Salmi 30
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | VULGATA |
---|---|
1 - Al corifeo. Salmo di David. Per l'estasi (?). | 1 In finem. Psalmus David, pro extasi. |
2 In te, o Signore, io spero [e mi rifugio]: ch' io non resti confuso giammai! Per la tua giustizia scampami; | 2 In te, Domine, speravi ; non confundar in æternum : in justitia tua libera me. |
3 piega verso di me il tuo orecchio, t'affretta a liberarmi. Sii per me un Dio protettore e un asilo di rifugio per trarmi in salvo. | 3 Inclina ad me aurem tuam ; accelera ut eruas me. Esto mihi in Deum protectorem, et in domum refugii, ut salvum me facias : |
4 Chè la mia fortezza e il mio rifugio se' tu, e per il tuo nome mi guiderai e sosterrai. | 4 quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu ; et propter nomen tuum deduces me et enutries me. |
5 Mi trarrai fuor dal laccio, che nascostamente m'han teso, perché tu sei il mio protettore. | 5 Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi, quoniam tu es protector meus. |
6 Nelle tue mani raccomando lo spirito mio; tu mi libererai, o Signore, Dio di verità. | 6 In manus tuas commendo spiritum meum ; redemisti me, Domine Deus veritatis. |
7 Tu hai in odio gli adoratori di vanità mendaci; ma nel Signore io spero! | 7 Odisti observantes vanitates supervacue ; ego autem in Domino speravi. |
8 Esulterò e andrò lieto del tuo favore, poichè tu avrai guardato alla mia miseria, avrai salvato dalle angustie l'anima mia, | 8 Exsultabo, et lætabor in misericordia tua, quoniam respexisti humilitatem meam ; salvasti de necessitatibus animam meam. |
9 nè m'avrai consegnato tra le mani del nemico, [ma] avrai stabilito al largo i miei piedi. | 9 Nec conclusisti me in manibus inimici : statuisti in loco spatioso pedes meos. |
10 Abbi pietà di me, o Signore, chè sono in angustia; è consunto dall'affanno l'occhio mio, l'anima mia e le mie viscere. | 10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor ; conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus. |
11 Perché nel duolo si consuma l'anima miae gli anni miei ne' gemiti, s'è fiaccato nella miseria il mio vigore, e infrollite son le mie ossa. | 11 Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus. Infirmata est in paupertate virtus mea, et ossa mea conturbata sunt. |
12 Per tutti i miei nemici son diventati un obbrobrio, e a' miei vicini un vituperio, e spavento a' miei conoscenti: quei che mi vedon fuori, fuggon via da me. | 12 Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium, et vicinis meis valde, et timor notis meis ; qui videbant me foras fugerunt a me. |
13 Son dimenticato, quasi un morto, dal cuor [loro], son ridotto come un vaso guasto. | 13 Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde ; factus sum tamquam vas perditum : |
14 Poichè sento lo sparlar di moltiche mi stanno intorno; mentre insieme si radunan contro di me, di toglier la mia vita congiurano. | 14 quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu. In eo dum convenirent simul adversum me, accipere animam meam consiliati sunt. |
15 Ma io spero in te, o Signore. Dico: «Il mio Dio se' tu!». | 15 Ego autem in te speravi, Domine ; dixi : Deus meus es tu ; |
16 Nelle tue mani son le mie sorti; liberami dalla mano de' miei nemicie da' miei persecutori. | 16 in manibus tuis sortes meæ : eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me. |
17 Fa' risplender il tuo volto sul servo tuo, salvami nella tua misericordia. | 17 Illustra faciem tuam super servum tuum ; salvum me fac in misericordia tua. |
18 Signore, ch' io non sia confuso perché t'invoco; sian svergognati gli empi e tratti giù negli Inferi. | 18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te. Erubescant impii, et deducantur in infernum ; |
19 Ammutoliscon le labbra ingannatrici, che parlan contro il giusto cose inique, con orgoglio e disprezzo. | 19 muta fiant labia dolosa, quæ loquuntur adversus justum iniquitatem, in superbia, et in abusione. |
20 Quanto grande è l'abbondanza della tua benignità, o Signore, che tieni in serbo per quei che ti temono, [e] hai preparato per coloro che sperano in te, al cospetto de' figliuoli degli uomini! | 20 Quam magna multitudo dulcedinis tuæ, Domine, quam abscondisti timentibus te ; perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum ! |
21 Tu li ripari nel rifugio della tua presenza, da [ogni] trambusto di uomini; tu li proteggi, nel tuo padiglione, da accanimenti di lingue. | 21 Abscondes eos in abscondito faciei tuæ a conturbatione hominum ; proteges eos in tabernaculo tuo, a contradictione linguarum. |
22 Sia benedetto il Signore, che ha reso mirabile la sua misericordia per me, [mettendomi al sicuro, quasi] in città fortificata. | 22 Benedictus Dominus, quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita. |
23 Io dicevo nel mio delirio: «Son rigettato lungi dalla vista de' tuoi occhi!». Ma tu hai ascoltato la voce della mia supplica, quand'io gridavo a te. | 23 Ego autem dixi in excessu mentis meæ : Projectus sum a facie oculorum tuorum : ideo exaudisti vocem orationis meæ, dum clamarem ad te. |
24 Amate il Signore, o voi tutti suoi fedeli, perchè il Signore la fedeltà ricerca, e ripaga con abbondanza quei che fanno superbia! | 24 Diligite Dominum, omnes sancti ejus, quoniam veritatem requiret Dominus, et retribuet abundanter facientibus superbiam. |
25 Diportatevi virilmente e si conforti il cuor vostro, o voi tutti che sperate nel Signore! | 25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes qui speratis in Domino. |