Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Thobis 14


font
VULGATABIBBIA RICCIOTTI
1 Et consummati sunt sermones Tobiæ. Et postquam illuminatus est Tobias, vixit annis quadraginta duobus, et vidit filios nepotum suorum.1 - Così finirono le parole di Tobia. Or dopo che ebbe riavuta la vista, visse ancora Tobia quarantadue anni, e vide i figli de' suoi nipoti.
2 Completis itaque annis centum duobus, sepultus est honorifice in Ninive.2 Compiuti poi centodue anni, fu onorevolmente sepolto in Ninive.
3 Quinquaginta namque et sex annorum lumen oculorum amisit, sexagenarius vero recepit.3 Difatti, a cinquantasei anni aveva perso il lume degli occhi, ed a sessanta l'aveva riacquistato.
4 Reliquum vero vitæ suæ in gaudio fuit, et cum bono profectu timoris Dei perrexit in pace.4 Il rimanente della sua vita, lo passò nella contentezza, ed avendo sempre più progredito nel timor di Dio, se ne partì in pace.
5 In hora autem mortis suæ vocavit ad se Tobiam filium suum, et septem juvenes filios ejus nepotes suos, dixitque eis :5 Al punto della sua morte, chiamò a sè il figlio Tobia, ed i sette giovani figli di lui, suoi nipoti, e disse loro:
6 Prope erit interitus Ninive : non enim excidit verbum Domini : et fratres nostri, qui dispersi sunt a terra Israël, revertentur ad eam.6 « Verrà presto la fine di Ninive; perchè la parola del Signore non cade in fallo. E tutti i nostri fratelli stati dispersi fuor della terra di Israele, ritorneranno ad essa.
7 Omnis autem deserta terra ejus replebitur, et domus Dei, quæ in ea incensa est, iterum reædificabitur : ibique revertentur omnes timentes Deum,7 Tutto il suo territorio deserto si ripopolerà, e la casa di Dio che vi fu bruciata sarà di nuovo ricostruita; ivi ritorneranno tutti quelli che temono Dio.
8 et relinquent gentes idola sua, et venient in Jerusalem, et inhabitabunt in ea :8 I popoli abbandoneranno i loro idoli, verranno in Gerusalemme, e vi dimoreranno,
9 et gaudebunt in ea omnes reges terræ, adorantes regem Israël.9 e tutt' i re della terra vi faranno festa, adorando il re d'Israele.
10 Audite ergo, filii mei, patrem vestrum : servite Domino in veritate, et inquirite ut faciatis quæ placita sunt illi :10 Ascoltate, dunque, figli miei, il padre vostro. Servite il Signore nella verità, e cercate di far quello che a lui piace.
11 et filiis vestris mandate ut faciant justitias et eleemosynas, ut sint memores Dei, et benedicant eum in omni tempore in veritate, et in tota virtute sua.11 Raccomandate a' vostri figliuoli di far opere buone ed elemosine, di ricordarsi di Dio, e di benedirlo in ogni tempo in verità e con tutte le loro forze.
12 Nunc ergo filii, audite me, et nolite manere hic : sed quacumque die sepelieritis matrem vestram circa me in uno sepulchro, ex eo dirigite gressus vestros ut exeatis hinc :12 Ora dunque, figliuoli, datemi retta, e non vogliate rimaner qui; ma da quel giorno nel quale seppellirete vostra madre accanto a me in uno stesso sepolcro, da allora dirigete i vostri passi fuor di qui, per uscirne;
13 video enim quia iniquitas ejus finem dabit ei.13 poiché veggo bene che l'iniquità di questa città la condurrà alla rovina ».
14 Factum est autem post obitum matris suæ, Tobias abscessit ex Ninive cum uxore sua, et filiis, et filiorum filiis, et reversus est ad soceros suos :14 Avvenne dunque che dopo la morte della madre sua, Tobia partì da Ninive con la moglie ed i figli, ed i figli de' figli, e tornò presso i suoceri.
15 invenitque eos incolumes in senectute bona : et curam eorum gessit, et ipse clausit oculos eorum : et omnem hæreditatem domus Raguelis ipse percepit : viditque quintam generationem, filios filiorum suorum.15 Li trovò sani e salvi in buona vecchiaia, ed ebbe cura di loro, e chiuse a loro gli occhi. Ricevè egli tutta l'eredità della casa di Raguele, e vide sino alla quinta generazione i figli de' figli suoi.
16 Et completis annis nonaginta novem in timore Domini, cum gaudio sepelierunt eum.16 E compiuti novantanove anni nel timor del Signore, fu seppellito in pace.
17 Omnis autem cognatio ejus et omnis generatio ejus in bona vita et in sancta conversatione permansit, ita ut accepti essent tam Deo quam hominibus, et cunctis habitantibus in terra.17 Tutta poi la sua parentela, e tutta la sua discendenza perseverò in una buona vita ed in una santa condotta, così da esser accetti tanto a Dio quanto agli uomini, ed a tutti gli abitanti di quella terra.