Księga Psalmów 44

Biblia Tysiąclecia	BIBLIA
1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Pieśń pouczająca.	1 Del maestro de coro. De los hijos de Coré. Poema.
2 Boże, słyszeliśmy na własne uszy: ojcowie nasi nam opowiedzieli o czynie, którego za ich dni dokonałeś, za dni starożytnych.	2 Oh Dios, con nuestros propios oídos lo oímos, nos lo contaron nuestros padres, la obra que tú hiciste en sus días, en los días antiguos,
3 Ty własną ręką wygnałeś pogan, a ich zasadziłeś, starłeś narody, a im dałeś przestrzeń.	3 y con tu propia mano. Para plantarlos a ellos, expulsaste naciones, para ensancharlos, maltrataste pueblos;
4 Bo nie zdobyli kraju swoim mieczem ani ich nie ocaliło własne ramię, lecz prawica i ramię Twoje, i światło Twego oblicza, boś ich umiłował.	4 no por su espada conquistaron la tierra, ni su brazo les dio la victoria, sino que fueron tu diestra y tu brazo, y la luz de tu rostro, porque los amabas.
5 Ty, o mój Boże, jesteś moim Królem, który Jakubowi zapewniałeś ocalenie.	5 Tú sólo, oh Rey mío, Dios mío, decidías las victorias de Jacob;
6 Dzięki Tobie nacieramy na naszych wrogów i naszych napastników depczemy w imię Twoje.	6 por ti nosotros hundíamos a nuestros adversarios, por tu nombre pisábamos a nuestros agresores.
7 Bo nie zaufałem mojemu łukowi ani mój miecz mnie nie ocalił;	7 No estaba en mi arco mi confianza, ni mi espada me hizo vencedor;
8 lecz Ty nas wybawiłeś od wrogów i zawstydziłeś Tych, co nas nienawidzą.	8 que tú nos salvabas de nuestros adversarios, tú cubrías de vergüenza a nuestros enemigos;
9 W każdym czasie chlubimy się Bogiem i sławimy bez przerwy Twe imię.	9 en Dios todo el día nos gloriábamos, celebrando tu nombre sin cesar. Pausa.
10 A jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz już z naszymi wojskami;	10 Y con todo, nos has rechazado y confundido, no sales ya con nuestras tropas,
11 sprawiłeś, że ustępujemy przed wrogiem, a ci, co nas nienawidzą, łup sobie zdobyli.	11 nos haces dar la espalda al adversario, nuestros enemigos saquean a placer.
12 Na rzeź nas wydałeś jak owce i rozproszyłeś nas między pogan.	12 Como ovejas de matadero nos entregas, y en medio de los pueblos nos has desperdigado;
13 Swój lud sprzedałeś za bezcen i niewiele zyskałeś na tej sprzedaży.	13 vendes tu pueblo sin ventaja, y nada sacas de su precio.
14 Wystawiłeś nas na wzgardę sąsiadom, na śmiech i urąganie naszego otoczenia.	14 De nuestros vecinos nos haces la irrisión, burla y escarnio de nuestros circundantes;
15 Uczyniłeś nas przedmiotem przysłowia wśród pogan, ludy potrząsają głową nad nami.	15 mote nos haces entre las naciones, meneo de cabeza entre los pueblos.
16 Wciąż przede mną jest moja zniewaga i wstyd mi twarz okrywa,	16 Todo el día mi ignominia está ante mí, la vergüenza cubre mi semblante,
17 na głos miotającego obelgi i szyderstwa, wobec wroga i mściciela.	17 bajo los gritos de insulto y de blasfemia, ante la faz del odio y la venganza.
18 Wszystko to na nas przyszło, a jednak myśmy nie zapomnieli o Tobie i nie złamaliśmy Twego przymierza,	18 Nos llegó todo esto sin haberte olvidado, sin haber traicionado tu alianza.
19 ani serce nasze się nie odwróciło i kroki nasze nie zboczyły z Twej ścieżki,	19 ¡No habían vuelto atrás nuestros corazones, ni habían dejado nuestros pasos tu sendero,
20 kiedy nas starłeś w miejscu szakali i okryłeś nas mrokiem.	20 para que tú nos aplastaras en morada de chacales, y nos cubrieras con la sombra de la muerte!
21 Gdybyśmy zapomnieli imię Boga naszego i wyciągali ręce do obcego boga,	21 Si hubiésemos olvidado el nombre de nuestro Dios o alzado nuestras manos hacia un dios extranjero,
22 czyżby Bóg tego nie dostrzegł, On, który zna tajniki serca?	22 ¿no se habría dado cuenta Dios, él, que del corazón conoce los secretos?
23 Lecz to przez wzgląd na Ciebie ciągle nas mordują, mają nas za owce na rzeź przeznaczone.	23 Pero por ti se nos mata cada día, como ovejas de matadero se nos trata.
24 Ocknij się! Dlaczego śpisz, Panie? Przebudź się! Nie odrzucaj na zawsze!	24 ¡Despierta ya! ¿Por qué duermes, Señor? ¡Levántate, no rechaces para siempre!
25 Dlaczego ukrywasz Twoje oblicze? Zapominasz o nędzy i ucisku naszym?	25 ¿Por qué ocultas tu rostro, olvidas nuestra opresión, nuestra miseria?
26 Albowiem dusza nasza pogrążyła się w prochu, a ciało do ziemi.	26 Pues nuestra alma está hundida en el polvo, pegado a la tierra nuestro vientre.
27 Powstań, przyjdź nam na pomoc i wyzwól nas przez swą łaskawość!	27 ¡Alzate, ven en nuestra ayuda, rescátanos por tu amor!