Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 34


font
LXXBIBLIA
1 υπολαβων δε ελιους λεγει1 Elihú reanudó su discurso y dijo:
2 ακουσατε μου σοφοι επισταμενοι ενωτιζεσθε το καλον2 Escuchad, sabios, mis palabras, vosotros los doctos, dadme oídos.
3 οτι ους λογους δοκιμαζει και λαρυγξ γευεται βρωσιν3 Porque el oído aprecia las palabras, como el paladar gusta los manjares.
4 κρισιν ελωμεθα εαυτοις γνωμεν ανα μεσον εαυτων ο τι καλον4 Decidamos entre nosotros lo que es justo, sepamos juntos lo que es bueno.
5 οτι ειρηκεν ιωβ δικαιος ειμι ο κυριος απηλλαξεν μου το κριμα5 Pues Job ha dicho: «Yo soy justo, pero Dios me quita mi derecho;
6 εψευσατο δε τω κριματι μου βιαιον το βελος μου ανευ αδικιας6 mi juez se muestra cruel para conmigo, mi llaga es incurable, aunque no tengo culpa.»
7 τις ανηρ ωσπερ ιωβ πινων μυκτηρισμον ωσπερ υδωρ7 ¿Qué hombre hay como Job, que bebe el sarcasmo como agua,
8 ουχ αμαρτων ουδε ασεβησας η οδου κοινωνησας μετα ποιουντων τα ανομα του πορευθηναι μετα ασεβων8 que anda en compañía de malhechores, y camina con malvados?
9 μη γαρ ειπης οτι ουκ εσται επισκοπη ανδρος και επισκοπη αυτω παρα κυριου9 Pues él ha dicho: «Nada gana el hombre con buscar el agrado de Dios.»
10 διο συνετοι καρδιας ακουσατε μου μη μοι ειη εναντι κυριου ασεβησαι και εναντι παντοκρατορος ταραξαι το δικαιον10 Así pues, escuchadme, como hombres sensatos. Lejos de Dios el mal, de Sadday la injusticia;
11 αλλα αποδιδοι ανθρωπω καθα ποιει εκαστος αυτων και εν τριβω ανδρος ευρησει αυτον11 que la obra del hombre, él se la paga, y según su conducta trata a cada uno.
12 οιη δε τον κυριον ατοπα ποιησειν η ο παντοκρατωρ ταραξει κρισιν12 En verdad, Dios no hace el mal, no tuerce el derecho Sadday.
13 ος εποιησεν την γην τις δε εστιν ο ποιων την υπ' ουρανον και τα ενοντα παντα13 ¿Quién, si no, le confió la tierra, quién le encargó del mundo entero?
14 ει γαρ βουλοιτο συνεχειν και το πνευμα παρ' αυτω κατασχειν14 Si él retirara a sí su espíritu, si hacia sí recogiera su soplo,
15 τελευτησει πασα σαρξ ομοθυμαδον πας δε βροτος εις γην απελευσεται οθεν και επλασθη15 a una expiraría toda carne, el hombre al polvo volvería.
16 ει δε μη νουθετη ακουε ταυτα ενωτιζου φωνην ρηματων16 Si tienes inteligencia, escucha esto, presta oído al son de mis palabras.
17 ιδε συ τον μισουντα ανομα και τον ολλυντα τους πονηρους οντα αιωνιον δικαιον17 ¿Podría gobernar un enemigo del derecho? ¿al Justo poderoso vas a condenar?
18 ασεβης ο λεγων βασιλει παρανομεις ασεβεστατε τοις αρχουσιν18 ¡Aquel que dice a un rey: «¡Inútil!», «¡Malvados!» a los nobles,
19 ος ουκ επησχυνθη προσωπον εντιμου ουδε οιδεν τιμην θεσθαι αδροις θαυμασθηναι προσωπα αυτων19 que no hace acepción de príncipes, ni prefiere al grande sobre el débil, ¡pues todos son obra de sus manos!
20 κενα δε αυτοις αποβησεται το κεκραγεναι και δεισθαι ανδρος εχρησαντο γαρ παρανομως εκκλινομενων αδυνατων20 Mueren ellos de repente a media noche, perecen los grandes y pasan, y él depone a un tirano sin esfuerzo.
21 αυτος γαρ ορατης εστιν εργων ανθρωπων λεληθεν δε αυτον ουδεν ων πρασσουσιν21 Pues sus ojos vigilan los caminos del hombre, todos sus pasos observa.
22 ουδε εσται τοπος του κρυβηναι τους ποιουντας τα ανομα22 No hay tinieblas ni sombra donde ocultarse los agentes del mal.
23 οτι ουκ επ' ανδρα θησει ετι ο γαρ κυριος παντας εφορα23 No asigna él un plazo al hombre para que a juicio se presente ante Dios.
24 ο καταλαμβανων ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος24 Quebranta a los grandes sin examen, y pone a otros en su sitio.
25 ο γνωριζων αυτων τα εργα και στρεψει νυκτα και ταπεινωθησονται25 Es que él conoce sus acciones, de noche los sacude y se les pisa.
26 εσβεσεν δε ασεβεις ορατοι δε εναντιον αυτου26 Como a criminales los azota, en lugar público los encadena,
27 οτι εξεκλιναν εκ νομου θεου δικαιωματα δε αυτου ουκ επεγνωσαν27 porque se apartaron de su seguimiento, y no comprendieron todos sus caminos,
28 του επαγαγειν επ' αυτον κραυγην πενητος και κραυγην πτωχων εισακουσεται28 hasta hacer llegar a él el gemido del débil y hacerle oír el clamor de los humildes.
29 και αυτος ησυχιαν παρεξει και τις καταδικασεται και κρυψει προσωπον και τις οψεται αυτον και κατα εθνους και κατα ανθρωπου ομου29 Mas si él sigue inmóvil, sin que nadie le perturbe, si vela su faz, sin que nadie le perciba, es que se apiada de naciones e individuos,
30 βασιλευων ανθρωπον υποκριτην απο δυσκολιας λαου30 libra al impío del cepo de la angustia,
31 οτι προς τον ισχυρον ο λεγων ειληφα ουκ ενεχυρασω31 Cuando éste dice a Dios: «He sido seducido, no volveré a hacer mal;
32 ανευ εμαυτου οψομαι συ δειξον μοι ει αδικιαν ηργασαμην ου μη προσθησω32 si he pecado instrúyeme, si he cometido injusticia, no reincidiré».
33 μη παρα σου αποτεισει αυτην οτι απωση οτι συ εκλεξη και ουκ εγω και τι εγνως λαλησον33 ¿Acaso, según tú, tendría él que castigar, ya que rechazas sus decisiones? Como eres tú el que aprecias, y no yo, di todo lo que sepas.
34 διο συνετοι καρδιας ερουσιν ταυτα ανηρ δε σοφος ακηκοεν μου το ρημα34 Mas los hombres sensatos me dirán, así como todo sabio que me escuche:
35 ιωβ δε ουκ εν συνεσει ελαλησεν τα δε ρηματα αυτου ουκ εν επιστημη35 «No habla Job cuerdamente, no son sensatas sus palabras.
36 ου μην δε αλλα μαθε ιωβ μη δως ετι ανταποκρισιν ωσπερ οι αφρονες36 Que sea Job probado a fondo, por sus respuestas dignas de malvados.
37 ινα μη προσθωμεν εφ' αμαρτιαις ημων ανομια δε εφ' ημιν λογισθησεται πολλα λαλουντων ρηματα εναντιον του κυριου37 Porque a su pecado la rebeldía añade, pone fin al derecho entre nosotros, y multiplica contra Dios sus palabras.»