Isaiæ 34

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Accedite, gentes, et audite ; et populi, attendite : audiat terra, et plenitudo ejus ; orbis, et omne germen ejus.	1 Πλησιασατε, εθνη, δια να ακουσητε? και προσεξατε, λαοι? ας ακουση η γη και το πληρωμα αυτης? η οικουμενη και παντα οσα γεννωνται εν αυτη.
2 Quia indignatio Domini super omnes gentes, et furor super universam militiam eorum : interfecit eos, et dedit eos in occisionem.	2 Διοτι ο θυμος του Κυριου ειναι επι παντα τα εθνη, και η φλογερα οργη αυτου επι παντα τα στρατευματα αυτων? κατεστρεψεν αυτα ολοκληρως? παρεδωκεν αυτα εις σφαγην.
3 Interfecti eorum projicientur, et de cadaveribus eorum ascendet fœtor ; tabescent montes a sanguine eorum.	3 Οι δε πεφονευμενοι αυτων θελουσι ριφθη εξω, και η δυσωδια αυτων θελει αναδοθη απο των πτωματων αυτων? τα δε ορη θελουσι διαλυθη απο του αιματος αυτων.
4 Et tabescet omnis militia cælorum, et complicabuntur sicut liber cæli : et omnis militia eorum defluet, sicut defluit folium de vinea et de ficu.	4 Και πασα η στρατια του ουρανου θελει λυωσει, και οι ουρανοι θελουσι περιτυλιχθη ως βιβλιον, και πασα η στρατια αυτων θελει πεσει, καθως πιπτει το φυλλον απο της αμπελου και καθως πιπτουσι τα φυλλα απο της συκης.
5 Quoniam inebriatus est in cælo gladius meus ; ecce super Idumæam descendet, et super populum interfectionis meæ, ad judicium.	5 Διοτι η μαχαιρα μου εμεθυσθη εν τω ουρανω? ιδου, επι την Ιδουμαιαν και επι τον λαον της καταστροφης μου θελει καταβη δια κρισιν.
6 Gladius Domini repletus est sanguine, incrassatus est adipe, de sanguine agnorum et hircorum, de sanguine medullatorum arietum : victima enim Domini in Bosra, et interfectio magna in terra Edom.	6 Η μαχαιρα του Κυριου ειναι πληρης αιματος? επαχυνθη με το παχος, με το αιμα των αρνιων και τραγων, με το παχος των νεφρων των κριων? διοτι ο Κυριος εχει θυσιαν εν Βοσορρα και σφαγην μεγαλην εν τη γη της Ιδουμαιας.
7 Et descendent unicornes cum eis, et tauri cum potentibus ; inebriabitur terra eorum sanguine, et humus eorum adipe pinguium.	7 Και οι μονοκεροι θελουσι καταβη μετ' αυτων και οι μοσχοι μετα των ταυρων? και η γη αυτων θελει μεθυσθη απο αιματος, και το χωμα αυτων θελει παχυνθη απο παχους.
8 Quia dies ultionis Domini, annus retributionum judicii Sion.	8 Διοτι ειναι ημερα εκδικησεως του Κυριου, ενιαυτος ανταποδοσεων δια την κρισιν της Σιων.
9 Et convertentur torrentes ejus in picem, et humus ejus in sulphur ; et erit terra ejus in picem ardentem.	9 Και τα ρευματα αυτης θελουσι μεταβληθη εις πισσαν και το χωμα αυτης εις θειον, και η γη αυτης θελει κατασταθη πισσα καιομενη?
10 Nocte et die non extinguetur, in sempiternum ascendet fumus ejus, a generatione in generationem desolabitur, in sæcula sæculorum non erit transiens per eam.	10 νυκτα και ημεραν δεν θελει σβεσθη? ο καπνος αυτης θελει αναβαινει ακαταπαυστως? απο γενεας εις γενεαν θελει μενει ηρημωμενη? και δεν θελει υπαρχει ο διαβαινων δι' αυτης εις αιωνα αιωνος.
11 Et possidebunt illam onocrotalus et ericius ; ibis et corvus habitabunt in ea : et extendetur super eam mensura, ut redigatur ad nihilum, et perpendiculum in desolationem.	11 Αλλ' ο πελεκαν και ο ακανθοχοιρος θελουσι κληρονομησει αυτην? και η γλαυξ και ο κοραξ θελουσι κατοικει εν αυτη? και ο Κυριος θελει εξαπλωσει επ' αυτης, σχοινιον ερημωσεως και σταθμην κρημνισμου.
12 Nobiles ejus non erunt ibi ; regem potius invocabunt, et omnes principes ejus erunt in nihilum.	12 Θελουσι καλεσει εις την βασιλειαν τους μεγιστανας αυτης αλλ' ουδεις θελει εισθαι εκει? και παντες οι αρχοντες αυτης θελουσιν ελθει εις το μηδεν.
13 Et orientur in domibus ejus spinæ et urticæ, et paliurus in munitionibus ejus ; et erit cubile draconum, et pascua struthionum.	13 Και ακανθαι θελουσι βλαστησει εν τοις παλατιοις αυτης, κνιδαι και βατοι εν τοις οχυρωμασιν αυτης? και θελει εισθαι κατοικια θωων, αυλη στρουθοκαμηλων.
14 Et occurrent dæmonia onocentauris, et pilosus clamabit alter ad alterum ; ibi cubavit lamia, et invenit sibi requiem.	14 Και οι λυκοι θελουσι συναπαντασθαι εκει με τους αιλουρους? και ο σατυρος θελει φωναζει προς τον συντροφον αυτου? ο κοκκυξ ετι θελει αναπαυεσθαι εκει, ευρισκων εις εαυτον τοπον αναπαυσεως.
15 Ibi habuit foveam ericius, et enutrivit catulos, et circumfodit, et fovit in umbra ejus ; illuc congregati sunt milvi, alter ad alterum.	15 Εκει θελει εμφωλευει ο νυκτοκοραξ και θελει γεννα και επωαζει και συναγει τους νεοσσους υπο την σκιαν αυτου? εκει θελουσι συναγεσθαι και οι γυπες, εκαστος μετα του συντροφου αυτου.
16 Requirite diligenter in libro Domini, et legite : Unum ex eis non defuit, alter alterum non quæsivit ; quia quod ex ore meo procedit, ille mandavit, et spiritus ejus ipse congregavit ea.	16 Ζητησατε εν τω βιβλιω του Κυριου και αναγνωσατε? ουδεν εκ τουτων θελει λειψει, ουδεν θελει εισθαι χωρις του συντροφου αυτου? διοτι αυτο το στομα του Κυριου προσεταξε, και αυτο το πνευμα αυτου συνηγαγε ταυτα.
17 Et ipse misit eis sortem, et manus ejus divisit eam illis in mensuram : usque in æternum possidebunt eam ; in generationem et generationem habitabunt in ea.	17 Και αυτος ερριψε τον κληρον περι αυτων, και η χειρ αυτου διεμοιρασεν εις αυτα με σταθμην εκεινην την γην? θελουσι κληρονομησει αυτην εις τον αιωνα? απο γενεας εις γενεαν θελουσι κατοικει εν αυτη.