Księga Psalmów 30

Biblia Tysiąclecia	VULGATA
1 Psalm. Pieśń na uroczystość poświęcenia świątyni. Dawidowy.	1 In finem. Psalmus David, pro extasi.
2 Wysławiam Ciebie, Panie, boś mnie wybawił i nie uradowałeś mych wrogów z mojego powodu.	2 In te, Domine, speravi ; non confundar in æternum : in justitia tua libera me.
3 Panie, mój Boże, do Ciebie wołałem, a Tyś mnie uzdrowił.	3 Inclina ad me aurem tuam ; accelera ut eruas me. Esto mihi in Deum protectorem, et in domum refugii, ut salvum me facias :
4 Panie, dobyłeś mnie z Szeolu, przywróciłeś mnie do życia spośród schodzących do grobu.	4 quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu ; et propter nomen tuum deduces me et enutries me.
5 Śpiewajcie Panu psalm wy, co Go miłujecie, wychwalajcie pamiątkę Jego świętości!	5 Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi, quoniam tu es protector meus.
6 Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, a Jego łaskawość - przez całe życie. Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem okrzyki radości.	6 In manus tuas commendo spiritum meum ; redemisti me, Domine Deus veritatis.
7 A ja powiedziałem pewny siebie: Nigdy się nie zachwieję.	7 Odisti observantes vanitates supervacue ; ego autem in Domino speravi.
8 Z łaski Twojej, Panie, uczyniłeś mnie niezdobytą górą, a gdy ukryłeś swe oblicze, ogarnęła mnie trwoga.	8 Exsultabo, et lætabor in misericordia tua, quoniam respexisti humilitatem meam ; salvasti de necessitatibus animam meam.
9 Wołam do Ciebie, Panie, błagam Boga mego o miłosierdzie:	9 Nec conclusisti me in manibus inimici : statuisti in loco spatioso pedes meos.
10 Jaki będzie pożytek z krwi mojej, z mojego zejścia do grobu? Czyż proch Cię będzie wysławiał albo rozgłaszał Twą wierność?	10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor ; conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus.
11 Wysłuchaj, Panie, zmiłuj się nade mną; bądź, Panie, dla mnie wspomożycielem!	11 Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus. Infirmata est in paupertate virtus mea, et ossa mea conturbata sunt.
12 Biadania moje zmieniłeś mi w taniec; wór mi rozwiązałeś, opasałeś mnie radością,	12 Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium, et vicinis meis valde, et timor notis meis ; qui videbant me foras fugerunt a me.
13 by moje serce nie milknąc psalm Tobie śpiewało. Boże mój, Panie, będę Cię wysławiał na wieki.	13 Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde ; factus sum tamquam vas perditum :
	14 quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu. In eo dum convenirent simul adversum me, accipere animam meam consiliati sunt.
	15 Ego autem in te speravi, Domine ; dixi : Deus meus es tu ;
	16 in manibus tuis sortes meæ : eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me.
	17 Illustra faciem tuam super servum tuum ; salvum me fac in misericordia tua.
	18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te. Erubescant impii, et deducantur in infernum ;
	19 muta fiant labia dolosa, quæ loquuntur adversus justum iniquitatem, in superbia, et in abusione.
	20 Quam magna multitudo dulcedinis tuæ, Domine, quam abscondisti timentibus te ; perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum !
	21 Abscondes eos in abscondito faciei tuæ a conturbatione hominum ; proteges eos in tabernaculo tuo, a contradictione linguarum.
	22 Benedictus Dominus, quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.
	23 Ego autem dixi in excessu mentis meæ : Projectus sum a facie oculorum tuorum : ideo exaudisti vocem orationis meæ, dum clamarem ad te.
	24 Diligite Dominum, omnes sancti ejus, quoniam veritatem requiret Dominus, et retribuet abundanter facientibus superbiam.
	25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes qui speratis in Domino.