Księga Psalmów 14

Biblia Tysiąclecia	BIBLES DES PEUPLES
1 Kierownikowi chóru. Dawidowy. Mówi głupi w swoim sercu: Nie ma Boga. Oni są zepsuci, ohydne rzeczy popełniają, nikt nie czyni dobrze.	1 Au maître de chant. De David. L’insensé l’a décidé: “Il n’y a pas de Dieu.” C’est la corruption, c’est l’immoralité: pas un qui fasse le bien.
2 Pan spogląda z nieba na synów ludzkich, badając, czy jest wśród nich rozumny, który szukałby Boga.	2 Du haut des cieux le Seigneur se penche sur cette race d’Adam. Il cherche du regard un homme qui vaille, quelqu’un qui recherche Dieu.
3 Wszyscy razem zbłądzili, stali się nikczemni: nie ma takiego, co dobrze czyni, nie ma ani jednego.	3 Mais tous sont dévoyés, également pervertis. Pas un qui fasse le bien, pas même un seul.
4 Czyż się nie opamiętają wszyscy, którzy czynią nieprawość, którzy lud mój pożerają, jak gdyby chleb jedli, którzy nie wzywają Pana?	4 Ils ne pensent donc pas, ces gens qui font le mal et qui dévorent mon peuple: c’est là leur pain. Ils ne prient jamais le Seigneur.
5 Tam zadrżeli ze strachu, gdyż Bóg jest z pokoleniem sprawiedliwym.	5 Mais les voici soudain frappés d’effroi: le Seigneur était là dans le parti des justes!
6 Chcecie udaremnić zamiar biedaka: lecz Pan jest jego ucieczką.	6 Vous pouviez bien détruire les espoirs du pauvre mais le Seigneur est son refuge.
7 Kto przyniesie z Syjonu zbawienie Izraela? Gdy Pan odmieni los swego narodu, Jakub się rozraduje, Izrael się ucieszy.	7 Quand donc brillera en Sion le salut d’Israël? Quand le Seigneur ramènera son peuple, ce sera la joie en Jacob, Israël sera comblé.