1 υπολαβων δε ελιους λεγει | 1 Elihú tomó la palabra y dijo: |
2 ακουσατε μου σοφοι επισταμενοι ενωτιζεσθε το καλον | 2 ¡Escuchen, sabios, mis palabras, y ustedes, los expertos, préstenme atención! |
3 οτι ους λογους δοκιμαζει και λαρυγξ γευεται βρωσιν | 3 Porque el oído discierne las palabras como el paladar gusta los alimentos. |
4 κρισιν ελωμεθα εαυτοις γνωμεν ανα μεσον εαυτων ο τι καλον | 4 Decidamos entre nosotros lo que es recto, reconozcamos todos juntos lo que es bueno. |
5 οτι ειρηκεν ιωβ δικαιος ειμι ο κυριος απηλλαξεν μου το κριμα | 5 Porque Job declara: «Yo tengo razón, pero Dios me privó de mi derecho. |
6 εψευσατο δε τω κριματι μου βιαιον το βελος μου ανευ αδικιας | 6 El miente en lo que concierne a mi caso; mi llaga es incurable, aunque no cometí ninguna falta». |
7 τις ανηρ ωσπερ ιωβ πινων μυκτηρισμον ωσπερ υδωρ | 7 ¿Hay alguien como Job, que bebe los sarcasmos como agua, |
8 ουχ αμαρτων ουδε ασεβησας η οδου κοινωνησας μετα ποιουντων τα ανομα του πορευθηναι μετα ασεβων | 8 que va en compañía de los malhechores y camina con los hombres perversos? |
9 μη γαρ ειπης οτι ουκ εσται επισκοπη ανδρος και επισκοπη αυτω παρα κυριου | 9 Porque él dice: «Al hombre no le sirve de nada tratar de obtener el favor de Dios». |
10 διο συνετοι καρδιας ακουσατε μου μη μοι ειη εναντι κυριου ασεβησαι και εναντι παντοκρατορος ταραξαι το δικαιον | 10 Por eso, escúchenme, hombres sensatos: ¡lejos de Dios la maldad, y del Todopoderoso, la injusticia! |
11 αλλα αποδιδοι ανθρωπω καθα ποιει εκαστος αυτων και εν τριβω ανδρος ευρησει αυτον | 11 Porque él retribuye al hombre según sus obras y trata a cada uno conforme a su conducta. |
12 οιη δε τον κυριον ατοπα ποιησειν η ο παντοκρατωρ ταραξει κρισιν | 12 ¡No, no es cierto que Dios hace el mal y que el Todopoderoso tergiversa el derecho! |
13 ος εποιησεν την γην τις δε εστιν ο ποιων την υπ' ουρανον και τα ενοντα παντα | 13 ¿Quién le ha encomendado la tierra y quién lo encargó del mundo entero? |
14 ει γαρ βουλοιτο συνεχειν και το πνευμα παρ' αυτω κατασχειν | 14 Si él retirara su espíritu y recogiera su aliento de vida, |
15 τελευτησει πασα σαρξ ομοθυμαδον πας δε βροτος εις γην απελευσεται οθεν και επλασθη | 15 todos los vivientes expirarían a la vez y los hombres volverían al polvo. |
16 ει δε μη νουθετη ακουε ταυτα ενωτιζου φωνην ρηματων | 16 Si tienes inteligencia, escucha esto, presta atención al sonido de mis palabras. |
17 ιδε συ τον μισουντα ανομα και τον ολλυντα τους πονηρους οντα αιωνιον δικαιον | 17 ¿Sabría gobernar al Justo, al Poderoso? |
18 ασεβης ο λεγων βασιλει παρανομεις ασεβεστατε τοις αρχουσιν | 18 ¡A él, que llama «¡Inútil!» a un rey y «¡Malvados!» a los dignatarios, |
19 ος ουκ επησχυνθη προσωπον εντιμου ουδε οιδεν τιμην θεσθαι αδροις θαυμασθηναι προσωπα αυτων | 19 que no toma partido por los príncipes ni favorece al rico en perjuicio del pobre, porque todos son obra de sus manos! |
20 κενα δε αυτοις αποβησεται το κεκραγεναι και δεισθαι ανδρος εχρησαντο γαρ παρανομως εκκλινομενων αδυνατων | 20 Ellos mueren en un instante, en plena noche; él hiere a los nobles, y desaparecen, depone al hombre fuerte sin la ayuda de nadie. |
21 αυτος γαρ ορατης εστιν εργων ανθρωπων λεληθεν δε αυτον ουδεν ων πρασσουσιν | 21 Porque sus ojos miran los caminos del hombre y él observa sus pasos: |
22 ουδε εσται τοπος του κρυβηναι τους ποιουντας τα ανομα | 22 no hay tinieblas ni oscuridad donde puedan ocultarse los que hacen el mal. |
23 οτι ουκ επ' ανδρα θησει ετι ο γαρ κυριος παντας εφορα | 23 Porque él no fija al hombre una fecha para presentarse a juicio ante Dios: |
24 ο καταλαμβανων ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος | 24 él quebrante a los grandes sin previo examen y pone a otros en lugar de ellos. |
25 ο γνωριζων αυτων τα εργα και στρεψει νυκτα και ταπεινωθησονται | 25 Así, porque él conoce todas sus acciones, los derriba en una noche, y quedan aplastados. |
26 εσβεσεν δε ασεβεις ορατοι δε εναντιον αυτου | 26 Los abofetea como a malhechores en un lugar que está a la vista de todos, |
27 οτι εξεκλιναν εκ νομου θεου δικαιωματα δε αυτου ουκ επεγνωσαν | 27 porque se negaron a seguirlo y no comprendieron todos sus caminos, |
28 του επαγαγειν επ' αυτον κραυγην πενητος και κραυγην πτωχων εισακουσεται | 28 haciendo que llegara hasta él el grito del pobre y que él escuchara el clamor de los oprimidos. |
29 και αυτος ησυχιαν παρεξει και τις καταδικασεται και κρυψει προσωπον και τις οψεται αυτον και κατα εθνους και κατα ανθρωπου ομου | 29 Si él se queda inmóvil, ¿quién lo sacudirá? Si cubre su rostro, ¿quién lo verá? El vigila, sin embargo, a naciones e individuos |
30 βασιλευων ανθρωπον υποκριτην απο δυσκολιας λαου | 30 para que no reine ningún hombre impío, uno de esos que son una trampa para el pueblo. |
31 οτι προς τον ισχυρον ο λεγων ειληφα ουκ ενεχυρασω | 31 Tú solo tienes que decir a Dios: «Yo fui seducido, no volveré a hacer el mal; |
32 ανευ εμαυτου οψομαι συ δειξον μοι ει αδικιαν ηργασαμην ου μη προσθησω | 32 instrúyeme, hasta que pueda ver. Si cometí una injusticia, no voy a reincidir». |
33 μη παρα σου αποτεισει αυτην οτι απωση οτι συ εκλεξη και ουκ εγω και τι εγνως λαλησον | 33 ¿Acaso él retribuirá según tu parecer, siendo así que tú has despreciado su instrucción? Ya que eres tú el que decide, no yo, dile todo lo que sepas. |
34 διο συνετοι καρδιας ερουσιν ταυτα ανηρ δε σοφος ακηκοεν μου το ρημα | 34 Los hombres sensatos me dirán y también todo sabio que me escuche: |
35 ιωβ δε ουκ εν συνεσει ελαλησεν τα δε ρηματα αυτου ουκ εν επιστημη | 35 «Job no sabe lo que dice y sus palabras carecen de sentido». |
36 ου μην δε αλλα μαθε ιωβ μη δως ετι ανταποκρισιν ωσπερ οι αφρονες | 36 Que Job sea examinado hasta el final por haber respondido como un hombre perverso. |
37 ινα μη προσθωμεν εφ' αμαρτιαις ημων ανομια δε εφ' ημιν λογισθησεται πολλα λαλουντων ρηματα εναντιον του κυριου | 37 Porque él, a su pecado, añade la rebeldía, aplaude en medio de nosotros y multiplica sus palabras contra Dios. |