Paralipomenon II 16

VULGATA	LXX
1 Anno autem trigesimo sexto regni ejus, ascendit Baasa rex Israël in Judam, et muro circumdabat Rama, ut nullus tute posset egredi et ingredi de regno Asa.	1 και εν τω ογδοω και τριακοστω ετει της βασιλειας ασα ανεβη βαασα βασιλευς ισραηλ επι ιουδαν και ωκοδομησεν την ραμα του μη δουναι εξοδον και εισοδον τω ασα βασιλει ιουδα
2 Protulit ergo Asa argentum et aurum de thesauris domus Domini, et de thesauris regis, misitque ad Benadad regem Syriæ, qui habitabat in Damasco, dicens :	2 και ελαβεν ασα χρυσιον και αργυριον εκ θησαυρων οικου κυριου και οικου του βασιλεως και απεστειλεν προς τον υιον του αδερ βασιλεως συριας τον κατοικουντα εν δαμασκω λεγων
3 Fœdus inter me et te est ; pater quoque meus et pater tuus habuere concordiam : quam ob rem misi tibi argentum et aurum, ut rupto fœdere quod habes cum Baasa rege Israël, facias eum a me recedere.	3 διαθου διαθηκην ανα μεσον εμου και σου και ανα μεσον του πατρος μου και ανα μεσον του πατρος σου ιδου απεσταλκα σοι χρυσιον και αργυριον δευρο και διασκεδασον απ' εμου τον βαασα βασιλεα ισραηλ και απελθετω απ' εμου
4 Quo comperto, Benadad misit principes exercituum suorum ad urbes Israël : qui percusserunt Ahion, et Dan, et Abelmaim, et universas urbes Nephthali muratas.	4 και ηκουσεν υιος αδερ του βασιλεως ασα και απεστειλεν τους αρχοντας της δυναμεως αυτου επι τας πολεις ισραηλ και επαταξεν την ιων και την δαν και την αβελμαιν και πασας τας περιχωρους νεφθαλι
5 Quod cum audisset Baasa, desiit ædificare Rama, et intermisit opus suum.	5 και εγενετο εν τω ακουσαι βαασα απελιπεν του μηκετι οικοδομειν την ραμα και κατεπαυσεν το εργον αυτου
6 Porro Asa rex assumpsit universum Judam, et tulerunt lapides de Rama, et ligna quæ ædificationi præparaverat Baasa, ædificavitque ex eis Gabaa et Maspha.	6 και ασα ο βασιλευς ελαβεν παντα τον ιουδαν και ελαβεν τους λιθους της ραμα και τα ξυλα αυτης α ωκοδομησεν βαασα και ωκοδομησεν εν αυτοις την γαβαε και την μασφα
7 In tempore illo venit Hanani propheta ad Asa regem Juda, et dixit ei : Quia habuisti fiduciam in rege Syriæ, et non in Domino Deo tuo, idcirco evasit Syriæ regis exercitus de manu tua.	7 και εν τω καιρω εκεινω ηλθεν ανανι ο προφητης προς ασα βασιλεα ιουδα και ειπεν αυτω εν τω πεποιθεναι σε επι βασιλεα συριας και μη πεποιθεναι σε επι κυριον θεον σου δια τουτο εσωθη δυναμις συριας απο της χειρος σου
8 Nonne Æthiopes et Libyes multo plures erant quadrigis, et equitibus, et multitudine nimia, quos cum Domino credidisses, tradidit in manu tua ?	8 ουχ οι αιθιοπες και λιβυες ησαν εις δυναμιν πολλην εις θαρσος εις ιππεις εις πληθος σφοδρα και εν τω πεποιθεναι σε επι κυριον παρεδωκεν εις τας χειρας σου
9 Oculi enim Domini contemplantur universam terram, et præbent fortitudinem his qui corde perfecto credunt in eum. Stulte igitur egisti, et propter hoc ex præsenti tempore adversum te bella consurgent.	9 οτι οι οφθαλμοι κυριου επιβλεπουσιν εν παση τη γη κατισχυσαι εν παση καρδια πληρει προς αυτον ηγνοηκας επι τουτω απο του νυν εσται μετα σου πολεμος
10 Iratusque Asa adversus videntem, jussit eum mitti in nervum : valde quippe super hoc fuerat indignatus : et interfecit de populo in tempore illo plurimos.	10 και εθυμωθη ασα τω προφητη και παρεθετο αυτον εις φυλακην οτι ωργισθη επι τουτω και ελυμηνατο ασα εν τω λαω εν τω καιρω εκεινω
11 Opera autem Asa prima et novissima scripta sunt in libro regum Juda et Israël.	11 και ιδου οι λογοι ασα οι πρωτοι και οι εσχατοι γεγραμμενοι εν βιβλιω βασιλεων ιουδα και ισραηλ
12 Ægrotavit etiam Asa anno trigesimo nono regni sui, dolore pedum vehementissimo, et nec in infirmitate sua quæsivit Dominum, sed magis in medicorum arte confisus est.	12 και εμαλακισθη ασα εν τω ενατω και τριακοστω ετει της βασιλειας αυτου τους ποδας εως σφοδρα εμαλακισθη και εν τη μαλακια αυτου ουκ εζητησεν κυριον αλλα τους ιατρους
13 Dormivitque cum patribus suis, et mortuus est anno quadragesimo primo regni sui.	13 και εκοιμηθη ασα μετα των πατερων αυτου και ετελευτησεν εν τω ενατω και τριακοστω ετει της βασιλειας αυτου
14 Et sepelierunt eum in sepulchro suo quod foderat sibi in civitate David : posueruntque eum super lectum suum plenum aromatibus et unguentibus meretriciis, quæ erant pigmentariorum arte confecta, et combusserunt super eum ambitione nimia.	14 και εθαψαν αυτον εν τω μνηματι ω ωρυξεν εαυτω εν πολει δαυιδ και εκοιμισαν αυτον επι της κλινης και επλησαν αρωματων και γενη μυρων μυρεψων και εποιησαν αυτω εκφοραν μεγαλην εως σφοδρα