Scrutatio

Mercoledi, 29 maggio 2024 - Sant'Alessandro ( Letture di oggi)

Amos 4


font
VULGATABIBBIA VOLGARE
1 Audite verbum hoc, vaccæ pingues,
quæ estis in monte Samariæ,
quæ calumniam facitis egenis
et confringitis pauperes ;
quæ dicitis dominis vestris : Afferte, et bibemus.
1 Udite la parola di Dio, o voi, vacche grasse, le quali siete nel monte di Samaria, e fate calunnia alli bisognosi, e rompete li poveri; le quali dite alli vostri signori: portate qua, e beremo.
2 Juravit Dominus Deus in sancto suo,
quia ecce dies venient super vos,
et levabunt vos in contis,
et reliquias vestras in ollis ferventibus.
2 Lo Signore Iddio giurò nel suo santo; però che ecco li di verranno sopra voi, e leveranno voi tra tutti, e lo vostro rimanente metteranno nelle pentole bollenti.
3 Et per aperturas exibitis altera contra alteram,
et projiciemini in Armon,
dicit Dominus.
3 E uscirete per le porte l' una incontro all'altra, e sarete gettate in Armon, dice il Signore.
4 Venite ad Bethel, et impie agite ;
ad Galgalam, et multiplicate prævaricationem :
et afferte mane victimas vestras,
tribus diebus decimas vestras.
4 Venite a Betel, (e portatevi) e operate malvagitadi; a Galgala, e moltiplicate la prevaricazione; e offerite la mattina li animali del sacrificio, e (darete) tre dì le vostre decime.
5 Et sacrificate de fermentato laudem,
et vocate voluntarias oblationes, et annuntiate ;
sic enim voluistis, filii Israël,
dicit Dominus Deus.
5 E sacrificate di fermentato, e date laude, e chiamate (cioè fate) le vostre offerte volontarie, e annunziate; però che voi così voleste, figliuoli d' Israel, dice lo Signore Iddio.
6 Unde et ego dedi vobis stuporem dentium in cunctis urbibus vestris,
et indigentiam panum in omnibus locis vestris ;
et non estis reversi ad me,
dicit Dominus.
6 Per la qual cosa io diedi a voi stupore (e tremore) di denti in tutte le vostre terre; e averete necessità di pane in tutti li vostri luoghi; e non ritornaste a me, dice lo Signore.
7 Ego quoque prohibui a vobis imbrem,
cum adhuc tres menses superessent usque ad messem :
et plui super unam civitatem,
et super alteram civitatem non plui ;
pars una compluta est,
et pars super quam non plui, aruit.
7 Io vietai che voi non aveste piova, conciosia cosa che ancora sieno (di soperchio) tre mesi inanzi la ricolta; e io feci piovere sopra una città, e sopra una altra non feci piovere; una parte fu bagnata, e l'altra parte, sopra la quale non piovette, si seccò.
8 Et venerunt duæ et tres civitates ad unam civitatem
ut biberent aquam, et non sunt satiatæ ;
et non redistis ad me,
dicit Dominus.
8 E vennero due e tre cittadi ad una città, acciò che bevessono l'acqua; non si saziarono; e non ritornaste a me, dice Iddio.
9 Percussi vos in vento urente, et in aurugine :
multitudinem hortorum vestrorum et vinearum vestrarum,
oliveta vestra et ficeta vestra comedit eruca :
et non redistis ad me,
dicit Dominus.
9 Io percossi voi con vento ardente [e con] marmaruche; e io guastai la moltitudine de' vostri orti (col vento putrido); e le vostre vigne e li vostri uliveti e li vostri ficheti si mangioe la ruca; e voi non ritornaste a me, dice lo Signore Iddio.
10 Misi in vos mortem in via Ægypti ;
percussi in gladio juvenes vestros,
usque ad captivitatem equorum vestrorum,
et ascendere feci putredinem castrorum vestrorum in nares vestras :
et non redistis ad me,
dicit Dominus.
10 Io mandai a voi la morte nella via d' Egitto, e percossi col coltello li vostri giovani, d' infino alla prigionia de' vostri cavalli; e feci salire la puzza de' vostri castelli nelle vostre nari; e non ritornaste a me, dice Iddio.
11 Subverti vos sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorrham,
et facti estis quasi torris raptus ab incendio :
et non redistis ad me,
dicit Dominus.
11 Io rivolsi voi sotto sopra, come lo Signore Iddio rivolse Sodoma e Gomorra; e diventaste come una ritorta nello incendio; e non ritornaste a me, dice lo Signore Iddio.
12 Quapropter hæc faciam tibi, Israël :
postquam autem hæc fecero tibi,
præparare in occursum Dei tui, Israël.
12 Per la qual cosa, o Israel, io farò questo a te, (dice Iddio); e poi ch' io l' averò fatto, apparècchiati in contro al [tuo] Signore Iddio.
13 Quia ecce formans montes,
et creans ventum,
et annuntians homini eloquium suum,
faciens matutinam nebulam,
et gradiens super excelsa terræ :
Dominus Deus exercituum nomen ejus.
13 Però ch' io formo li monti, e creo lo vento, e annunzio lo parlare all' uomo, e fo la nebbia del mattutino, e vo per l'altezza delle terre; e lo mio. nome si chiama lo Iddio delli esèrciti (Iddio d' Israel).