Scrutatio

Lunedi, 13 maggio 2024 - Beata Vergine Maria di Fatima ( Letture di oggi)

Salmi 30


font
BIBBIA RICCIOTTIVULGATA
1 - Al corifeo. Salmo di David. Per l'estasi (?).1 In finem. Psalmus David, pro extasi.
2 In te, o Signore, io spero [e mi rifugio]: ch' io non resti confuso giammai! Per la tua giustizia scampami;2 In te, Domine, speravi ;
non confundar in æternum :
in justitia tua libera me.
3 piega verso di me il tuo orecchio, t'affretta a liberarmi. Sii per me un Dio protettore e un asilo di rifugio per trarmi in salvo.3 Inclina ad me aurem tuam ;
accelera ut eruas me.
Esto mihi in Deum protectorem,
et in domum refugii, ut salvum me facias :
4 Chè la mia fortezza e il mio rifugio se' tu, e per il tuo nome mi guiderai e sosterrai.4 quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu ;
et propter nomen tuum deduces me et enutries me.
5 Mi trarrai fuor dal laccio, che nascostamente m'han teso, perché tu sei il mio protettore.5 Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi,
quoniam tu es protector meus.
6 Nelle tue mani raccomando lo spirito mio; tu mi libererai, o Signore, Dio di verità.6 In manus tuas commendo spiritum meum ;
redemisti me, Domine Deus veritatis.
7 Tu hai in odio gli adoratori di vanità mendaci; ma nel Signore io spero!7 Odisti observantes vanitates supervacue ;
ego autem in Domino speravi.
8 Esulterò e andrò lieto del tuo favore, poichè tu avrai guardato alla mia miseria, avrai salvato dalle angustie l'anima mia,8 Exsultabo, et lætabor in misericordia tua,
quoniam respexisti humilitatem meam ;
salvasti de necessitatibus animam meam.
9 nè m'avrai consegnato tra le mani del nemico, [ma] avrai stabilito al largo i miei piedi.9 Nec conclusisti me in manibus inimici :
statuisti in loco spatioso pedes meos.
10 Abbi pietà di me, o Signore, chè sono in angustia; è consunto dall'affanno l'occhio mio, l'anima mia e le mie viscere.10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor ;
conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus.
11 Perché nel duolo si consuma l'anima miae gli anni miei ne' gemiti, s'è fiaccato nella miseria il mio vigore, e infrollite son le mie ossa.11 Quoniam defecit in dolore vita mea,
et anni mei in gemitibus.
Infirmata est in paupertate virtus mea,
et ossa mea conturbata sunt.
12 Per tutti i miei nemici son diventati un obbrobrio, e a' miei vicini un vituperio, e spavento a' miei conoscenti: quei che mi vedon fuori, fuggon via da me.12 Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium,
et vicinis meis valde, et timor notis meis ;
qui videbant me foras fugerunt a me.
13 Son dimenticato, quasi un morto, dal cuor [loro], son ridotto come un vaso guasto.13 Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde ;
factus sum tamquam vas perditum :
14 Poichè sento lo sparlar di moltiche mi stanno intorno; mentre insieme si radunan contro di me, di toglier la mia vita congiurano.14 quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu.
In eo dum convenirent simul adversum me,
accipere animam meam consiliati sunt.
15 Ma io spero in te, o Signore. Dico: «Il mio Dio se' tu!».15 Ego autem in te speravi, Domine ;
dixi : Deus meus es tu ;
16 Nelle tue mani son le mie sorti; liberami dalla mano de' miei nemicie da' miei persecutori.16 in manibus tuis sortes meæ :
eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me.
17 Fa' risplender il tuo volto sul servo tuo, salvami nella tua misericordia.17 Illustra faciem tuam super servum tuum ;
salvum me fac in misericordia tua.
18 Signore, ch' io non sia confuso perché t'invoco; sian svergognati gli empi e tratti giù negli Inferi.18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te.
Erubescant impii, et deducantur in infernum ;
19 Ammutoliscon le labbra ingannatrici, che parlan contro il giusto cose inique, con orgoglio e disprezzo.19 muta fiant labia dolosa,
quæ loquuntur adversus justum iniquitatem,
in superbia, et in abusione.
20 Quanto grande è l'abbondanza della tua benignità, o Signore, che tieni in serbo per quei che ti temono, [e] hai preparato per coloro che sperano in te, al cospetto de' figliuoli degli uomini!20 Quam magna multitudo dulcedinis tuæ, Domine,
quam abscondisti timentibus te ;
perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum !
21 Tu li ripari nel rifugio della tua presenza, da [ogni] trambusto di uomini; tu li proteggi, nel tuo padiglione, da accanimenti di lingue.21 Abscondes eos in abscondito faciei tuæ a conturbatione hominum ;
proteges eos in tabernaculo tuo, a contradictione linguarum.
22 Sia benedetto il Signore, che ha reso mirabile la sua misericordia per me, [mettendomi al sicuro, quasi] in città fortificata.22 Benedictus Dominus,
quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.
23 Io dicevo nel mio delirio: «Son rigettato lungi dalla vista de' tuoi occhi!». Ma tu hai ascoltato la voce della mia supplica, quand'io gridavo a te.23 Ego autem dixi in excessu mentis meæ :
Projectus sum a facie oculorum tuorum :
ideo exaudisti vocem orationis meæ, dum clamarem ad te.
24 Amate il Signore, o voi tutti suoi fedeli, perchè il Signore la fedeltà ricerca, e ripaga con abbondanza quei che fanno superbia!24 Diligite Dominum, omnes sancti ejus,
quoniam veritatem requiret Dominus,
et retribuet abundanter facientibus superbiam.
25 Diportatevi virilmente e si conforti il cuor vostro, o voi tutti che sperate nel Signore!25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum,
omnes qui speratis in Domino.