
Biblia Tysiąclecia | BIBBIA VOLGARE |
---|---|
1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Pieśń pouczająca. | 1 In fine, per quelli che saranno commutati, alli figliuoli di Core all' intelletto; [cantico] per il diletto. |
2 Boże, słyszeliśmy na własne uszy: ojcowie nasi nam opowiedzieli o czynie, którego za ich dni dokonałeś, za dni starożytnych. | 2 Il cuore mio ha mandato fuori la buona parola; dico io le opere mie al re. (Ma) la lingua mia è calamo del scrittore, velocemente scrivendo. |
3 Ty własną ręką wygnałeś pogan, a ich zasadziłeś, starłeś narody, a im dałeś przestrzeń. | 3 Tu sei bello di bellezza fra i figliuoli delli uomini; nelle tue labbra è sparta la grazia; però Iddio ti ha benedetto in eterno. |
4 Bo nie zdobyli kraju swoim mieczem ani ich nie ocaliło własne ramię, lecz prawica i ramię Twoje, i światło Twego oblicza, boś ich umiłował. | 4 Accingiti col tuo coltello sopra le tue reni, potentissimamente. |
5 Ty, o mój Boże, jesteś moim Królem, który Jakubowi zapewniałeś ocalenie. | 5 Per la tua qualità e bellezza attendi, va prosperamente, e regna per la verità e mansuetudine e giustizia; mirabilmente ti difenderà la tua destra. |
6 Dzięki Tobie nacieramy na naszych wrogów i naszych napastników depczemy w imię Twoje. | 6 Le tue sagitte sono acute; i popoli caderanno sotto di te, in li cuori de' nemici del re. |
7 Bo nie zaufałem mojemu łukowi ani mój miecz mnie nie ocalił; | 7 Iddio, la tua sedia è IN SECULUM SECULI; la bacchetta del tuo regno è bacchetta di direzione. |
8 lecz Ty nas wybawiłeś od wrogów i zawstydziłeś Tych, co nas nienawidzą. | 8 Tu amasti la giustizia, e odiasti la iniquità; però ha te unto il Dio, Dio tuo, con l'olio della letizia fra i tuoi consorti. |
9 W każdym czasie chlubimy się Bogiem i sławimy bez przerwy Twe imię. | 9 Dalle case di avolio nelle tue vestimenta viene la mirra, la gomma odorifera e la cassia. |
10 A jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz już z naszymi wojskami; | 10 Per le quali te delettorono le figliuole de' re nel tuo onore. Stette la regina alla tua parte destra nel vestito aurato, circondata da varietà. |
11 sprawiłeś, że ustępujemy przed wrogiem, a ci, co nas nienawidzą, łup sobie zdobyli. | 11 Audi, figliuola, e vedi e inclina la tua orecchia; e dimentica il tuo popolo, e la casa del tuo padre. |
12 Na rzeź nas wydałeś jak owce i rozproszyłeś nas między pogan. | 12 E il re desiderarà la tua bellezza; per che egli è il tuo Signore Iddio, e adoreranno quello. |
13 Swój lud sprzedałeś za bezcen i niewiele zyskałeś na tej sprzedaży. | 13 E gli figliuoli di Tiro deprecaranno il tuo volto cogli doni; tutte le orecchie del popolo. |
14 Wystawiłeś nas na wzgardę sąsiadom, na śmiech i urąganie naszego otoczenia. | 14 Ogni sua gloria è alla figliuola del re dalla parte di dentro; in le fimbrie auree |
15 Uczyniłeś nas przedmiotem przysłowia wśród pogan, ludy potrząsają głową nad nami. | 15 vestita dintorno di varietà. Al re saranno menate le vergini dopo quella; le sue prossime a te saranno portate. |
16 Wciąż przede mną jest moja zniewaga i wstyd mi twarz okrywa, | 16 Porteransi con letizia e allegrezza; saranno menate nel tempio del re. |
17 na głos miotającego obelgi i szyderstwa, wobec wroga i mściciela. | 17 A te sono nasciuti gli figliuoli per i tuoi padri; ordineràgli principi sopra ogni terra. |
18 Wszystko to na nas przyszło, a jednak myśmy nie zapomnieli o Tobie i nie złamaliśmy Twego przymierza, | |
19 ani serce nasze się nie odwróciło i kroki nasze nie zboczyły z Twej ścieżki, | |
20 kiedy nas starłeś w miejscu szakali i okryłeś nas mrokiem. | |
21 Gdybyśmy zapomnieli imię Boga naszego i wyciągali ręce do obcego boga, | |
22 czyżby Bóg tego nie dostrzegł, On, który zna tajniki serca? | |
23 Lecz to przez wzgląd na Ciebie ciągle nas mordują, mają nas za owce na rzeź przeznaczone. | |
24 Ocknij się! Dlaczego śpisz, Panie? Przebudź się! Nie odrzucaj na zawsze! | |
25 Dlaczego ukrywasz Twoje oblicze? Zapominasz o nędzy i ucisku naszym? | |
26 Albowiem dusza nasza pogrążyła się w prochu, a ciało do ziemi. | |
27 Powstań, przyjdź nam na pomoc i wyzwól nas przez swą łaskawość! |