Księga Psalmów 14

Biblia Tysiąclecia	NEW AMERICAN BIBLE
1 Kierownikowi chóru. Dawidowy. Mówi głupi w swoim sercu: Nie ma Boga. Oni są zepsuci, ohydne rzeczy popełniają, nikt nie czyni dobrze.	1 For the leader. Of David. Fools say in their hearts, "There is no God." Their deeds are loathsome and corrupt; not one does what is right.
2 Pan spogląda z nieba na synów ludzkich, badając, czy jest wśród nich rozumny, który szukałby Boga.	2 The LORD looks down from heaven upon the human race, To see if even one is wise, if even one seeks God.
3 Wszyscy razem zbłądzili, stali się nikczemni: nie ma takiego, co dobrze czyni, nie ma ani jednego.	3 All have gone astray; all alike are perverse. Not one does what is right, not even one.
4 Czyż się nie opamiętają wszyscy, którzy czynią nieprawość, którzy lud mój pożerają, jak gdyby chleb jedli, którzy nie wzywają Pana?	4 Will these evildoers never learn? They devour my people as they devour bread; they do not call upon the LORD.
5 Tam zadrżeli ze strachu, gdyż Bóg jest z pokoleniem sprawiedliwym.	5 They have good reason, then, to fear; God is with the company of the just.
6 Chcecie udaremnić zamiar biedaka: lecz Pan jest jego ucieczką.	6 They would crush the hopes of the poor, but the poor have the LORD as their refuge.
7 Kto przyniesie z Syjonu zbawienie Izraela? Gdy Pan odmieni los swego narodu, Jakub się rozraduje, Izrael się ucieszy.	7 Oh, that from Zion might come the deliverance of Israel, That Jacob may rejoice, and Israel be glad when the LORD restores his people!