Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 34


font
LXXNEW AMERICAN BIBLE
1 υπολαβων δε ελιους λεγει1 Then Elihu continued and said:
2 ακουσατε μου σοφοι επισταμενοι ενωτιζεσθε το καλον2 Hear, O wise men, my discourse, and you that have knowledge, hear me!
3 οτι ους λογους δοκιμαζει και λαρυγξ γευεται βρωσιν3 For the ear tests words, as the taste does food.
4 κρισιν ελωμεθα εαυτοις γνωμεν ανα μεσον εαυτων ο τι καλον4 Let us discern for ourselves what is right; let us learn between us what is good.
5 οτι ειρηκεν ιωβ δικαιος ειμι ο κυριος απηλλαξεν μου το κριμα5 For Job has said, "I am innocent, but God has taken what is my due.
6 εψευσατο δε τω κριματι μου βιαιον το βελος μου ανευ αδικιας6 Notwithstanding my right I am set at nought; in my wound the arrow rankles, sinless though I am."
7 τις ανηρ ωσπερ ιωβ πινων μυκτηρισμον ωσπερ υδωρ7 What man is like Job? He drinks in blasphemies like water,
8 ουχ αμαρτων ουδε ασεβησας η οδου κοινωνησας μετα ποιουντων τα ανομα του πορευθηναι μετα ασεβων8 Keeps company with evildoers and goes along with wicked men,
9 μη γαρ ειπης οτι ουκ εσται επισκοπη ανδρος και επισκοπη αυτω παρα κυριου9 When he says, "It profits a man nought that he is pleasing to God."
10 διο συνετοι καρδιας ακουσατε μου μη μοι ειη εναντι κυριου ασεβησαι και εναντι παντοκρατορος ταραξαι το δικαιον10 Therefore, men of understanding, hearken to me: far be it from God to do wickedness; far from the Almighty to do wrong!
11 αλλα αποδιδοι ανθρωπω καθα ποιει εκαστος αυτων και εν τριβω ανδρος ευρησει αυτον11 Rather, he requites men for their conduct, and brings home to a man his way of life.
12 οιη δε τον κυριον ατοπα ποιησειν η ο παντοκρατωρ ταραξει κρισιν12 Surely, God cannot act wickedly, the Almighty cannot violate justice.
13 ος εποιησεν την γην τις δε εστιν ο ποιων την υπ' ουρανον και τα ενοντα παντα13 Who gave him government over the earth, or who else set all the land in its place?
14 ει γαρ βουλοιτο συνεχειν και το πνευμα παρ' αυτω κατασχειν14 If he were to take back his spirit to himself, withdraw to himself his breath,
15 τελευτησει πασα σαρξ ομοθυμαδον πας δε βροτος εις γην απελευσεται οθεν και επλασθη15 All flesh would perish together, and man would return to the dust.
16 ει δε μη νουθετη ακουε ταυτα ενωτιζου φωνην ρηματων16 Now, do you, O Job, hear this! Hearken to the words I speak!
17 ιδε συ τον μισουντα ανομα και τον ολλυντα τους πονηρους οντα αιωνιον δικαιον17 Can an enemy of justice indeed be in control, or will you condemn the supreme Just One,
18 ασεβης ο λεγων βασιλει παρανομεις ασεβεστατε τοις αρχουσιν18 Who says to a king, "You are worthless!" and to nobles, "You are wicked!"
19 ος ουκ επησχυνθη προσωπον εντιμου ουδε οιδεν τιμην θεσθαι αδροις θαυμασθηναι προσωπα αυτων19 Who neither favors the person of princes, nor respects the rich more than the poor? For they are all the work of his hands;
20 κενα δε αυτοις αποβησεται το κεκραγεναι και δεισθαι ανδρος εχρησαντο γαρ παρανομως εκκλινομενων αδυνατων20 in a moment they die, even at midnight. He brings on nobles, and takes them away, removing the powerful without lifting a hand;
21 αυτος γαρ ορατης εστιν εργων ανθρωπων λεληθεν δε αυτον ουδεν ων πρασσουσιν21 For his eyes are upon the ways of man, and he beholds all his steps.
22 ουδε εσται τοπος του κρυβηναι τους ποιουντας τα ανομα22 There is no darkness so dense that evildoers can hide in it.
23 οτι ουκ επ' ανδρα θησει ετι ο γαρ κυριος παντας εφορα23 For he forewarns no man of his time to come before God in judgment.
24 ο καταλαμβανων ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος24 Without a trial he breaks the mighty, and sets others in their stead,
25 ο γνωριζων αυτων τα εργα και στρεψει νυκτα και ταπεινωθησονται25 Therefore he discerns their works; he turns at night and crushes them.
26 εσβεσεν δε ασεβεις ορατοι δε εναντιον αυτου
27 οτι εξεκλιναν εκ νομου θεου δικαιωματα δε αυτου ουκ επεγνωσαν27 Because they turned away from him and heeded none of his ways,
28 του επαγαγειν επ' αυτον κραυγην πενητος και κραυγην πτωχων εισακουσεται28 But caused the cries of the poor to reach him, so that he heard the plea of the afflicted.
29 και αυτος ησυχιαν παρεξει και τις καταδικασεται και κρυψει προσωπον και τις οψεται αυτον και κατα εθνους και κατα ανθρωπου ομου29 If he remains tranquil, who then can condemn? If he hides his face, who then can behold him?
30 βασιλευων ανθρωπον υποκριτην απο δυσκολιας λαου
31 οτι προς τον ισχυρον ο λεγων ειληφα ουκ ενεχυρασω31 When anyone says to God, "I was misguided; I will offend no more.
32 ανευ εμαυτου οψομαι συ δειξον μοι ει αδικιαν ηργασαμην ου μη προσθησω32 Teach me wherein I have sinned; if I have done wrong, I will do so no more,"
33 μη παρα σου αποτεισει αυτην οτι απωση οτι συ εκλεξη και ουκ εγω και τι εγνως λαλησον33 Would you then say that God must punish, since you reject what he is doing? It is you who must choose, not I; speak, therefore, what you know.
34 διο συνετοι καρδιας ερουσιν ταυτα ανηρ δε σοφος ακηκοεν μου το ρημα34 Men of understanding will say to me, every wise man who hears my views:
35 ιωβ δε ουκ εν συνεσει ελαλησεν τα δε ρηματα αυτου ουκ εν επιστημη35 "Job speaks without intelligence, and his words are without sense."
36 ου μην δε αλλα μαθε ιωβ μη δως ετι ανταποκρισιν ωσπερ οι αφρονες36 Let Job be tried to the limit, since his answers are those of the impious;
37 ινα μη προσθωμεν εφ' αμαρτιαις ημων ανομια δε εφ' ημιν λογισθησεται πολλα λαλουντων ρηματα εναντιον του κυριου37 For he is adding rebellion to his sin by brushing off our arguments and addressing many words to God.