Księga Psalmów 106

Biblia Tysiąclecia	BIBBIA TINTORI
1 Alleluja. Chwalcie Pana, bo dobry, bo na wieki Jego łaskawość.	1 Celebrate il Signore, perchè figli è buono, perchè la sua misericordia dura in eterno.
2 Któż opowie dzieła potęgi Pana, ogłosi wszystkie Jego pochwały?	2 Lo dicano i redenti dal Signore, quelli che ha liberati dal potere del nemico, ha radunati da tutti i paesi:
3 Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań, w każdym czasie czynią to, co sprawiedliwe.	3 Dall'oriente e dall'occidente, dal settentrione e dal mare.
4 Pamiętaj o nas, Panie, gdyż masz upodobanie w swym ludzie. Przyjdź nam z pomocą,	4 Andavan errando pel deserto, in aride lande, senza trovar la via di una città da abitare.
5 abyśmy ujrzeli szczęście Twych wybranych, radowali się radością Twojego ludu, chlubili się razem z Twoim dziedzictwem.	5 Affamati ed assetati, si sentivan venire meno gli spiriti.
6 Zgrzeszyliśmy, wraz z naszymi przodkami, popełniliśmy nieprawość, żyliśmy występnie.	6 Nella tribolazione gridarono al Signore, e li liberò dalle loro angustie.
7 Ojcowie nasi w Egipcie nie pojęli Twych cudów, nie pamiętali ogromu łask Twoich, lecz zbuntowali się przeciw Najwyższemu nad Morzem Czerwonym.	7 E li menò per la diritta via, in modo che giungessero a città da abitare.
8 Ale ocalił ich przez wzgląd na swoje imię, aby objawić swoją potęgę.	8 Celebrino il Signore le sue misericordie o le sue maraviglie in favore dei figli degli uomini.
9 Zgromił Morze Czerwone i wyschło, i poprowadził ich przez fale jakby przez pustynię.	9 Perchè Egli ha ripiena a sazietà l'anima vuota, e l'anima famelica l'ha saziata di beni.
10 I ocalił ich z ręki ciemięzcy, i z ręki przeciwnika uwolnił.	10 Sedevan nelle tenebre e nell'ombra di morte, prigionieri nella miseria e nelle catene;
11 Wody pokryły ich wrogów: ani jeden z nich nie pozostał.	11 Perchè s'eran ribellati alle parole di Dio ed avevan disprezzati i consigli dell'Altissimo.
12 Słowom więc Jego uwierzyli i śpiewali Jemu pochwały.	12 E fu umiliato negli affanni il loro cuore, rimasero senza forze, e non v'era chi li aiutasse.
13 Szybko o dziełach Jego zapomnieli: na Jego radę nie czekali.	13 Nella tribolazione gridarono al Signore, e li liberò dalle loro angustie.
14 Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na odludziu.	14 Li cavò dalle tenebre e dalle ombre di morte, e ne spezzò le catene.
15 Uczynił zadość ich żądaniu, lecz zesłał na nich zarazę.	15 Celebrino il Signore le sue misericordie e le sue maraviglie in favore dei figli degli uomini.
16 Zazdrościli Mojżeszowi w obozie, Aaronowi, świętemu Pańskiemu.	16 Spezzò le porte di bronzo, infranse le sbarre di ferro.
17 Otwarła się ziemia i połknęła Datana, i nakryła zgraje Abirama.	17 Li sollevò dalla via delle loro iniquità: erano stati umiliati per o le loro ingiustizie.
18 I ogień zapłonął przeciw ich zgrai, i płomień spalił bezecnych.	18 Ogni cibo dava toro nausea, toccavan già le soglie della morte.
19 U stóp Horebu zrobili cielca i oddawali pokłon ulanemu posągowi.	19 Nella tribolazione gridarono a al Signore e li liberò dalle loro angustie.
20 Zamienili swą Chwałę na wizerunek cielca jedzącego siano.	20 Mandò la sua Parola e li rinsanò, li scampò dalla distruzione.
21 Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił, który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie,	21 Celebrino il Signore le sue misericordie e le sue maraviglie in favore dei figli degli uomini.
22 dziwów - w krainie Chama, zdumiewających - nad Morzem Czerwonym.	22 Offrano un sacrifizio di lode e celebrino giubilando le sue opere.
23 Postanowił ich zatem wytracić, gdyby nie Mojżesz, Jego wybraniec: on wstawił się do Niego, aby gniew Jego odwrócić, by ich nie wyniszczył.	23 Coloro che solcano sopra navi il mare e van trafficando sopra le vaste onde,
24 I wzgardzili wspaniałą ziemią, nie uwierzyli Jego słowu.	24 Essi videro le opere del Signore, le sue maraviglie negli abissi.
25 Ale szemrali w swoich namiotach, nie słuchali głosu Pańskiego.	25 Alla sua parola si levò il vento della tempesta, e ne furono sollevati i flutti del mare.
26 I przysiągł im z ręką podniesioną, że powali ich na pustyni,	26 Sai ivano fino al cielo si sprofondavano fino all'abisso; la loro anima si struggeva nel pericolo.
27 że ich potomstwo rozproszy wśród ludów, że ich rozsypie po krajach.	27 Erano sbigottiti e barcollavano come briachi, tutto il loro sapere era ridotto al niente.
28 Potem przystali do Baal-Peora, spożywali z ofiar dla [bogów] umarłych.	28 Nella tribolazione gridarono al Signore, e li liberò dalle loro angustie.
29 Drażnili Go swymi postępkami i spadła na nich plaga.	29 Mutò la tempesta in aura leggera, e i flutti del mare si tacquero:
30 Lecz powstał Pinchas, odbył sąd i zaraza ustąpiła.	30 Si rallegrarono della loro calma, ed Egli li condusse al porto da loro bramato.
31 Uznano mu to za czyn sprawiedliwy z pokolenia na pokolenie, na zawsze.	31 Celebrino il Signore le sue misericordie e le sue maraviglie in favore dei figli degli uomini.
32 Rozdrażnili Go znowu przy wodach Meriba; przez nich nieszczęście spotkało Mojżesza,	32 Lo esaltino nell'assemblea del popolo, lo lodino nel consesso degli anziani.
33 bo rozgoryczyli jego ducha i nierozważnie powiedział swymi wargami.	33 Egli ridusse i fiumi a deserti, le sorgenti d'acqua in arida landa;
34 Nie wytracili narodów, jak im to Pan nakazał.	34 La terra fertile in campo di sale, per la malizia di chi vi abitava.
35 Lecz się zmieszali z poganami i nauczyli się ich uczynków;	35 Mutò i deserti in laghi, la terra arida in sorgenti d'acqua.
36 poczęli czcić ich bałwany, które się stały dla nich pułapką.	36 E vi collocò gli affamati, che vi fondarono città da abitare.
37 I składali w ofierze swych synów i swoje córki złym duchom.	37 Seminaron campi e piantarono vigne e ne ebbero frutti copiosi.
38 I krew niewinną przelali: "krew synów swoich i córek, które złożyli w ofierze posągom kananejskim". I ziemia krwią się skalała,	38 Egli li benedisse, e moltiplicarono grandemente, e non la sciò diminuire i loro bestiami.
39 a oni się splamili swoimi czynami i swoimi występkami dopuścili się wiarołomstwa.	39 Sono stati ridotti a pochi, depressi dallo strazio del male e dal dolore.
40 Gniew Pana zapłonął przeciw Jego ludowi, tak iż poczuł wstręt do swego dziedzictwa.	40 Il disprezzo era gettato sopra i capi: li aveva fatti errare per un deserto senza via.
41 I wydał ich w ręce pogan, a zapanowali nad nimi ich przeciwnicy.	41 Ma Egli rialzò il povero dalla miseria, e ne moltiplicò le famiglie come greggi.
42 Ich wrogowie znęcali się nad nimi; pod ręką ich doznawali ucisku.	42 Ciò vedranno i giusti e se ne rallegreranno, ed ogni iniquità chiuderà la sua bocca.
43 Wielokrotnie ich uwalniał, oni zaś sprzeciwiali się Jego planom, ginęli zatem przez swe nieprawości.	43 Chi da sapiente terrà a mente queste cose e considererà le misericordie del Signore?
44 Lecz wejrzał na ich utrapienie, gdy wysłuchiwał ich błagań.
45 I wspomniał dla ich dobra na swoje przymierze i pożałował [ich] w swej wielkiej łaskawości.
46 I wzbudził dla nich litość u wszystkich, co ich uprowadzili w niewolę.
47 Ratuj nas, Panie, Boże nasz, zgromadź spośród narodów, abyśmy wielbili święte imię Twoje i dumni byli z Twej chwały.
48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieków na wieki! A cały lud niech powie: Amen! Alleluja!