Księga Psalmów 132

Biblia Tysiąclecia	DIODATI
1 Pieśń stopni. Pamiętaj, Panie, Dawidowi cały trud jego:	1 Cantico di Maalot. RICORDATI, Signore, di Davide, E di tutte le sue afflizioni.
2 o tym, jak złożył przysięgę przed Panem, związał się ślubem przed Mocnym Jakuba:	2 Come egli giurò al Signore, E fece voto al Possente di Giacobbe, dicendo:
3 Nie wejdę do mieszkania w moim domu, nie wstąpię na posłanie mego łoża,	3 Se io entro nel tabernacolo della mia casa, Se salgo sopra la lettiera del mio letto;
4 nie użyczę snu moim oczom, powiekom moim spoczynku,	4 Se do alcun sonno agli occhi miei, O alcun sonnecchiare alle mie palpebre;
5 póki nie znajdę miejsca dla Pana, mieszkania - Mocnemu Jakuba.	5 Infino a tanto che io abbia trovato un luogo al Signore, Degli abitacoli al Possente di Giacobbe.
6 Otośmy słyszeli w Efrata o arce, znaleźliśmy ją na polach Jaaru.	6 Ecco, noi abbiamo udito che l’Arca era stata nella contrada Efratea; Poi la trovammo ne’ campi di Iaar.
7 Wejdźmy do Jego mieszkania, padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego!	7 Entriamo negli abitacoli del Signore; Adoriamo allo scannello de’ suoi piedi.
8 Wyrusz, o Panie, na miejsce Twego odpocznienia, Ty i Twoja arka pełna chwały!	8 Levati, Signore; Tu, e l’Arca della tua forza, per entrar nel tuo riposo.
9 Niech się kapłani Twoi odzieją w sprawiedliwość, a Twoi czciciele niech się radują!	9 I tuoi sacerdoti sieno rivestiti di giustizia, E giubilino i tuoi santi.
10 Przez wzgląd na sługę Twojego, Dawida, nie odtrącaj oblicza Twego pomazańca!	10 Per amor di Davide, tuo servitore, Non negare al tuo unto la sua richiesta
11 Pan zaprzysiągł Dawidowi trwałą obietnicę, od której nie odstąpi: [Potomstwo] z ciebie zrodzone posadzę na twoim tronie.	11 Il Signore giurò verità a Davide, E non la rivocherà, dicendo: Io metterò sopra il tuo trono del frutto del tuo ventre.
12 Jeżeli zachowają twoi synowie moje przymierze i moje napomnienia, których im udzielę, także ich synowie na wieki zasiądą na twoim tronie.	12 Se i tuoi figliuoli osservano il mio patto, E la mia testimonianza, che io insegnerò loro; Essi, e i lor figliuoli in perpetuo, Sederanno sopra il tuo trono.
13 Pan bowiem wybrał Syjon, tej siedziby zapragnął dla siebie:	13 Perciocchè il Signore ha eletta Sion; Egli l’ha gradita per sua stanza, dicendo:
14 To jest miejsce mego odpoczynku na wieki, tu będę mieszkał, bo tego pragnąłem dla siebie.	14 Questo è il mio riposo in perpetuo, Qui abiterò; perciocchè questo è il luogo che io ho desiderato.
15 Będę szczodrze błogosławił jego zasobom, jego ubogich nasycę chlebem.	15 Io benedirò largamente la sua vittuaglia; Io sazierò di pane i suoi poveri.
16 Jego kapłanów odzieję zbawieniem, a ci, którzy go prawdziwie miłują, będą się radować.	16 E vestirò i suoi sacerdoti di vesti di liberazione; E i suoi santi giubileranno in gran letizia.
17 Wzbudzę tam moc dla Dawida, zgotuję światło dla mego pomazańca!	17 Quivi farò germogliare un corno a Davide; E terrò accesa una lampana al mio unto.
18 Odzieję wstydem jego nieprzyjaciół, a nad nim zabłyśnie jego korona.	18 Io vestirò i suoi nemici di vergogna; E la sua benda reale fiorirà sopra lui