1 υιος πανουργος υπηκοος πατρι υιος δε ανηκοος εν απωλεια | 1 Un hijo sabio ama la corrección, pero el insolente no escucha el reproche. |
2 απο καρπων δικαιοσυνης φαγεται αγαθος ψυχαι δε παρανομων ολουνται αωροι | 2 El hombre comerá del fruto de sus palabras, pero los traidores están ávidos de violencia. |
3 ος φυλασσει το εαυτου στομα τηρει την εαυτου ψυχην ο δε προπετης χειλεσιν πτοησει εαυτον | 3 El que vigila su boca protege su vida, el que abre demasiado sus labios acaba en la ruina. |
4 εν επιθυμιαις εστιν πας αεργος χειρες δε ανδρειων εν επιμελεια | 4 El perezoso codicia y su deseo es vano, pero el deseo de los laboriosos será colmado. |
5 λογον αδικον μισει δικαιος ασεβης δε αισχυνεται και ουχ εξει παρρησιαν | 5 El justo detesta la mentira, pero el malvado causa vergüenza y confusión. |
6 δικαιοσυνη φυλασσει ακακους τους δε ασεβεις φαυλους ποιει αμαρτια | 6 La justicia preserva al que camina con integridad, pero la maldad arruina al pecador. |
7 εισιν οι πλουτιζοντες εαυτους μηδεν εχοντες και εισιν οι ταπεινουντες εαυτους εν πολλω πλουτω | 7 Hay quien presume de rico y no tiene nada, y hay quien se hace el pobre y posee grandes bienes. |
8 λυτρον ανδρος ψυχης ο ιδιος πλουτος πτωχος δε ουχ υφισταται απειλην | 8 La riqueza es una garantía para la vida de un hombre, pero el pobre no escucha amenazas, |
9 φως δικαιοις δια παντος φως δε ασεβων σβεννυται [9α] ψυχαι δολιαι πλανωνται εν αμαρτιαις δικαιοι δε οικτιρουσιν και ελεωσιν | 9 La luz de los justos resplandece, pero la lámpara de los malvados se extingue. |
10 κακος μεθ' υβρεως πρασσει κακα οι δε εαυτων επιγνωμονες σοφοι | 10 El fatuo provoca discordias con su presunción, y la sabiduría está con los que se dejan aconsejar. |
11 υπαρξις επισπουδαζομενη μετα ανομιας ελασσων γινεται ο δε συναγων εαυτω μετ' ευσεβειας πληθυνθησεται δικαιος οικτιρει και κιχρα | 11 La riqueza adquirida de golpe no dura, pero el que junta poco a poco, la acrecienta. |
12 κρεισσων εναρχομενος βοηθων καρδια του επαγγελλομενου και εις ελπιδα αγοντος δενδρον γαρ ζωης επιθυμια αγαθη | 12 La esperanza diferida enferma el corazón, el deseo colmado es un árbol de vida. |
13 ος καταφρονει πραγματος καταφρονηθησεται υπ' αυτου ο δε φοβουμενος εντολην ουτος υγιαινει [13α] υιω δολιω ουδεν εσται αγαθον οικετη δε σοφω ευοδοι εσονται πραξεις και κατευθυνθησεται η οδος αυτου | 13 El que desprecia la palabra se perderá, pero el que respeta los mandamientos será recompensado. |
14 νομος σοφου πηγη ζωης ο δε ανους υπο παγιδος θανειται | 14 La enseñanza del sabio es fuente de vida, para apartarse de las trampas de la muerte. |
15 συνεσις αγαθη διδωσιν χαριν το δε γνωναι νομον διανοιας εστιν αγαθης οδοι δε καταφρονουντων εν απωλεια | 15 El buen juicio se gana el favor, pero los traidores caminan hacia su ruina. |
16 πας πανουργος πρασσει μετα γνωσεως ο δε αφρων εξεπετασεν εαυτου κακιαν | 16 El hombre prudente sabe bien lo que hace, pero el necio va ostentando su insensatez. |
17 βασιλευς θρασυς εμπεσειται εις κακα αγγελος δε πιστος ρυσεται αυτον | 17 Un mal emisario hunde en la desgracia, pero un enviado fiel devuelve la salud. |
18 πενιαν και ατιμιαν αφαιρειται παιδεια ο δε φυλασσων ελεγχους δοξασθησεται | 18 Miseria e ignominia para el que desecha la corrección, el que tiene en cuenta una advertencia será honrado. |
19 επιθυμιαι ευσεβων ηδυνουσιν ψυχην εργα δε ασεβων μακραν απο γνωσεως | 19 Deseo cumplido es deleite para el alma, apartarse del mal es una abominación para los necios. |
20 ο συμπορευομενος σοφοις σοφος εσται ο δε συμπορευομενος αφροσι γνωσθησεται | 20 Acude a los sabios, y te harás sabio, pero el que frecuenta a los necios se echa a perder. |
21 αμαρτανοντας καταδιωξεται κακα τους δε δικαιους καταλημψεται αγαθα | 21 El mal persigue a los pecadores, y el bien recompensa a los justos. |
22 αγαθος ανηρ κληρονομησει υιους υιων θησαυριζεται δε δικαιοις πλουτος ασεβων | 22 El hombre de bien deja una herencia a los hijos de sus hijos, pero la fortuna del pecador está reservada para el justo. |
23 δικαιοι ποιησουσιν εν πλουτω ετη πολλα αδικοι δε απολουνται συντομως | 23 El surco de los pobres da comida en abundancia, pero hay quien se pierde por falta de justicia. |
24 ος φειδεται της βακτηριας μισει τον υιον αυτου ο δε αγαπων επιμελως παιδευει | 24 El que mezquina la vara odia a su hijo, el que lo ama se esmera por corregirlo. |
25 δικαιος εσθων εμπιπλα την ψυχην αυτου ψυχαι δε ασεβων ενδεεις | 25 El justo come hasta saciarse, pero el estómago de los malvados está vacío. |